Coen de Kort

http://www.coendekort.nl

Zie ook de leestafelrecensies van boeken van Coen de Kort voor 15+

Meisjes en messen
Coen de Kort

Het verhaal begint met het overlijden van de hond. Tijn, zestien jaar oud, treurt nog over zijn maatje, als de school weer begint. De nieuwe buren laten hem niet veel tijd om te rouwen, vooral de dochter des huizes eist hem meteen op. Sky heet ze, en ze is anders dan andere meisjes die Tijn kent. En ze zit bij hem in de klas, dus als vanzelf gaan ze samen naar school. Het klikt bijzonder goed tussen die twee, het lijkt er zelfs op dat Tijn zijn vrienden verwaarloost!

Maar ze zijn alleen goede vrienden, dat maakt hij zichzelf tenminste wijs. Hij vindt zichzelf een beetje een minkukel - geen zelfvertrouwen en geen discipline; en niet knap ook - geen schijn van kans dat dat hippe meisje iets voor hem gaat voelen!
Dus als die klasgenoten ook interesse hebben in Sky, dan kan dat.

‘Sky wil geen verkering en als ze het wel zou willen, dan toch zeker niet met mij. I’m not in her league, dat weet ik ook wel. Ik ben gewoon die aardige buurjongen die toevallig bij haar in de klas zit, en dat komt in haar situatie nu wel even goed uit.’

Daarmee bedoelt Tijn dat ze nieuw is op school en haar weg nog moet vinden. Maar hij voelt zich wel erg thuis bij haar ouders, zijnde mama Lotte en mama Christel. Als Sky hem vertelt dat Lotte terminaal is, vindt hij dat ze daar wel erg makkelijk over doet. ‘Mensen gaan dood’ zegt ze.
Maar natuurlijk hakt het er in, ook bij Sky. En dan blijkt Tijn een grote steun.

Dan is er de kwestie van die bende jongeren. Bij toeval komt Tijn op hun pad, niet een keer, maar vaker. De leider van dat stel, een man met een vettig knotje, is niet voor de poes, zullen ze ontdekken. Maar Sky is ook niet bang aangelegd, en… daar komen de messen: Tijn oefent voor messenwerper! Dat zou wel eens handig kunnen zijn, al mag hij geen messen op zak hebben natuurlijk.

Genoeg thema’s om een boeiend verhaal van te maken. Er is ook nog Bas, de klasgenoot die uit de kast komt, en mama Christel die haar gezin verwent met brandnetelthee, maar waar iemand die vloekt, geld in de pot moet doen. Met deze onderwerpen komt die pot aardig snel vol…
En of het echt iets kan worden tussen Sky en Tijn?

Een ontluikende verliefdheid, een jongen op een leeftijd waarop menige jongere worstelt met zijn of haar gevoelens, en het noodlot dat zomaar ingrijpt.
Dit is een ‘gevoelige’ Coen de Kort. Jawel, er komt geweld in voor, maar die scenes zijn in de minderheid.

Mooi, eigentijds en soms aangrijpend verhaal!
Coen de Kort is grafisch ontwerper, illustrator én schrijver van jeugdboeken.

ISBN 9789044840452 | hardcover | 155 pagina's | Uitgeverij Clavis | december 2020
Leeftijd vanaf 13 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Checklist
Coen de Kort

De veertienjarige Bart heeft een probleem, hij is namelijk heel snel verliefd, maar hoe kan hij er voor zorgen dat hij een vriendin krijgt? Hij vindt drie meisjes heel leuk en mooi; Eva, Sharon en Isa. Wie moet hij kiezen? En willen ze hem wel?

Gelukkig is buurman Joska er die van 'beroep' onderzoeker is, hij is nu op zoek naar ene verborgen schat. Joska is een beetje de steun en toeverlaat van Bart. Bij Joska is het rustig en stil, in tegenstelling tot het drukke gezin - Bart heeft nog vier broers - waar Bart deel van uit maakt.
Joska geeft hem het advies om een onderzoek te starten en zo gebeurt het. Bart maakt een soort hulplijst die hij gaat gebruiken bij zijn 'interviews' met de meisjes. Hij heeft allerlei onderwerpen opgeschreven die hij belangrijk vindt. Het eerste interview gaat hem best goed af ondanks zijn zenuwen, maar er wordt hem ook veel duidelijk, dat meisje zal het niet worden, niet omdat ze hem niet leuk vindt maar er zijn andere redenen...
Joska helpt hem met analyseren van de gegevens. Dus op naar nummer twee... of drie... óf vier?

