http://www.mercedeshelnwein.com

De wonderlijke wegen van Hester Day
Mercedes Helnwein

Als Hester Day klaar is met school moet ze bedenken wat ze met de rest van haar leven wil. Eén ding staat vast, ze wil niet zoals haar ouders worden en ze wil zeker niet de plannen opvolgen die haar moeder voor haar bedacht heeft. Het zusje van Hester is ook al vreselijk, die doet niets anders dan aandacht trekken net als haar moeder.
Om zo min mogelijk met thuis te maken te hebben brengt Hester haar dagen door op een bankje in het park bij de zwerver meneer F.  of in de bibliotheek waar de enorm irritante Fenton Flaherty ook zijn dagen slijt. Het enige wat Hester graag wil is een kind adopteren maar ze heeft betere kansen om die droom waar te maken als ze getrouwd is. Dus... vraagt ze Fenton Flaherty ten huwelijk en hij zegt ja, hij heeft zo zijn eigen redenen. Op haar achttiende verjaardag trouwen ze en gaan ieder weer hun eigen weg.
Ondertussen heeft haar moeder een studie voor Hester bedacht die ze absoluut niet wil volgen. Als moeder er dan ook nog achter komt dat ze getrouwd is breekt de hel los. Hester besluit met Fenton te vluchten. Hij heeft een camper en zo reizen ze dwars door Amerika. Ze ontmoet allerlei vreemde, bizarre figuren die haar toch tot nadenken stemmen. Het wordt een reis die Hester duidelijk maakt wat ze wél wil.

Hester is een meisje dat er een zeer eigen, tamelijk zwartgallige, mening op na houdt. Ze heeft op alles en iedereen commentaar. Niemand is normaal of de moeite waard. Het stoort haar vooral dat iedereen in haar omgeving en op school zo gezapig is en een leven leidt waarvan alles voorspelbaar is. Daarom zit ze ook graag tussen de zwervers in het park. Ook al heeft ze met hen gesprekken die soms kant nog wal raken, ze zijn altijd nog beter dan het eindeloze gedrens over haar toekomst en carrière dat ze thuis te horen krijgt. Ze wil gewoon een kind, of kinderen, adopteren en proberen die gelukkig te maken. Meer niet.
Hester is een toeschouwer, ze ziet en hoort alles en heeft een genadeloos eerlijk commentaar. Maar tijdens de reis merkt ze dat ze geen toeschouwer meer is. Nu ze onder het juk van 'zo hoort het' vandaan is ontdekt ze tot haar verbijstering en verwarring gevoelens waarvan ze niet wist dat ze die had. Nu haar afweermechanisme niet meer nodig is merkt ze dat ze dieper kan ademhalen, zich eindelijk vrij en gelukkig kan voelen. Zo zomaar op een weggetje in the middle of nowhere kunnen lopen zonder gezeur aan haar hooft maakt haar bijna lyrisch van plezier. Fenton is in alles haar tegenpool maar zelfs dat kan ze waarderen omdat hij nu eenmaal zo is. Geen aanstellerige aandachttrekkerij maar iemand die meent wat hij zegt.  De mensen die ze onderweg ontmoet zijn allemaal bijzonder en soms hilarisch in hun doen en laten, maar ook puur. Elke ontmoeting rijgt weer een pareltje aan haar ketting.

In het begin had ik een beetje moeite met de Hester die overal glashard haar mening verkondigde. Het is zo'n meisje dat wat je ook zegt altijd wel een bijdehand antwoord klaar heeft. Een antwoord waar je niet blij van wordt. Maar langzamerhand tijdens de reis ontdooit Hester en heeft ze het grove geschut niet meer nodig om staande te blijven. Ze mag dan eindelijk zijn wie ze werkelijk is. Hester is op haar leukst als ze met haar neefje praat en speelt. Ze is heel eerlijk maar kan ook heerlijk meegaan is zijn fantasie. Het eind is precies een eind wat bij Hester past, ontroerend, ironisch, toch ook humoristisch maar vooral heel oprecht. Een boek om te onthouden!

ISBN 9789046811931 Paperback 256 pagina's Nieuw Amsterdam november 2011
Vertaald door Tjadine Stheeman

© Dettie, 2 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER