Mijn vaders geheime oorlog
Lucinda Franks

Lucinda Franks is een tweedegeneratiekind: dochter van door een oorlog getraumatiseerde ouders. Als onderzoeksjournaliste heeft ze zelf dat verleden uitgeplozen en dat vertelt ze in romanvorm in dit boek.
In dit geval is het vooral de vader: Thomas Franks is tijdens de tweede wereldoorlog gestationeerd geweest in de Pacific, en was ook in Duitsland. Zijn ervaringen heeft hij ver weggestopt, hij mag ze niet vertellen. Niet alleen omdat hij ze niet kàn vertellen, maar ook omdat hij een spreekverbod heeft. Cindy - zoals ze in het boek heet - ontdekt dat hij een spion was, een geheim agent.
Voor ze dit evenwel ontdekt is ook haar eigen jeugd getraumatiseerd geworden. Haar vader dronk, en verliet haar moeder na jaren vol ruzie. Hij bleek al na de geboorte van Cindy een andere vrouw te hebben, maar bleef bij het gezin. Dat had hij misschien beter niet kunnen doen, maar dat is achteraf praten.

Als kind heeft Cindy geen idee wat er aan de hand is. Misschien is het wel de reden waarom ze onderzoeksjournalist is geworden.
Pas als haar moeder overleden is, beginnen er ‘geheimen’ tevoorschijn te komen. Ze gaat haar vader daarmee confronteren, maar nog steeds wil hij niet vertellen. Wel ontmoet Cindy de andere vrouw, en kan op dat moment als volwassenen begrijpen waarom Pat de (nieuwe) basis van haar vaders leven werd.
Als ze langzaam steeds meer ontdekt over haar vaders verleden, door onderzoek, door mensen te bellen, en toch ook door haar vaders antwoorden, begrijpt ze ook steeds beter waarom haar vader is zoals hij is. Toch is ze ook reuze blij als ze brieven vindt die haar ouders elkaar hebben geschreven: er was wel liefde in het begin. Het is de onmogelijkheid om om te gaan met zijn oorlogservaringen die het huwelijk kapot gemaakt hebben.

Tegelijk met het ontrafelen van de geheimen wordt ook de relatie tussen vader en dochter onder vuur genomen. Pas na diens dood kan Cindy constateren dat hij meer van haar hield dan hij liet zien. Zo gaat het dus ook om het onvermogen om zijn gevoelens te uiten, vooral als hij gaat dementeren. Hij moet en zal de schijn ophouden, vooral voor zijn dochter.
Terwijl dit de kern van het boek is, wordt er natuurlijk ook verteld over die oorlogservaringen zelf. Dat zijn geen prettige verhalen.

De Amerikaanse onderzoeksjournaliste (1946), die in 1971 als eerste vrouw de Pulitzerprijs kreeg, schrijft regelmatig voor o.a. The New York Times.

ISBN 9789044320787 |Paperback |351 pagina's| Uitgeverij  House of books | maart 2008
Vertaald uit het Engels door Karina Zegers-de Beijl

© Marjo, 22 januari  2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER