Hannah's droom
Diane Hammond

Samsom Brown zorgt al eenenveertig jaar met hart en ziel voor Hannah, de enige olifant van de noodlijdende Max L. Biedelman Dierentuin.

Maxine Leina Biedelman, Seatlle 1873, was een excentrieke vrouw die vanaf haar zesde jaar met haar vader Arthur de wereld over reisde. Maxine werd door haar vader Max of Dapper Jongen genoemd en dat is wat ze ook het liefst had willen zijn, een jongen. Na de dood van haar vader in 1898 erfde ze Havenside een 120 hectare groot landgoed met glooiende heuvels en bosgebied. Op het landgoed stond de door haar vader ontworpen villa met vijftig kamers maar Max sliep het liefst in de legertent die op het landgoed stond.  Ze droeg altijd mannenkleren maar als het koud was droeg ze heel af en toe lange Turkse gewaden. Max was voor niets en niemand bang.

Midden jaren vijftig kwamen er steeds meer verblijven op het landgoed voor Max' groeiende verzameling exotische dieren. En in 1953 deed de kleine Birmeese vrouwtjesolifant Hannah haar intrede. Hannah was aan één oog blind geworden toen ze haar moeder had gevolgd naar een plantage. Moeder olifant werd toen gedood maar dankzij een mahout, een olifantenrijder, overleeft Hannah haar verwondingen. Sam, een Korea veteraan, werd toentertijd aangenomen om Hannah te verzorgen. De inmiddels tachtigjarige Max regelde de zaken zo dat na haar dood de dieren aan niets zou ontbreken. Ze verzekerde Sam dat ook voor hem gezorgd werd.

Sam wijdt zijn leven aan Hannah. Hij en zijn vrouw Corinne zijn gek van hun meisje. Maar eigenlijk zou Sam met pensioen moeten, hij heeft suikerziekte en loopt daardoor slecht, maar wie kan de verzorging van Hannah overnemen? Hij stelt het met pensioen gaan steeds maar uit. Bovendien heeft Sam beloofd dat hij pas met pensioen gaat als er een opvolger is. Deze opvolger moet Hannah's vertrouwen winnen want het dier is erg gehecht aan Sam en pas echt in haar element als hij in de buurt is.  Sam is dan ook erg blij als Neva Wilson wordt aangenomen. Zij is een vriendelijke, intelligente en ervaren olifantenverzorgster en heeft al gauw door dat het niet goed gaat met Hannah.

Omdat inmiddels de verblijven toch verouderd zijn, de vloer van beton is, wat niet goed is voor olifanten, en Hannah 's nachts steeds aan een poot vastgemaakt moet worden heeft zij inmiddels ook een wond aan een poot die niet meer wil genezen. Ook het jarenlang alleen zijn van Hannah is niet goed, deze situatie moet niet veel langer duren vindt Neva. Samen met Sam smeedt zij een plan om Hannah uit de dierentuin weg te krijgen en over te brengen naar een dierenopvangpark voor olifanten, iets waar Sam al jaren van droomt.
Maar inmiddels heeft de norse, bitse directrice Henriëtte een ander plan. De dierentuin moet weer rendabel worden en daarom heeft ze een enorme reclamecampagne bedacht en Hannah moet de topattractie worden. Het wordt een flinke strijd tussen Sam en Neva aan de ene kant en Henriëtte aan de andere kant.

Een indrukwekkend verhaal waarbij alle personages heel eigen karakters hebben. Maxine is geweldig als evenwichtige, doelbewuste oude vrouw met haar grote liefde voor dieren en Effie, de fragiele engelachtige vriendin. Sam en Corinne zijn ontroerend, ze zijn stapelgek op elkaar en het is prachtig om te lezen hoe zeer Hannah deel uitmaakt van hun leven. Hannah is hun kleine meisje, Corinne is mammie, niets meer en niets minder. Sam is echt zo'n oude man die dankzij zijn opgedane levenservaring volwassen en kinderen door een enkele opmerking verder weet te helpen. Zijn liefde en zorg voor Hannah is eindeloos.Neva is een beetje geheimzinnig, ze geeft zichzelf niet graag bloot maar ook zij is een topverzorgster voor Hannah. Ze zorgt letterlijk en figuurlijk voor een frisse wind op het landgoed.

Dankzij haar bloeit Truman, de enige andere vaste werknemer op het landgoed, helemaal op. Deze keurige gescheiden man, die in feite bang is voor directrice Henriette, heeft de zorg voor zijn al even keurige zoon Wilson. Hij geeft het kind een varkentje ter afleiding omdat moeder is weggelopen. Het beestje wordt Miles genoemd en roept heel wat gevoelens bij zowel vader als zoon op. Af en toe zit je te glimlachen om hun gestuntel maar ook om hun  lieve zorg voor het dier. En Henriëtte, ach zij is ook maar een mens. Ze is lomp en stuurs en erg fors gebouwd waardoor ze niet aantrekkelijk is, zij zoekt ook gewoon naar een beetje geluk.
Een mooi boek dat je met een brok in je keel maar ook met glimlach dichtslaat en waarna je nog even blijft mijmeren over die lieve Sam en zijn olifantenmeisje Hannah.

De schrijfster werd o.a. voor dit boek geïnspireerd door televisiebeelden van een zekere Solomon James jr. die tweeëntwintig jaar voor de Aziatische olifant Shirley had gezorgd en haar die dag naar het Olifantenreservaat bracht. (Pak de zakdoeken maar)

ISBN 9789044325478 Paperback 315 pagina's Uitgeverij House of Books april 2011
Vertaald door Ruud van der Plassche

© Dettie, 14 oktober 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER