Lotje Later
Cees van den Berg

Lotje is bezeten van viool spelen, het is haar lust en leven. Ze heeft al vijf haar les van Juf Krabbenbak, een uitstekende vioollerares, die zelfs een eigen Krabbenbakhouding heeft bedacht. Maar helaas... Lotje speelt heel erg afgrijselijk vals! Ondanks dat ze trouw oefent en altijd studeert op wat de juf aan huiswerk opgeeft, het blijft vreselijk klinken. Zo erg zelfs dat juf Krabbenbak altijd stiekem oordopjes in doet tijdens de lessen en buiten de wereld helemaal verandert als Lotje speelt:

"Mensen grimassen alsof ze pijn hebben. [...] In een mum van tijd is het park leeg.
In de wijde omtrek worden deuren en ramen met een zwaai gesloten. Alle dieren in de directe omgeving maken dat ze wegkomen. Bloemen trekken zich van schrik terug in de grond. Van sommige bomen komt de boomschors spontaan los. In het hele park is geen mens of dier meer te bekennen."

Maar Lotje blijft zeggen dat dat ze volgens haar goed op weg is...
Arme Lotje.

En dan op een dag gebeurt het, Lotje ontmoet een man die met zijn woonwagen en paard voorbijkomt. Hij ziet haar viool en vraagt of ze wat wil spelen en dat doet ze. Het arme paard schrikt zo dat hij probeert zijn hoeven in zijn oren te stoppen. Maar de man luistert en geeft haar een tip, ze moet anders gaan staan en haar armen anders houden en dan... gebeurt het wonder. Lotje speelt de sterren van de hemel! Ze is zo blij, ze geeft zich gelijk op voor het Koningin Máxima concours...

Natuurlijk loopt het heel anders, het kan niet dat ze ineens zo prachtig speelt. Of toch wel? Wie dit boek leest, zal het weten.

Heerlijk gezellig boek over een klein doorzettertje met één enorme fan, die ondanks Lotjes gekras (spottend kraslot genoemd) in haar de mooiste en beste vioolspeelster ziet die er bestaat. Naast het vioolspel, speelt er nog iets mee en dat is... een klein beetje magie.

ISBN 9789047713548 | Hardcover | 157 pagina's met zwart-wit afbeeldingen | Lemniscaat | juli 2021
Leeftijd 8+

© Dettie, 17 augustus 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lotje Later
Cees van den Berg

‘Ik heb een vraag, meester.’
‘Over violen?’ vraagt meester Han. Kevin knikt.
‘Brand maar los.’
‘Hoe noem je Lotje als ze vioolspeelt?’
‘Ik zou het niet weten’, zegt meester Han. Hij kijkt de klas in.
‘Iemand? Nee? Zeg het maar, Kevin.’
‘Een kraslot’.

Arme Lotje Later heeft het helemaal niet door, maar wat zij vioolspelen noemt is eigenlijk nog erger dan kattengejank. Ze produceert alleen maar een akelig gekras, dat door merg en been gaat. Daarom plagen de kinderen op school haar. Toch heeft ze al vijf jaar les van juffrouw Krabbenbak! Waarom zegt die mevrouw niet dat Lotje het nooit zal leren? Ook Lotjes vader is blijkbaar toondoof, want hij kan zijn dochter niet genoeg de hemel in prijzen. Alleen de moeder is realistisch, maar toch laat ook zij Lotje haar droom najagen. Lotje wil namelijk net zo goed viool spelen als Janine Jansen!

Eigenlijk zou je als lezer verwachten dat er een eind aan komt, dat Lotje een ander doel in haar leven vindt, maar je hebt al wel de proloog gelezen en daarin speelt een meisje als Lotje de sterren van de hemel, terwijl ze op de kleine wijzer van de kerkklok zit. Raadsels dus! Als dat meisje inderdaad Lotje is, waarom produceert ze dan in het verhaal van die akelige geluiden (die in een akelig lettertype in flarden worden weergegeven)?
Of, je kan het ook anders stellen: hoe komt het dat als zij dat meisje is – en wie zou het anders zijn – ineens zo mooi speelt dat alle mensen blijven staan om te luisteren?

Je zal het verhaal moeten lezen om antwoorden te krijgen op die vragen.
Een leuk verhaal met e-mails gericht aan Janine Jansen, en bijzondere wendingen.

De hoofdstukken hebben veelzeggende titels - ‘speel en laat de wereld los’ en de zwart-wittekeningen passen er prima bij. Humor volop in dit verhaal over doorzettingsvermogen en een ietsjepietsje magie...

ISBN 9789044828702 | hardcover |144 pagina's | Uitgeverij Clavis| oktober 2016
Illustraties van Monique Dozy | Leeftijd vanaf 8 jaar

© Marjo, 10 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Gevonden
Cees van den Berg

Tot wanhoop van haar ouders neemt de tienjarige Frietje (eigenlijk Frida) steeds allerlei zielige dieren mee naar huis die ze onderweg tegenkomt. Ze kan er gewoon niet tegen om die arme beesten achter te laten. Maar deze keer vindt ze iets anders namelijk een oude man, op zijn pantoffels, midden op een fietspad. Hij heeft geen idee wie hij is en waar hij vandaan komt. En tja dat vindt Frietje zielig en ook hem neemt ze mee naar huis.

Haar ouders runnen een drukbezocht restaurant en zijn op zijn zachts gezegd niet blij met meneer Fritz zoals Frietje hem gedoopt heeft. Wat moeten ze met die man, die een vreemd verhaal vertelt over zijn woonplaats? Natuurlijk wordt de politie gebeld maar niemand wordt vermist. Ook mevrouw van Staphorst SVP (Steunpunt Verwarde Personen) komt langs en wil hem meenemen, tot grote schrik van Frietje, maar hij mag gelukkig voorlopig bij Frietje en haar ouders logeren.

Frietje grijpt echt alles wat hij zegt of doet aan om er achter te komen wie meneer Fritz echt is. Samen met hem speuren ze plekken af die hem mogelijk zijn geheugen terug kunnen geven. Ze hebben best veel lol samen, waardoor het verhaal ook grappig is, maar soms is het ook moeilijk, vooral als meneer Fritz weer even helemaal de weg kwijt is in zijn hoofd.

Langzamerhand werkt het verhaal zich naar de ontknoping toe en eigenlijk wil je, net als Frietje, niet dat het afloopt. Het stel is zo gehecht aan elkaar geraakt, je leeft zo met ze mee, dat je liever wil dat ze nog even bij elkaar kunnen blijven.
Het einde is gelukkig wel heel verrassend, hoopvol en ontroerend.

Wat een ontzettend leuk, menselijk en hartverwarmend boek! Meer van dit graag.

ISBN 9789047712831 | Hardcover | 144 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | oktober 2020
Leeftijd 9+

© Dettie, 29 oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER