Melissa Albert

alt Hazelwoud
Melissa Albert

‘We hadden aan weerszijden van een scheidslijn naar elkaar staan kijken. Toen had ik iets beseft wat zo simpel was, maar alles veranderde. De wereld was gekanteld zodat zij en ik weer naast elkaar stonden. Je had ons, en je had de wereld.‘

De zeventienjarige Alice wist tot voor kort niet beter dan dat zij en haar moeder steeds weer van de ene plek naar de andere gingen vanwege het ongeluk dat hen achtervolgde. Leuk was het niet, steeds weer een andere school, een andere omgeving, maar zij en Ella vormden een eenheid. Dat maakte veel goed.

Als er een brief komt met het bericht dat Ella’s moeder is overleden, lijkt alles te veranderen. Ella trouwt met Harold, en lijkt op een vaste plek te willen blijven. Maar er is absoluut geen sprake van een zeker bestaan, van eindelijk niet meer hoeven te vertrekken. Het wordt allemaal erger dan het ooit was!

Althea Proserpine, Alice’s grootmoeder is de schrijfster van een bijzonder sprookjesboek met bovennatuurlijke verhalen (à la Lovecraft), dat nergens meer te krijgen is. ‘Sprookjes uit het Achterland’ heet het. De schrijfster woonde op landgoed Hazelwoud, maar Alice heeft haar oma nooit ontmoet.
Ze begrijpt dan ook niet wat er allemaal gebeurt: Ella wordt ontvoerd, Harold bedreigt haar met een pistool. Er ligt een briefje: BLIJF WEG UIT HET HAZELWOUD.

Finch, een klasgenoot van Alice blijkt een enorme Achterland-fan. Hij is superrijk, heel slim en… hij kent de sprookjes van Althea van buiten! Het feit dat Alice de kleindochter is van Althea maakt hem blind voor haar vaak norse en botte gedrag.
Dus gaan Alice en Finch op zoek. Naar Ella, maar ook naar het Achterland. Een griezelige ontmoeting maakt duidelijk dat hun leven voorgoed veranderd is.

‘Dat was…Dat was onmogelijk,’ zei ik hees.
Finch pupillen leken wel ontploft, zo groot. Hij zag eruit als een junkie.
‘Dàt was het Achterland.(-)’
Ik kon niets zeggen. Dit was mijn eerste werkelijke glimp van het Achterland, het eerste bewijs voor mij dat er iets verschrikkelijk echts achter Althea’s rare verhalen stak. Het zou me moeten duizelen.
Alleen bleef ik maar denken dat het misschien toch niet de eerste glimp was. Mijn leven lang had ik gedacht dat we werden achtervolgd door het ongeluk, in de vorm van slecht weer, rampen, goddelijke ingrepen en eigenaardige menselijke achterbaksheid. Maar misschien werden we al die tijd wel achtervolgd door het Achterland.’

Ze blijkt niet voor niets de naam Alice te dragen, en de vreemde figuren die haar pad in het vervolg kruisen beziet ze nu met heel andere ogen. Ella is ook al niet wie ze dacht dat ze was.

Het avontuur dat zich ontvouwt sleept je mee naar een bijzondere wereld dat het Achterland heet. Een wereld die je nauwelijks kunt begrijpen, maar die je fascineert, zodat je ademloos doorleest.

Melissa Albert heeft behalve een prettige schrijfstijl een bijzondere fantasie, waar ze de lezer langzaam mee laat kennismaken.
Het begint vrij rustig met twee jonge mensen, die nooit een fijne jeugd hebben gekend. Als ze beseffen dat hetgeen er gebeurt toch niet zo verklaarbaar is en absoluut niet op toeval berust, gaan ze op zoek. Het verhaal van Alice komt daarbij beter uit de verf, maar ze blijken uiteindelijk allebei op zoek naar geluk, waarvan ze denken dat het zich op dezelfde plek bevindt.

De setting is heel bijzonder. De Alice die we kennen uit Alice in Wonderland heeft overeenkomsten met onze Alice, maar zij beleeft vergeleken met het verhaal over het Achterland een zoetsappig avontuur. Het Achterland is de wereld waar verhalen verzonnen worden, waar personages in hun verhaal leven. En als je die wereld in contact brengt met de reële wereld, gebeuren er in duizelingwekkende vaart vreemde dingen, die in dit geval heel gevaarlijk en soms best gruwelijk kunnen zijn.

Omdat het gaat over verhalen zijn er veel verwijzingen naar boeken en schrijvers.
Wie weet wordt Melissa Albert ook ooit genoemd of geciteerd! Dit debuut smaakt absoluut naar meer!

jeugd 15+

Melissa Albert