Een schitterende chaos
Claire Christian

De zeventienjarige Ava komt tot het besef dat haar boosheid misschien wel meer uit teleurstelling voorkomt dan ze dacht. Wat blijft er immers over van een vriendschap als je beste vriendin niet eens haar diepste gevoelens met je deelt? Kelly was toch haar best friend? Hoe kan het dan dat ze zomaar ineens zelfmoord gepleegd heeft? Of was het dan misschien toch niet haar bedoeling? Ava weet geen raad met haar gevoelens, ze ergert zich aan iedereen die ‘het allemaal zo erg vindt’, tot haar gedrag op de herdenkingsbijeenkomst er toe leidt dat ze van school gestuurd wordt. 
De enige die haar lijkt te begrijpen is de oudere broer van Kelly, maar hun samenzijn helpt niet echt.

Haar nieuwe school is er een waar alleen maar kinderen op zitten die problematische achtergrond hebben. Dat blijkt een verademing. Net als haar bijbaantje bij Magic Kebab. Daar kan ze zich enigszins afreageren, haar baas vindt het prima.
Als die baas haar vraagt een nieuwe jongen de weg te wijzen, is dat haar kennismaking met Gideon, die omdat hij op dezelfde school zit, Ava wel kent en ook weet van Kelly. Ava daarentegen kende hem niet, niet zo vreemd als je de achttienjarige Gideon nader leert kennen: Hij is een introverte verlegen jongen, die bij wijze van experiment geen gebruik maakt van internet en mobieltje. Hij verzamelt lp’s, en zit het liefst op zijn eigen kamer. Hij heeft twee moeders en een zus die ver weg in het buitenland is. Hij gaat al jaren naar een therapeut en die heeft hem aangeraden een baantje te zoeken, om te leren onder de mensen te komen.

Het is geen verrassing: Ava en Gideon raken bevriend. Op de een of ander manier klikt het tussen het getergde meisje en de onzekere jongen, maar het is een vriendschap die ups en downs kent en veel tijd nodig heeft. Dat heeft de lezer evenwel genoeg, en zo geniet je van een psychologische Young Adult, dat best af en toe een traantje kan doen wegpinken, maar ook vol humor zit.
Ava en Gideon vertellen om en om in de ik-persoon hun ervaringen, en aangezien beide jongeren een behoorlijke bagage hebben, komt er ook veel aan de orde: rouwverwerking, zelfdoding, Borderline en automutilatie. Maar ook de normale puberale onzekerheid, ten aanzien van seksualiteit en intimiteit.

Dit is het debuut van Claire Christian, een Australische toneelschrijfster. Dat laatste merk je duidelijk door de hoeveelheid dialogen, waardoor het boek makkelijk wegleest. Dat ze de hoofdpersonen brieven aan elkaar laat schrijven is goed gevonden, en ze heeft een goed inzicht in de innerlijke roerselen van tieners, maar helaas lijkt ze haar jonge lezers te onderschatten op dat gebied: het lijkt nogal eens op een ongecensureerd en dus zeurderig dagboek.
Origineel is het verhaal ook niet, maar dat maakt weinig uit. Er is iedere zoveel jaar een nieuwe lichting Young Adults.

ISBN 9789047710233 | Paperback | 264 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | februari 2018
Vertaald uit het Engels door Lydia Meeder | Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 17 mei 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER