Buiten de orde
Tomas Espedal

"Op het moment dat hij haar zag, vergat hij zijn eigen leeftijd.
Er bestond geen leeftijd bij deze ontmoeting.
De leeftijd kwam later, toen ze zich terugtrokken en verscholen in de kamer met de boeken en de spiegel."

Op een oudejaarsavondfeest ontmoet de weduwnaar de jonge vrouw. Hij is achtenveertig, zij is vierentwintig. De ontmoeting slaat in als een bom, ze hebben gelijk een stevige vrijpartij in de bibliotheek. De vrouw gaat met hem mee en vanaf die tijd zijn ze onafscheidelijk. De omgeving keurt hun verhouding af en zij trekken zich terug in het huis van de man. Hij is onvoorstelbaar gelukkig, niets aan haar is verkeerd.

"Jaar op jaar, drie, vier jaar, vijf, zes,  het geluk hield niet op, het groeide, jaar op jaar; ik had nooit gedacht dat dat mogelijk was.

Ik had gedacht dat het geluk minder zou worden, dat het zou verdwijnen, dat het in vanzelfsprekendheid en verveling zou overgaan, in geruzie en irritatie, dat het zou worden aangevreten door alledaagsheid en onbenulligheden, maar het tegenovergestelde gebeurde; het geluk nam alles in zich op wat het tegenkwam en groeide als een grote kat, het groeide en groeide: waar moest dat heen?

Ik zou bijna willen dat ik was opgehouden van haar te houden."

Hij schrijft zijn boeken, zij leest veel. Ze lezen vaak samen, elk hetzelfde boek, de harmonie is ongekend. Alles is perfect.
Maar na zes jaar verdwijnt het geluk. De jonge vrouw houdt van hem, zal altijd van hem blijven houden, maar wil meemaken wat hij heeft meegemaakt. Ze vertrekt.
De man heeft ineens weer een leeftijd, beseft dat hij zijn geluk gewoon begon te vinden toen ze er nog was.

"Pas toen ze weg was en de bank daar groot en leeg in de hoek van de kamer stond, begreep ik hoe gelukkig ik was geweest."

Het lijkt mogelijk een lofzang en klaagzang tegelijk, maar het is veel meer dan dat. Nadat de vrouw vertrokken is, komen alle belangrijke momenten in zijn leven naar boven. De ontmoeting met zijn eerste vrouw, het leven samen met haar, wat bijzonder was en veel bergen en dalen kende, de geboorte van zijn dochter én de tijd met zijn grote liefde. Dit alles in een taal waarin je de vreugde en het leed bijna letterlijk voelt. Een boek om stil van te worden.

ISBN 9789028427556 | paperback met flappen | 160 pagina's | Wereldbibliotheek | september 2018
Prachtig vertaald uit het Noors door Marianne Molenaar

© Dettie, 5 augustus 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER