Emy Geyskens

Ren toch niet weg
Tekst: Emy Geyskens
Illustraties: Hiky Helmantel

Ha, denkt Mona: verstoppertje! Leuk! En ze verstopt zich achter een struik op de speelplaats.
Maar dan hoort ze Aline:

‘Hé. Jij mag vandaag niet meespelen!’ roept ze.

Als het bij dit voorval bleef was het niet zo erg, maar Aline doet heel akelig tegen Mona. Ze zorgt er voor dat ze over een tas valt, en loopt te smoezen met Mathias, die eigenlijk de beste vriend is van Mona.
De andere kinderen uit de klas zijn een beetje bang voor Aline, want niemand helpt Mona. Het is zo erg dat ze niet naar school wil en doet alsof ze ziek is. Ze slaapt niet goed, omdat ze heel naar droomt.
Moeder snapt wel dat er iets aan de hand is, maar hoe zorgt ze ervoor dat Mona het haar vertelt?
En wat kan ze doen als haar dochter dat tenslotte doet?

In dit verhaal wordt heel duidelijk gemaakt hoe dat akelige pesten in zijn werk gaat en waarom het een hele tijd duurt voor er iets aan gedaan wordt. Mona vertelt niets, de andere kinderen ook niet en de volwassenen zien het niet. Maar gelukkig wordt ook duidelijk gemaakt dat je het wél moet vertellen: er is immers een oplossing voor!

Het verhaal is wat eenzijdig: het gaat over het pesten op zich en over het slachtoffer. Waarom de pester dit doet komt niet aan de orde, en dat zou toch best wel belangrijk kunnen zijn als je wil dat het nooit meer gebeurt.
Het is een prentenboek: de pagina’s staan vol illustraties waar de tekst op is gedrukt. Het ziet er dan ook uit als een vrolijk prentenboek. Dat is het dan ook, alleen is het er een met een boodschap: Pesten is niet leuk! Het doet pijn en kan erge gevolgen hebben.

Na het hoofdverhaal is er informatie te vinden over pestgedrag. Emy Geyskens heeft er zelf ook ervaring mee en Els Glorieux, een vrijwilliger bij de School zonder Pesten vertelt uit eigen ervaringen en wat de organisatie doet. Drie tips staan er voor wie wordt gepest:

- Praat erover!
- Zeg tegen de pester dat je zijn gedrag niet leuk vindt.
- Laat niet zien dat het je pijn doet.

Het boek maakt deel uit van de Pleisterserie: die gaan over gevoelige onderwerpen. Deze boeken bevatten een warm verhaal, een spelletje, een versje of liedje en informatieve informatie voor volwassenen. Op deze manier nodigt Pleister uit tot praten met en begrip krijgen voor elkaar.

https://www.weektegenpesten.com
https://www.stoppestennu.nl/weektegenpesten

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Ren toch niet weg
Illustraties: Hiky Helmantel
Tekst: Emy Geyskens

Hoewel je het uit de titel van het boek niet kunt opmaken, gaat dit boek over pesten.
Mona wordt namelijk gepest door Aline maar Aline doet het zo 'slim' dat het niet heel erg opvalt op school.

Maar toch wordt Mona gepest. Ze mag niet mee doen met verstoppertje, of ze lacht heel hard als Mona struikelt over een tas zodat op het laatst de hele klas mee lacht, ze houdt Mathias, de beste vriend van Mona, bij haar weg. En zo gaat het maar door. 's Nachts droomt Mona er zelfs heel akelig van.

Mona vindt het vreselijk, ze krijgt er steeds meer buikpijn van en wil niet meer naar school. Mama snapt er niets van, maar Mona zegt steeds dat er niets aan de hand is, ze heeft gewoon buikpijn... Maar mama ziet gelukkig wel dat er meer aan de hand is en zegt dat praten over problemen écht helpt, en na lang aandringen vertelt Mona eindelijk wat er aan de hand is.
En dan verzint mama een heel goed plan!!

Door het verhaal wordt goed begrijpelijk gemaakt wat pesten met iemand doet en hoe stiekem een pester bezig kan zijn. Mede dankzij de kleurige tekeningen is het geen loodzwaar verhaal geworden. Wel wordt heel duidelijk gemaakt wat pesten is en wat de gevolgen daarvan zijn.

Na het verhaal over Aline en Mona is o.a. nog een interview te lezen met de schrijfster die ook gepest is op school omdat ze als enige van de klas haar brood tussen de middag thuis opat!
Els Glorieux, een vrijwilliger bij de school zonder pesten, vertelt hoe vervelend ze het vond en hoe onzeker ze door dat pesten werd. Zij vindt het heel belangrijk dat pesters leren zien wat ze doen. Een pester heeft vaak ook een reden waardoor hij of zij pest en die reden moet gevonden worden.
Een meisje van elf jaar vertelt ook háár pestverhaal en geeft tips.

De titel van het boek geeft twee dingen aan;
Ten eerste dat degene die gepest wordt niet wil dat zij of hij buitengesloten wordt, dus niet wil dat kinderen wegrennen.
Ten tweede dat je niet weg moet rennen voor het pesten, maar het open moet gooien en beter bespreekbaar moet maken. Dit boek helpt daar goed bij.

Enige minpuntje van dit boek is dat er alleen een link naar een Vlaamse instelling tegen pesten genoemd wordt en geen Nederlandse instelling.
Maar verder is het al met al een vrij compleet boek met veel informatie voor kinderen die gepest worden én voor hun ouders of leerkrachten.

Het boek is een deel uit de Pleisterserie. Dat is een boekenserie waarin gevoelige onderwerpen bespreekbaar worden gemaakt. Deze boeken bevatten een warm verhaal, een spelletje, een versje of liedje en informatieve informatie voor volwassenen. Op deze manier nodigt Pleister uit tot praten met en begrip krijgen voor elkaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hap, hap, reus!
tekst: Emy Geyskens en Juliëtte Rosenkamp
illustraties: Bram Zwinnen

De Taalbende is een methode om kinderen te leren lezen, ‘een didactisch concept gericht op het gebruik van taal’.
De methode bestaat uit lessen die worden ondersteund door boekjes. Verhalende en informatieve boeken voor elk leesniveau, voor jongens en meisjes. Het moet een feest zijn voor kinderen om te lezen, want dan leren kinderen spelenderwijs.
De Vlaamse Emy Geyskens en Nederlandse Juliëtte Rosenkamp hebben de handen in elkaar geslagen en een serie leesboekjes geschreven, die aansluit bij De Taalbende.
Hap, hap, reus is een verhalend boekje; Hm, ik smul een informatief boekje.

‘de reus kookt
dag reus
wat doe je nu?
maak je wat klaar?
ik ruik peen, ui en prei.
ik zie het al
reus kookt soep!
hij kan dat al zelf
hm, wat een geur!'

In deze stijl zijn de verhaaltjes opgebouwd. In een prettig groot lettertype met op de achtergrond een paginagrote illustratie, gemaakt door Bram Zwinnen. Kort, krachtig, leesbaar en begrijpelijk in eenlettergrepige woorden (of heel soms met een verbindingsstreepje), zonder hoofdletters.
Het verhaaltje zelf is net zo eenvoudig: de reus kookt een pan soep en zijn vrienden komen erop af. Als ze zien dat hij wel kookt, maar niet opruimt, zullen ze wel even helpen.

Het is een aardig verhaaltje, zonder spanning. Een situatie zoals kinderen die wel kennen, hetgeen mooi kan aansluiten bij een gespreksrondje.
Jammer genoeg heeft de Nederlandse inbreng niet voorkomen dat er Vlaamse zinnetjes als ‘reus is fier’ en ‘het huis is net’ in staan. Maar ook daar kan je dan over praten. De vragen en opdrachten die achter in het boek staan kunnen gebruikt worden om te controleren of het verhaal ook begrepen is.

ISBN 9789059244122 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Baeckens | mei 2015
Leeftijd vanaf 6 jaar AVI M3

Hm, ik smul!

Kok Plok legt uit hoe je soep maakt. Toevallig dezelfde soep als reus maakt.
Ook wordt er in het boekje aandacht besteed aan wat goede voeding is, zoals de schijf van vijf.
De illustraties - in de vorm van foto’s - staan naast de tekst en sluiten aan bij of verklaren de woordjes uit de tekst.

Ook hier eenlettergrepige woorden en een duidelijk lettertype zonder hoofdletters. Er staan zelfs receptjes in! En ook hier extra aandacht voor weetjes en vragen die duidelijk maken of de tekst begrepen is.

ISBN 9789059244139 | Hardcover | 32 pagina's| Uitgeverij Baeckens | mei 2015
Leeftijd vanaf 6 jaar AVI M3

Juliëtte Rosenkamp (1982, Deventer) heeft tien jaar in het basisonderwijs gewerkt. De leerlingen noemden haar ‘juf Muis’, omdat ze vaak muisjes voor hen tekende of grappige muizenverhaaltjes bedacht.

Emy Geyskens (1982, Geel) houdt erg veel van vertellen, voorlezen en vooral ook van zelf schrijven! Ze geeft les in het buitengewoon onderwijs. Als Leesfee bezoekt ze bibliotheken en scholen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Emy Geyskens