https://ernabarth.nl

Spiegelhaat
Erna Barth

De ik-figuur is de achttienjarige Libby. Ze is in een heel akelige situatie terecht gekomen, misschien was ze op dat moment naïef, maar dat is wel veranderd! Nu plant ze om weg te komen, een eigen leven te gaan leiden!
Als het verhaal begint staat ze voor de spiegel:

‘Ik kijk in de spiegel en haat wat ik zie. Die reebruine ogen en volle lippen in een hartvormig gezicht, omringd door lang, dik. rossig krulhaar. Ik zie eruit als een damsel in distress uit zo’n damesromannetje van Mona, wachtend op de held, de prins op het witte paard, die haar komt redden. En ze leefden nog lang en gelukkig’

Maar haar situatie is niet als in een damesromannetje!
Dat vertelt Libby zelf als het verhaal verder gaat: hoe ze in de ban geraakte van Guido, een machotype met een vlotte babbel, die haar van alles beloofde.
Haar droom leek uit te komen. Libby wil namelijk zangeres worden en Guido zou haar helpen. Hij kende de juiste mensen, zei hij. Als hij haar meeneemt naar een club gaat ze ervan uit dat ze daar zal gaan zingen. Ze ziet wel andere meisjes rondlopen:  ‘ in glitterpakjes  - meer lapjes dan kledingstuk’  die drankjes rondbrengen, maar dat hoeft zij niet te doen.
Nee, in het begin niet...

De lezer voelt het al aankomen: Guido heeft haar bedrogen. En nu moet ze zien te ontsnappen.
Wie eerder boeken las van Erna Barth weet al wel dat ook dit verhaal spannend gaat worden. Het is niet een situatie waarin jongeren dagelijks verzeild raken, maar het zou zo maar kunnen.
Hopelijk ontmoeten zij dan net als Libby mensen die willen helpen!
Realistisch verhaal dus. De hoofdstukken zijn meestal kort, de dialogen zijn sprankelend en tussendoor zijn er flarden muziekteksten.

Erna Barth (Spijkenisse, 1966) is niet altijd dol geweest op lezen. Maar nu wel, en ze is ook zelf gaan schrijven. Haar debuut Lef verscheen in 2019, gevolgd door Moordspel en Spiegelhaat.

ISBN 9789044850734 | hardcover | 152 pagina's | Uitgeverij Clavis| november 2023
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 24 januari 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moordspel
Erna Barth

Joep wordt uitgenodigd om een spel te gaan spelen, met een groep. Geen bordspel, maar 'iets tussen De Mol en een escaperoom in'. Het meisje dat hem vraagt heet Kim, en stiekem is hij een beetje verliefd op haar. Dus hij stemt toe.
Hij moet een alias verzinnen, zegt ze, zelf is ze Bella. Joep hoeft er niet lang over na te denken. Bluebird zal hij heten. Zo noemde zijn moeder hem immers lang geleden, net voor ze stierf.

Bij het pand waar gespeeld wordt ontmoet hij de anderen: Snotjong, Pearl, The Stud, Monk en Hellboy. Dat zijn hun aliassen natuurlijk.
Joep vindt het maar een eigenaardige bedoening. Maar voor hij het weet zit hij er net als de anderen helemaal in. Hij vindt het leuk om de moorden op te lossen waarbij de spelleider, The Bozz, aanwijzingen geeft via een telefoon, de Blackbox. Wie die Bozz is, weten ze niet, ze krijgen hem niet te zien. Hij geeft door wat de moordscène is, en bepaalt de regels. Als de moord opgelost is, geef je de oplossing door. De eerste die dat doet is de winnaar.

En dan wordt het spel ineens bittere ernst, en wordt het op de man gespeeld. Joep dacht de anderen een beetje te kennen intussen, maar klopt dat wel? Wie kan hij vertrouwen? Hopelijk Kim toch wel?

De andere spelers leren we niet echt kennen, alleen Joep, die dan ook de ik-figuur is, komt enigszins uit de verf. Dat blijkt zo zijn reden te hebben.
Er gebeurt heel veel, vaak onverwachte dingen, die ook nog gevaar opleveren voor de jongeren. En als je dan niet weet wie je kan vertrouwen, dan lijkt dit echt op een achtbaan. De manier waarop Erna Barth het ons vertelt is evenwel rustig. Ze neemt de tijd, zodat we alles goed kunnen volgen. Dus: een rollercoaster in een rustig tempo.
Een spannend verhaal met een onvoorziene afloop. Prettig geschreven, dus een prima debuut!

Erna Barth studeerde onderwijskunde, maar besloot te gaan schrijven.

ISBN  9789044846669 | Hardcover | 192 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2022
Leeftijd vanaf 14 jaar

© Marjo, 6 september 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lef
Erna Barth

Een zestienjarige jongen bevindt zich in het politiebureau. Hij voelt zich smerig omdat hij onder het bloed zit. Niet van hemzelf, van een andere jongen die hij denkt gedood te hebben. Hij vertelt zijn verhaal aan inspecteur van Rijn, maar eigenlijk heeft hij niet veel verhaal. Hij weet namelijk niet eens meer wie hij is, hoe hij heet. ‘Lef’, zegt hij dan maar.

‘Noem mij maar Lef.’

Hij vertelt wat hem overkomen is voor hij in het politiebureau terecht kwam. Hoe hij wakker was geworden in een ziekenhuisbed, helemaal in de war. Hij wist niet meer wie hij was, hoe hij heette en hoe hij daar gekomen was. Een vrouw kwam aan zijn bed en vertelde hem dat ze zijn moeder was. Hij geloofde er niets van. Dat zou hij toch weten? Het zou vertrouwd moeten voelen dat die vrouw hem knuffelde, maar hij vond haar maar een akelig mens.
Er klopte iets niet en hij slikte de pillen die ze hem gaven niet meer door. Op ingenieuze wijze wist hij te ontsnappen en omdat hij daarbij door het gebouw zwierf, ontdekte hij dat er andere jongeren waren, net als hij in bed. Toen hij er een wilde helpen ontsnappen, ging dat helemaal fout. En daarom zit hij nu onder het bloed zijn verhaal te vertellen aan de inspecteur. Als dat gebeurd is, gaat hij met een agente mee om te douchen.

Schoon en weer aangekleed wil hij terug naar de rechercheur, maar onderweg komt hij de dokter tegen die hem gevangen hield. Lef zet het op een rennen, schiet de straat op en verschuilt zich tenslotte onder een brug, waar hij een meisje leert kennen dat ook op de vlucht is. Voor een opdringerige stiefvader in haar geval.
Ilse luistert naar zijn verhaal en wil meteen helpen. Haar vriendin Bibi is namelijk verdwenen en zij bevindt zich misschien wel in dat geheimzinnige huis waar Lef uit is ontsnapt!

De twee jongelui gaan op onderzoek uit, ze vinden het ‘herstelhotel’ terug en dringen er binnen. Maar dat blijkt erg gevaarlijk. Wat kunnen twee tieners beginnen tegen een nietsontziende bende? Het wordt nog erger als blijkt dat ook de stiefvader van Ilse hen achterna zit. Die is ook niet zuiver op de graat.
Terwijl ze de ene vreselijke ontdekking na de andere doen, komen flarden herinneringen terug en raakt Lef nog meer vastbesloten om Ilse, haar vriendin maar ook zichzelf te redden. Maar wie kan hij vertrouwen?

Een spannend verhaal dat misschien niet erg geloofwaardig is, maar wel goed in elkaar zit met een fijne spanningsboog en dat zeker voor een aantal uren leesplezier zal zorgen. Het is ook echt het verhaal van de twee tieners die het opnemen tegen volwassen slechteriken. De overige volwassenen hebben slechts een kleine bijrol. Prima geschikt voor de doelgroep dus.

Erna Barth debuteert met deze spannende jeugdthriller.

ISBN 9789044834765 | hardcover | 141 pagina's | Uitgeverij Clavis | maart 2019
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 29 april 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER