Weblog Gerbrand Bakker

Perenbomen bloeien wit

Toevallig kwam ik aan dit jeugdboek van Gerbrand Bakker, een vriendin kocht het in de bibliotheek.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat dit boek de opmaat is voor de debuutroman 'Boven is het stil'. Ook hier is sprake van een ongeluk, een tweeling, ontluikende homoseksuele gevoelens en de moeder is afwezig. Toch is het verhaal heel anders.

Moeder is er vandoor, in de nieuwe auto, helemaal naar Italië. 5 maal per jaar komt er van moeder een kaart voor vader Gerben, Kees en Klaas de tweeling, Gerson, de jongste, en een nieuwjaarskaart. Klaas bestudeert elke keer de poststempel maar komt er niet achter van waar in Italië de kaart verstuurd is. Daan de hond was gek op moeder en is gek op Gerson.
Kees, Klaas spelen vaak samen met Gerson het spelletje Zwart. Ze moeten dan met hun ogen dicht naar een bepaald doel lopen. Het lukt ze nooit echt goed. Heel eerlijk roepen ze wanneer ze stiekem toch hebben gekeken. Gerson is helemaal goed in het bedenken van doelen. Soms moeten ze langs prikkeldraad of schrikdraad, over een bruggetje enz. Later zullen ze dit spelletje nooit meer spelen... .
Vader Gerben is weinig thuis, hij heeft het erg druk met zijn werk. In het weekend wordt de oude achtergebleven auto gewassen. Vaak maken ze daarna een ritje, tot de fatale dag.
Ze gaan naar opa en oma van vaders kant, Gerben en Gerson willen een andere route, langs de wit bloeiende perenbomen en dan ramt een auto hun. Iedereen komt met lichte verwondingen vrij behalve Gerson. Hij zit vast, het enige wat hij zegt is 'Au'. Vader en Kees worden meegenomen in een ziekenauto maar Klaas wil bij zijn broertje blijven en heeft alles gezien...
Gerson ligt daarna in coma en dan begint het meest ontroerende gedeelte van het boek. Kees, Klaas en Gerben staan schutterig aan het bed, praten maar door om Gerson uit z'n coma te krijgen. De verpleger probeert hen te helpen, is erg lief voor ze maar... komt Gerson uit zijn coma en zo ja, hoe?

In fijnzinnige subtiele taal is dit boek geschreven, er staat geen woord teveel in. Vanaf de eerste bladzijde is er een goede sfeer die niet meer verdwijnt. Net als in 'Boven is het stil' zijn de personages kort van stof en zeer direct in hun praten. Het is geen vrolijk verhaal maar door het vleugje humor door het boek heen wordt het niet loodzwaar. Erg mooi!

ISBN 9024536456 hardcover 143 pagina's uitgeverij Piramide 1999 ca. 12 jaar

© Dettie, juli 2006

Lees de reacties op het forum, klik hier!

Perenbomen bloeien wit

Een streekroman voor de jeugd! Nou ja, roman, het gaat niet om de liefde tussen man en vrouw, maar liefde speelt wel een rol. Het speelt in ieder geval op het platteland, de natuur speelt een redelijk grote rol.

Het gaat om drie broers, de tweeling, Klaas en Kees, en hun drie jaar jongere broer Gerson. De jongste voelt zich een buitenstaander, omdat de tweeling van nature hecht is. Toch doen de jongens er alles aan om hem erbij te betrekken. Zo laten ze hem al vroeg het spel "zwart" meespelen. Met hun ogen dicht moeten ze een vooraf genoemd doel zien te bereiken. Niet wetende dat op een dag dit spel echt zal worden voor een van hen.
De drie jongens wonen alleen met hun vader op het platteland, hun moeder is er al lang geleden vandoor gegaan, en stuurt alleen nog maar kaartjes. Zij was een stadsmens, misschien kon ze niet tegen het leven op het platteland. Maar de vier mannen hebben het er naar hun zin.
De vader heeft een autootje, dat -denken de jongens- de plaats van hun moeder ingenomen heeft, zo zuinig is hij erop. Het ding wordt iedere week gepoetst en gezogen. Op een dag gaan ze naar opa en oma, de ouders van hun vader. Op verzoek van Gerson rijden ze niet over snelwegen maar langs de boomgaarden, want de perenbomen bloeien, en dat is zo mooi..ze kibbelen nog wat over de bloeiwijze, zijn het wel perenbomen die wit bloeien, of zijn het appelbomen, als het noodlot toeslaat.
En dan bewijzen de jongens hun liefde voor elkaar...

Het verhaal wordt verteld door "wij", dat zijn de twee jongens die echter ook vaak bij naam genoemd worden. Dat is meesterlijk: een persoonlijke verteller, maar ook een alleswetende, en steeds is het de tweeling. Ook wordt terloops aangekondigd dat er iets vervelends gaat gebeuren, je voelt het dus al aankomen, maar je weet niet precies wat en hoe. Het veroorzaakt een dreiging, in een verhaal dat toch al niet vrolijk is. Maar gelukkig is er Daan, de hond. Zijn rol is humoristisch, -hij is niet van de mens, de mens is van de hond- maar op het laatst schiet ook hij te kort...

ISBN 9024536456 hardcover 143 pagina's uitgeverij Piramide 1999 ca. 12 jaar

© Marjo