Het verhaal gaat niet alleen over Bart en de meisjes. Bij hem thuis spelen zich ook allerlei toestanden af. Zijn vader is een tijdje weg, die woont voorlopig bij opa, omdat het huwelijk van zijn ouders in een flinke dip zit. Zijn vader ging namelijk vreemd met zijn jonge collega... Bart ziet hoe moeilijk zijn moeder het heeft. Ze krijgt wel hulp van zus Mirjam en opa maart Bart, met zijn gevoelige aard, wil ook helpen, hij weet alleen niet hoe. Zijn moeder wil graag dat haar zoons vriendinnen krijgt waarmee ze kan winkelen en vrouwendingen kan doen, misschien is dat ene idee om daar voor te zorgen... Dan lacht ze misschien weer.
Ook op school loopt het niet heel erg goed, wiskunde is en blijft een probleem voor Bart en nu krijgt hij ook nog eens bijles van die rare, venijnige gothic Lieke.

'Een romantische komedie, licht erotisch en vaag bovendien,' lezen we op de flaptekst. Vaag is het zeker niet maar er gebeurt wel heel veel.
Als eerste is er buurman Joska die steeds bezoek krijgt van een licht gewelddadige man die meer over het onderzoek van hem wil weten. -
De excentrieke Joska is eigenlijk het leukste personages van het boek. - Daarnaast zijn er natuurlijk de speurtocht naar dé vriendin, de toestanden thuis én de bijlessen die anders verlopen dan Bart gedacht had.
Erotisch is het verhaal zeker niet, er worden wel opmerkingen geplaatst door Bart, die eerder grof te noemen zijn dan erotisch. Die taal past totaal niet bij de vriendelijke, bescheiden, fijngevoelige jongen die Bart is. Het is ook vrij vrouwonvriendelijk bovendien. De beetje pikante dromen van Bart passen beter bij hem. Ook Mirjam, de zus van Barts moeder is vrij grof in haar taalgebruik.

De start van het verhaal is nogal provocerend, een etalagepop is beter dan een vrouw, dat wordt afgedaan als grapje maar toch... Ook de vreemdgaande vader komt er relatief makkelijk van af. Het wordt een beetje weggewoven. In de loop van het verhaal wordt het verhaal wel in alle opzichten milder.
Het verhaal leest wel lekker weg, maar inhoudelijk is er dus wel het een en ander op aan te merken.
Een aardig verhaal dat naar het eind toe wel steeds beter wordt.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Rat
Coen de Kort

‘Hé, daar heb je die kleine rat van de buren. Mag jij nog zo laat buiten?’
roept een van de jongens.
Het is Tijn, hij woont naast ons. (--)
Ik stop en leun tegen de prullenbak naast de bank. ‘Het is thuis weer feest, Tijn. Maar niet heus.’
‘Fuck. Is het weer zo laat? Komt wel erg vaak voor de laatste tijd. Dat loopt een keer uit de hand, jongen. Mijn pa heeft al een paar keer op het punt gestaan om iemand of iets te bellen. Gaat het wel met je?’

Als de vader van Tijn de daad bij het woord gevoegd had, was het misschien niet zo ver gekomen: op een dag kan Rat het geruzie en met name het slaan waar dat mee gepaard gaat niet meer aan zien. Hij springt tussen zijn ouders in. Met een mes. En rent zonder de gevolgen van zijn daad af te wachten het huis uit. Hij neemt de trein en in een onbekende stad verschuilt hij zich. Maar hoe moet het nu verder? Hoe komt hij aan eten? Zijn geld is al snel op. En als het straks koud wordt?

Dan doet zich onverwacht een kans voor: een mevrouw met boodschappen in haar fietstas. Broodjes zo voor het grijpen. En kaas. Als hij zich met de buit verstopt in de struiken wordt hij in de gaten gehouden door een meisje. Ze zegt dat hij haar ontbijt heeft gepikt. Rat denkt nog dat hij haar wel aan kan, ook al heeft ze een ijzeren pijp in de hand, als ze ineens roept: Watje! En nee, ze scheldt hem niet uit, er komt een jongen de hoek om, een grote knul. Rat doet het enige dat hij doen kan: hij stelt voor de broodjes te delen, en tot zijn verbazing gaan ze er op in. Vanaf dat moment vormen ze een drietal, want ook Watje en het meisje Peer zijn weglopers, ieder om een andere reden.

Drie jongeren die bivakkeren in een leegstand pand, en zich in leven houden door winkeldiefstal, en door spullen te verpatsen die ze bij inbraak buitgemaakt hebben. Een verbond, een vriendschap die natuurlijk niet kan blijven duren. Dat is vanaf het begin duidelijk. Maar als de situatie steeds nijpender wordt, en ze te maken krijgen met echte criminelen, wordt hun toestand wel erg precair.
Er moet iets gebeuren. En dat gebeurt dan ook.

Het verhaal over Rat, Peer en Watje leest als een trein, als een avonturenverhaal in een voor jongeren zeer toegankelijke taal. Frisse dialogen en to the point. Maar al is het een fictief verhaal, de thematiek is uit het leven gegrepen. Helaas.

Op de flap staat dat dit een ’behoorlijk grappig boek’ is. Dan is mijn gevoel voor humor vast onontwikkeld, want ik kan geen humor bespeuren in dit zeer realistische verhaal over drie weggelopen jonge mensen. Het is erg genoeg dat een verhaal als dit niet in het hokje van pure-fantasieverhalen gestopt kan worden. Het wordt op een redelijke luchtige manier beschreven, dat wel, maar dat is nog niet ‘grappig’. Gelukkig is het einde wel positief, en is er hoop aan de donkere horizon van het leven van een straatjongere.

ISBN 9789044829754| Hardcover | 264 pagina's | Clavis Uitgeverij | februari 2017
Leeftijd vanaf 14 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Moord en dat soort dingen
Coen de Kort

Ahmed zit op het politiebureau. Hij wordt ondervraagd over een moord.
‘Een misselijkmakende, koelbloedige liquidatie’, zegt de politieman. Hij wil dat Ahmed hem vertelt wat er gebeurd is, waar Leo Meijer is. En terwijl Ahmed zich voorneemt te verzwijgen wat hij weet, denkt hij terug aan hoe het komt dat hij hier op het bureau beland is. Daarvoor gaan we een maand terug in de tijd. Een maand waarin Ahmeds leven totaal veranderd is. Van een normale scholier is hij de rechterhand van een crimineel geworden.

Deze crimineel is Leo Meijer. Hij spotte Ahmed toen die dagenlang rondhing in een park. De jongen sliep er zelfs. Tot de dag dat zijn ouders het bericht kregen dat ze uitgeprocedeerd waren, wist Ahmed niet beter dan hij zou officieel Nederlander worden. Dat was hij immers al, hij kent het land van herkomst niet eens. Maar ze moesten het land uit! Dat nooit, dacht Ahmed, en hij liep weg. Hij sliep in het park, en hing overdag een beetje rond. En Meijer ontfermde zich over hem.

‘Luister’, Achmed (tja, die naam is lastig). Ik zoek een assistent, zeg maar iemand die me helpt, tegen betaling natuurlijk. Iemand zonder banden. Betrouwbaar en onafhankelijk, begrijp je? Loyaal.’

Ahmed begrijpt er niets van, maar dat rondhangen in het park is hij goed beu, en hij wil al snel geloven dat de man niet uit is op vunzige praktijken. Hij gaat met Leo mee, en raakt betrokken bij allerlei criminele zaakjes, waarbij hij vaak niet eens begrijpt wat er aan de hand is. Maar hij is getuige van geweld en van moord. Dat brengt hem tenslotte op het politiebureau.

Doordat er veel humor in het verhaal verwerkt worden, mondt het verhaal niet uit in een snoeihard verhaal over een crimineel. Ahmed handelt onnadenkend - niet zo vreemd voor een jongen van zijn leeftijd en in zijn situatie - en komt niet bewust op het verkeerde pad terecht.
Niettemin komt er veel geweld in het boek voor, en is het geen verhaal voor tere zieltjes.

Gelukkig heeft de schrijver er een dosis romantiek voor beginners in verwerkt en zijn de strapatsen van Ahmed soms zo klunzig dat het boek richting schelmenroman gaat. Daar passen de omslag en de titel dan weer prima bij.

Dit debuut van Coen de Kort smaakt naar meer, maar liefst wat minder gewelddadig.

ISBN 9789044827101 | Hardcover | 165 pagina's | Uitgeverij Clavis | maart 2016
Leeftijd vanaf 13 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 13-15 jaar

Coen de Kort