Tamara Bos

https://www.barbaradewolf.nl

Als grote hond huilt
Illustraties: Barbara de Wolf
Tekst: Tamara Bos

Na o.a. de ontroerende boeken Kapsalon Romy en De kale boom, die beiden lastige onderwerpen op een toegankelijke en licht humoristische manier behandelen, is er nu dit boek Als grote hond huilt. Grote hond is hierin een metafoor voor volwassen mensen die soms, net als kleine kinderen, ook verdriet kunnen hebben.

Het is knap dat dit gegeven op zo'n lieve en zelfs grappige manier weergegeven wordt. Iedereen kent wel het ongemak wat je voelt als een ander huilt, je wilt niets liever dan dat het stopt en je doet er alles aan om diegene weer op te vrolijken. Dat is precies wat kleine hond ook probeert te doen.

Op de mooie, grote pagina's zien we dat kleine hond allerlei dingen verzint om grote hond weer minder verdrietig te krijgen.
Kleine hond kijkt eerst of grote zich mogelijk bezeerd heeft en plakt alvast overal pleisters. Of misschien heeft grote hond wel honger! Dus graaft kleine hond al zijn begraven botten op, maar dat helpt ook niet. Grote hond moet nog steeds huilen.
Misschien heeft grote hond erge dorst, dus brengt kleine hond water, of moet hij gewoon plassen of een poepje doen. Maar ook dat is niet het geval.
Kleine hond weet het niet zo goed meer, hij zingt en springt maar niets hoor, de tranen van grote hond blijven lopen.

En dan zegt grote hond 'Soms moet je gewoon huilen, dat is goed, als je die binnenhoudt dan zwel je helemaal op!'
Dat ziet kleine hond gelijk voor zich, een heel bolle, ronde grote hond, vol tranen... hij moet er vreselijk om lachen. Dus laat hij grote hond lekker huilen, dan is het er maar uit.

Het verhaal maakt dat het huilen van een ander veel minder moeilijk wordt, het laat zien dat huilen ook wel eens lekker kan zijn. Zo leer je dat papa en mama ook wel eens verdrietig kunnen zijn, dat dat heel gewoon is. Maar ook zonder deze wijze les is het een heerlijk verhaal om voor te lezen.

De mooie, zachtgekleurde illustraties van Barbara de Wolf geven prachtig de gemoedstoestand van grote en kleine hond weer.
Kortom, het is opnieuw een heel mooi boek van Tamara Bos.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kale boom
illustraties: Barbara de Wolf
tekst: Tamara Bos

Voorin het boek staat te lezen dat het boek gemaakt is naar idee van de zieke Michael die zijn haren verloor. Hij keek in de spiegel en zei: 'Kijk mam, ik lijk wel een omgekeerde boom.' Deze uitspraak is op een mooie, vriendelijke, manier uitgewerkt in dit boek.

Bij het openslaan van het boek zie je als eerste allemaal gekleurde blaadjes, keurig in rijen gerangschikt, met hun steeltjes naar boven. Het lijkt zo een vrolijk gekleurde regenbui van blaadjes. En daar gaat dit verhaal in feite over... Want in het bos is er één boom, Beuk, die in het voorjaar geen nieuwe groene bladerpruik krijgt, sterker nog hij verliest zijn blaadjes juist. Hij is de omgekeerde boom. Beuk voelt zich gewoon helemaal niet lekker en ziet er grijs en grauw uit.
De familie Eekhoorn reageert er niet zo aardig op, ze zijn zelfs een beetje boos op Beuk.

'Kom op, Beuk,' zeggen ze. 'Zonder blaadjes kunnen we ons niet goed verstoppen. Iedereen kan ons zien.'

Helaas kan Beuk er niets aan doen. Zijn blaadjes blijven vallen tot hij helemaal kaal is. De andere dieren proberen Beuk moed in te spreken. Maar ook dat helpt niet. De eekhoornfamilie gaat maar in een andere boom wonen, waar ze wel goed beschut zitten. Beuk is er verdrietig van, hij voelt zich alleen en heeft het koud.

Maar Meisje Eekhoorn vindt het wèl zielig en naar voor Beuk en bedenkt samen met Klein Konijn een 'Help Beuk de winter door!' plan. En zo komt het dat alle dieren hun bijdrage leveren, de vogels brengen veren, anderen brengen plukjes wol, slang geeft zijn oude vel, er worden draden gesponnen om vrolijke slingers te maken enz. En zo komt het dat Beuk er toch prachtig bij staat! Zelfs in de winter, als alle andere bomen kaal zijn!
En dan wordt het weer voorjaar, wat voelt Beuk toch in zijn takken kriebelen? Het is groen en heeft een steeltje...

Iedereen snapt dat het hier handelt om kanker, de akelige ziekte waardoor je dankzij de behandelingen en medicijnen kaal kunt worden. - Het woord kanker wordt overigens niet genoemd. - Maar toch is het geen akelig, loodzwaar verhaal geworden, integendeel. Doordat het om een boom gaat, is er afstand en komt het niet zo hard aan bij jonge kinderen. De boom heeft ook geen gezichtje of uitdrukking waardoor het zieligheidsgehalte ook minder is. De overige dieren maken er verder ook geen triest drama van. Ze helpen gewoon zodat de boom zich minder kaal en eenzaam voelt en dat is het.
Natuurlijk kan de voorlezer wel inhaken op het verhaal en op deze manier een ziekte of ziek zijn bespreekbaar maken.

De afbeeldingen zijn gemaakt van een mix aan technieken. Er is getekend en geknipt en geplakt. Erg leuk zijn de huisjes van de slakken die o.a. gemaakt zijn van gehaakte kleedjes en de slang is om een rits heen getekend! Verder is er gebruik gemaakt van potlood, waskrijt, waterverf enz. waardoor het een bont, kleurig, vrolijk geheel is geworden.
Integer, vriendelijk verhaal in een mooi warm vriendenjasje.

Bij dit boek kunnen lesideeën van Juf Anke aangevraagd worden.

ISBN 9789051165838 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij De Vier Windstreken | maart 2017
Afmeting 29,5 x 22,1 cm. Leeftijd 4+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Tamara Bos