http://krijnpeter.nl

Moederziel
Krijn Peter Hesselink

Moederziel. Die titel snakt ernaar om er automatisch iets achter te denken: het woordje 'alleen'. En een moederziel spreekt daarnaast ook aan als iets warms, iets teders. Helaas is dat niet de ervaring van onze hoofdpersoon, Jonathan. We maken kennis met hem wanneer hij in de hele vroege uurtjes van een nieuwe vakantiedag blootsvoets, zonder hemd en met alleen een soort pyjamabroek aan, voor de deur van een apotheek staat omdat hij de morning-after-pil wil hebben voor zijn vriendin. Jonathan is als de dood om vader te worden. In flashbacks wordt duidelijk waarom hij zich totaal niet geschikt acht om de zorg voor een  kind op zich te nemen. Zelf komt hij uit een problematisch gezin met een geesteszieke moeder en een vader die zich afzijdig houdt door zich in zijn studeerkamer op te sluiten. Het kind Jonathan wordt door beide ouders in eerste instantie geestelijk in de steek gelaten. Daarna verdwijnt zijn moeder ook nog eens fysiek uit beeld en wordt er nooit meer over haar gesproken.

De auteur weet met korte, heldere zinnen treffend het gevoelsleven van de jonge en van de volwassen Jonathan te schetsen. Wat mij heel erg trof waren zinnen als: 'Ik rende naar het grasveld bij de bejaarden, deed het geluid uit, zette het op een schreeuwen'. Wanneer zijn moeder het op haar heupen kreeg, schreeuwde ze de hele boel bij elkaar. Jonathan sloot zich daar van jongs af aan al voor af, totdat hij alleen maar zag dat er geschreeuwd werd maar het niet meer hoorde. Hoe beschadigd kun je dan zijn als klein kind...
Daarom gaat zo'n zin door merg en been.

Wanneer de volwassen Jonathan zijn weggelopen moeder herkent in een oudere dame die hij ontmoet bij de apotheek, neemt het verhaal een bizarre wending. Hij neemt haar mee naar het vakantiehuisje waar hij met zijn vader en zijn vriendin logeert. Hoe zal zijn vader reageren op de terugkeer van zijn vrouw? De verrassing komt echter als een boemerang terug bij Jonathan wanneer hij de schokkende waarheid hoort.

Het is prachtig om te lezen hoe Hesselink een compleet en meeslepend verhaal heeft weten te vatten in een relatief klein boek (slechts 154 pagina's). Maar meer was ook niet nodig. Ik heb genoten van 'Moederziel'. Alles klopte aan het boek; ik miste niks en er was geen overbodige informatie. Compact, boeiend en interessant. Mooi.

Ik heb dit boek in 2015 mogen lezen voor NotJustAnyBook.

ISBN: 9789057597381 | Paperback | 154 pagina's | Uitgeverij Podium | september 2015

© Janneke Bouwman, 5 november 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moederziel
Krijn Peter Hesselink

‘In de weerspiegeling van de ruit zie ik een verkleumde man alleen op straat staan.’

Deze prachtige openingszin wordt gevolgd door een even zo mooi geschreven verhaal. De man in kwestie is Jonathan. Wat doet hij op straat? Het is erg vroeg, zo vroeg dat de winkels nog niet open zijn, en het lijkt of alleen de dieren nog maar wakker zijn. Waarom richt hij zijn aandacht op die brochures over de morning afterpil? Het vreemdste is echter dat hij op blote voeten is, en alleen een broek aanheeft. Er is duidelijk iets mis, maar het duurt even voor de lezer daar achter komt, want Jonathan is de verteller die immers al weet wat er aan de hand is.
Dan ziet hij de vrouw.

‘Ze maakt zich los uit de schaduw van de bomen. Leunend op een wandelstok komt ze met voorzichtige pasjes aanlopen. Ze komt recht op me af. Net als ik me afvraag wat ze van me moet, buigt ze af naar een van de andere bankjes. Even blijft ze roekeloos staan. Dan strekt ze een beverige hand uit naar de zitting. (-) Als ik met haar aan de praat raak, kom ik nooit meer van haar af. Haastig kijk ik weg. (-) Wat moet ze wel niet denken als ze me zo ziet zitten? Dat ik niet helemaal spoor. Dat ik volledig in mijn wereld opga. Niet iemand om een gesprek mee aan te knopen. Precies wat ik wil dat ze denkt. Toch is er iets aan haar dat me intrigeert, wat me dwingt te kijken en haar van tot tot teen in me op te nemen.’

Als een herinnering in hem opkomt, ziet hij het pas: het is zijn moeder!

En dan ontwikkelt zich een subtiel spel tussen een moeder en een zoon die elkaar in twintig jaar niet gezien hebben. De herinneringen komen boven, en we ontdekken wat er gebeurd is toen Jonathan nog jong was. Wat speelde er tussen zijn vader en zijn moeder, waar hij zowel toen als nu niets van begrijpt. En waarom hij zich op blote voeten in het dorp bevond.
In deze staat van aankleding blijft hij zolang het verhaal duurt, hetgeen een mooi beeld geeft van het ontbloten van het verleden, van de psyche van de hoofdpersoon. Langzaam begint de lezer te twijfelen aan die hoofdpersoon: wat is echt? Wat is waan?
Moederziel alleen is de uitdrukking, die uitstekend past bij Jonathan.

Prachtige roman, in vaak korte zinnen die niet af zijn. Wederom passend bij hetgeen verteld wordt. Krijn Peter Hesselink publiceerde eerder dichtbundels. In zijn debuutroman is de stijl niet wollig of verbloemend, maar duidelijk en ter zake, met goede dialogen, en fantastische sfeertekening.

ISBN 9789057597381| Paperback | 176 pagina's | Uitgeverij Popdium | september 2015

© Marjo, 23 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER