Daan Remmerts de Vries

Vos is een boef
Daan Remmerts de Vries

Toen Vos de deur van zijn huis opende, stond er een dodo op de stoep.

Zo'n zin is al gelijk een geweldige binnenkomer. En daarna wordt het alleen maar leuker, want de dodo is aan het collecteren voor uitstervende dieren! Vos heeft geen idee wat dat zijn... De dodo stort gelijk op de grond, en ligt uitgeteld met zijn pootjes omhoog. Gewoon om even voor te doen wat een uitstervend dier is. (De afbeelding erbij is hilarisch). Vos begrijpt het en nodigt de dodo uit om even binnen te komen, dan kan hij uitrusten in zijn huis. Je houdt natuurlijk gelijk je hart vast want vogels en vossen, dat kan niet goed gaan...

Dat denken Das en Wasbeer, de twee vrienden van Vos, ook als ze een collectebus op de grond zien liggen, die middag dat ze bij Vos komen eten en hij hen een heerlijke kip serveert. Die bus was toch van de dodo? De laatste dodo nog wel. Ze zijn onmiddellijk bang en boos en rennen gauw het huis uit. Ze zijn er ook van overtuigd dat ze hun leven niet meer zeker zijn en dat Vos nog meer dieren zal vermoorden want vossen zijn immers vals en gemeen!

En ja hoor, even later zien ze Vos de deur uit stappen, met een tas, ze houden hun hart vast, wat is Vos van plan? Kijk hem nu eens lief met een konijnenmoeder praten... en zogenaamd onschuldig een brood kopen. De twee zien nu overal het gevaar loeren, hun fantasie slaat helemaal op hol en uiteindelijk besluiten ze het huis van Vos binnen te sluipen om bewijsmateriaal te vinden...

Zou het ze lukken? En is Vos echt zo vals en gemeen? En is de dodo inderdaad in de oven beland?
Lees het boek en je zal het zien en weten...

Het is een hilarisch en spannend verhaal waarin vooroordelen onder de loep worden genomen.
Een prentenboek-krimi noemt de uitgever het en daar hebben ze helemaal gelijk in, maar dan wél een heel grappige krimi.

Daan Remmers de Vries (1962) is auteur van vele jeugdboeken en winnaar van twee Gouden en vijf Zilveren Griffels.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Meneer Kandinsky was een schilder
Daan Remmerts de Vries

Meneer Kandinsky was een schilder. Op een dag ontsnapte er uit een schilderij waar hij mee bezig was een blauw paardje (verwijzing naar “de blauwe ruiter”, de kunstgroep die Kandinsky mede oprichtte). Niemand ziet het blauwe paardje, behalve meneer Kandinsky, en het huppelt overal met hem mee. Door het paardje ziet en denkt hij in kleuren. Bij de bakker besteld hij “rood” in plaats van brood, en in de schoenwinkel “groene”, in plaats van schoenen. Al die versprekingen kwamen door het blauw paardje want die fluisterde almaar in zijn oor dat hij goed om zich heen moest kijken, en dat álles, álles zijn eigen heel speciale kleur heeft.

“Meneer Kandinsky had tot nog toe keurig geschilderd zoals hij dacht dat het hoorde. Maar nu zei het paardje; “Je mag zo’n huis ook best eens rood maken! Of paars, of scheef, of kleiner, of groter. Je mag best laten zien wat je bij zo’n huis voelt!”

Dus begon meneer Kandinsky landschappen te maken met rood en paars en met strepen en velden die lieten zien wat hij erbij voelde. Alles was kleuriger en vreemder dan hem ooit was opgevallen. En het blauwe paardje werd groter en groter en fluisterde harder en harder. Meneer Kandisky vond het prachtig, maar de mensen vonden het niet mooi, die waren kwaad. Zij vonden dat hij gewoon moest schilderen wat hij zag, en niet wat hij voelde. Meneer Kandinsky schrok van al die boze mensen, en het paardje sloeg op de vlucht.
Daarna lukte het schilderen niet meer. De doeken bleven leeg. Tot hij op een dag een stoomtrein langs hoorde komen, toeterend en rommelend. Hij begon weer te schilderen, en nu ging hij schilderen wat hij hóórde. Hij werd er erg blij van, erg eenzaam ook, want ook dit begrepen de mensen niet. Maar in het boek loopt dat gelukkig goed af omdat hij op het laatst zelf een deel wordt van zijn schilderij. Samen met het teruggekeerde blauwe paardje.

Ik vind het geweldig, abstracte kunst zó eenvoudig en begrijpelijk uitleggen aan kinderen... niet schilderen wat je exact ziet maar wat je voelt of hoort. Zo simpel is het eigenlijk. Als je het boek leest is het volkomen logisch. En erg raar dat al die gewone mensen daar niets van begrijpen en nog boos worden ook omdat hij niet schildert hoe het hoort. Het verhaal deugt aan alle kanten, en als je dan weet dat Daan Remmerts de Vries het niet alleen schreef maar ook de geweldige illustraties maakte kun je niet anders dan concluderen dat dit een aanrader is.
Het boek is gemaakt in samenwerking met het Gemeentemuseum in Den Haag en al bezig aan zijn vierde druk, dus zegt niet dat de hedendaagse jeugd geen belangstelling heeft voor kunst.

ISBN 9789025856243 Hardcover 32 pagina's | Leopold B.V. | februari 2010 Vanaf ca. 4 jaar.
Uitg. in samenw. met Gemeentemuseum Den Haag.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Meneer Kandinsky was een schilder
Daan Remmerts de Vries

Meneer Kandinsky was een schilder. Op een dag ontsnapte er uit een schilderij waar hij mee bezig was een huppelend blauw paardje.

Dit zijn de beginregels in dit mooie boek over Kandinsky. Alleen meneer Kasinksy kan het blauwe paardje zien en het diertje gaat altijd met hem mee. Het paardje fluisterde steeds dingen in meneer Kandinsky's oor zoals 'Kijk goed om je heen, alles heeft zijn eigen heel speciale kleur.'
Of het paardje zei: 'Je mag zo'n huis ook best eens rood maken! Of paars, of scheef, of kleiner of groter... Je mag best laten zien wat je bij zo'n huis vóelt!'

Meneer Kandinsky vond het heerlijk om te schilderen zoals het paardje zei en maakte daardoor heel andere schilderijen dan mensen gewend waren. Hij schilderde blauwe bomen, vlekken, strepen... dat was wat híj voelde als hij naar huizen of bomen of wegen keek. Maar de mensen vonden meneer Kandinsky maar raar. Een huis was toch niet geel en de zon was roch niet paars?
Meneer Kandinsky kwam die mensen op een middag tegen, en hij schrok ervan hoe kwaad ze op hem leken te zijn

.
'Daarom schilderde hij de volgende dag zichzelf, op zijn paard, vluchtend voor al die griezelige strenge figuren die zijn schilderijen zo lelijk vonden.'
Toen het schilderij af was, was het blauwe paardje weg! Meneer Kadinsky zocht en zocht maar het paardje was en bleef weg. Hoe moest hij nu schilderen? Gelukkig wist hij het op een dag weer, alleen schilderde hij nu in plaats van wat hij zag, wat hij hoorde buiten zichzelf en binnen zichzelf. Hij schilderde bijvoorbeeld het geluid van een trein.
Toch voelde meneer Kandinsky zich erg alleen zonder zijn paardje maar op een ochtend toen hij aan een heel groot schilderij met de allerprachtigste geluiden werkte leek er iets in de verte te galopperen!
'Ach!' riep meneer Kandinsky verbaasd. 'was je dáár! Natuurlijk, ik had het kunnen weten...' Hij nam een aanloop en...

Wij als volwassenen weten onmiddellijk de link te leggen tussen het blauwe paardje en de kunstenaarsvereniging Blaue Reiter die Kandinsky opgericht heeft. Een kind weet dat niet maar toch heeft de schrijver de link weten te leggen door het blauwe paardje op te voeren in het verhaal. Verder heeft Daan Remmers de Vries in eenvoudige taal heel goed weer weten te geven wat Kandinsky dreef, waar hij voor stond én hoe er door de omgeving naar zijn werk werd gekeken. Heel knap om dit in een paar zinnen en op zo weinig bladzijden te kunnen weergeven.
De illustraties helpen daar wel bij. Elke pagina, zowel links als rechts, vertoont namelijk een erg mooie afbeelding waarin je het werk van Kandinsky herkent. Op de eerste pagina zie je een afbeelding gemaakt door Daan Remmers de Vries waarop je meneer Kandinsky in een atelier ziet werken aan een schilderij in de 'Kandinskykleuren' Aan de muur van het atelier hangt een foto van... Kandinsky! Voor de laatste afbeelding in het boek is heel toepasselijk het schilderij 'hemelblauw' van Kandinsky gebruikt. Alleen zweven tussen de afbeeldingen op dat schilderij nu ook meneer Kandinsky en het blauwe paardje.
Het is een prachtig verzorgd boek en je zou het aan ieder kind willen geven omdat het zo mooi en goed gedaan is. Als je een kind iets wil leren over kunst of een kunstschilder dan is dit een uitstekende manier om dat te doen.

Jammer genoeg kreeg ik dit boek te laat in handen om mensen te verwijzen naar het Gemeentemuseum in Den Haag waar, naast een overzichtstentoonstelling van 20 jaar illustraties van Daan Remmerts de Vries uit meerdere boeken, alle afbeeldingen van dit boek tentoongesteld werden. Die tentoonstelling liep tot 24 mei 2010.

ISBN 9789025856243 Hardcover 32 pagina's | Leopold B.V. | februari 2010 Vanaf ca. 4 jaar.
Uitg. in samenw. met Gemeentemuseum Den Haag.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

jeugd 4-5 jaar

Daan Remmerts de Vries