De man en de marabout
Regina van der Hoef

Niet hij, niet hij, niet hij.
Vandaag zal alles beter zijn.
Rustig blijven.

Dit zijn woorden die elke keer door Barbara's hoofd galmen als ze naar het  Academisch Ziekenhuis gaat waar haar man Thomas ernstig ziek is en in coma ligt.
Natuurlijk probeert ze van alles om hem daaruit te halen, en ze weet het ook zeker, het zal haar lukken! Ze praat tegen hem, lacht, vertelt. Straks is alles weer normaal, is hij weer thuis, voeren ze weer gesprekken en is hij weer die leuke vader en man.
Als de arts zegt dat ze moet uitkijken naar een goed verzorgingshuis vindt ze dat bijna lachwekkend! Het komt allemaal goed.
Toch bezoekt ze tehuizen en keurt alles af. Ze zal hem zelf wel verzorgen ondanks alles en iedereen die het haar sterk afraad.

Thomas is inmiddels wel uit zijn coma maar kan niets. Hij huilt en lacht. Praten is er niet meer bij, hij praat met zijn ogen tegen zijn dochters en tegen haar. Hij maakt geluiden maar besef van zijn situatie is er niet. Toch, Barbara gaat ervoor. Zij zal dat varkentje wel even was, dat kan ze!
Maar er verandert niets, jaar in jaar uit blijft de situatie hetzelfde. Vrienden trekken zich langzaam terug, vragen of ze niet eens een keer alleen kan komen.
Tot overmaat van ramp eindigt haar baan. Ze hielp mantelzorgers...

Barbara heeft het gevoel dat alles door haar komt, een gevoel dat ze als klein kind al had. Op een of andere manier is alles haar schuld. Was ze immers niet jaloers geweest op het feit dat iedereen gek op Thomas was? Zelfs haar eigen ouders lieten blijken dat ze Thomas graag zagen, liever zelfs dan haar?
Was haar moeder immers gedurende haar leven niet altijd verdrietig geweest? Had ze niet beter haar best moeten doen?
Maar ze voelde zich ook nooit gezien, niet opgemerkt, ze was er wel maar niemand merkte haar op, dacht ze.

Als kind was er altijd al dat monster dat haar zo neerdrukte. Dat monster dat er was als mama verdrietig of ziek was, dat monster was er toen oma dood ging. Dat monster waarvan ze wist dat hij altijd zou blijven ook toen ze volwassen was. Want altijd had ze bij alles wat er gebeurde dat stemmetje gehad dat zei 'En ik dan?' Het vormt een rode draad in haar leven. Door alle zorg voor Thomas, het verdwijnen van zekerheden, de stekelige en confronterende opmerkingen van haar kinderen begint het monster te groeien. Het lijkt of alles steeds moeilijker wordt, het monster wordt enorm, het monster begint te winnen.
Maar dan bieden de kinderen hun een reis naar Gambia aan. En daar hoort Barbara over de grote healer, de marabout. Nu zal alles goed komen... Ze voelt zich euforisch. Eindelijk zal het tij keren.

Het verhaal berust deels op waarheid en dat maakt het mogelijk nog indrukwekkender. Je voelt als het ware de innerlijke strijd van Barbara tegen haar meer dan normale gevoelens, gevoelens die ze echter van zichzelf niet mag hebben.
Aanvankelijk was het verhaal soms verwarrend omdat er steeds naar een ander tijdvak werd overgeschakeld. Maar als je eenmaal doorhebt dat deze tijdvakken - aangekondigd door een datum - ingedeeld zijn in jeugd, leven na de ziekte van Thomas en het verblijf in Gambia dan valt alles op zijn plek en blijft er een prachtig, ontroerend, aangrijpend maar ook schrijnend verhaal over.
Een boek dat nog even nazindert.

ISBN 9789493343290 | Paperback | 143 pagina's | Uitgeverij Palmslag | april 2024

Dettie, 4 mei 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER