De geschilderde kus

Wat mag je verwachten van een boek waar op de omslag staat "Een gepassioneerde roman over de liefde tussen Gustav Klimt en zijn muze"? Bovendien geschreven door iemand die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd en werkt als kunstexpert Mag je veel informatie over Gustav Klimt zélf en zijn schilderijen verwachten? Mag je aannemen dat er veel over zijn leven verteld wordt? Ik verwachtte het wel en dat viel tegen.

Het verhaal wordt verteld door Emilie Flöge die prachtig afgebeeld (schilderij van Klimt) staat op de voorkant van het boek. Emilie ontmoet Klimt bij haar ouders thuis die een portret van hun drie dochters willen. Emilie ze is dan 12 jaar. En dan komt het eerste minpuntje, achterin het boek staat dat de schrijfster het aantrekkelijker vond om haar de twaalfjarige leeftijd te geven dan de werkelijke leeftijd van 17. Onbegrijpelijk want Klimt introduceert haar in de kunstkringen van Wenen en de manier waarop over deze episode verteld wordt wekt juist door die jonge leeftijd van Emilie bevreemding. Al snel ontdekt ze dat ze verliefd op hem is. Maar Klimt houdt van veel vrouwen en heeft ook veel korte en lange relaties. Hij werkt altijd samen met zijn broer Ernst en als deze komt te overlijden staat Emilie klaar om hem te helpen om over dit grote verlies heen te komen. Het lijkt wel of Klimt zijn verdriet weg wil schilderen, hij werkt koortsachtig aan allerlei schilderijen.
Emilies zus Helene was getrouwd met Ernst en na zijn dood wordt Klimt voogd over hun dochtertje.
Ondertussen heeft Klimt Adele Bloch-Bauer ontmoet en zij is degene die voor Emilie levenslang een begreiging zal blijven. Gustav aanbidt Adele en blijft zich onweerstaanbaar tot haar aangetrokken voelen tot groot verdriet van Emilie. Ook Alma Mahler valt ten prooi aan Klimts verleidingskunsten. Maar Emilie blijft een vast punt in Gustavs leven. Volgens het verhaal moet De kus, het beroemde schilderij van Klimt, aanvankelijk Emelie en Klimt voorstellen maar kon Klimt het niet aan hen zo te vereeuwigen. Opvallend is dat de vrouw op het schilderij de handen van Adele heeft.
Emelie heeft inmiddels een goedlopende kledingsalon geopend. Dankzij haar connecties met Klimt kleedt zij de hele bourgeoisie van Wenen. Klimt ontwerpt ook kleding maar het merendeel is het werk van Emilie en haar zussen Helene en Pauline.

Het hele verhaal is fictie, gebaseerd op summiere gegevens die bekend zijn van Emilie Flüge. Tussendoor worden wel enkele punten aangestipt die belangrijk waren in Gustavs leven zoals de oprichting van Sezession, een protest beweging onder de kunstenaars en later de nieuwe beweging Kunschau Wien. Ook de ontmoeting met Egon Schiele en de invloed die zij op elkaar hadden wordt genoemd. Maar toch... het is meer een roman over een vrouw die houdt van een flierfluitende kunstenaar, en al haar gevoelens daarbij, dan een verhaal over Gustav Klimt en zijn muze.

De schrijfster geeft achter in het boek toe dat zij vrij gebruik heeft gemaakt van haar fantasie, dat ze data heeft veranderd vanwege het dramatisch effect enz. Het schilderij Hoop I dat Klimt in werkelijkheid in 1900 schetste (Geschilderd in 1902) laat zij hem voor het verhaal in 1890 tekenen. Je krijgt de indruk dat de schrijfster wel zin had in een boek te schrijven over Klimt, maar geen zin had in grondige research. Achterin staat ook geen enkele verwijzing naar eventuele bronnen. Ze heeft wat zij wist over Klimt opgeschreven en daaromheen voor de smeuïgheid een liefdesverhaal gecreëerd. Het overtuigt niet.
Als je vantevoren weet dat het een voor het merendeel fictief verhaal is over Emilie Flüge, haar familie, Wenen en haar liefde voor Klimt dan is het een prettig boek en leest het lekker weg.

Paperback | 319 Pagina's | Sirene b.v.,Uitgeverij | 2006 ISBN: 9058313719 Vertaald door Toby Visser

© Dettie, mei 2006

Reageren? Klik hier!