Isabel Allende

Perla de superhond
Illustraties: Sandy Rodriguez
Tekst: Isabel Allende

"Het allereerste kinderboek van internationale bestsellerauteur Isabel Allende", staat boven de titel geschreven.

Dit is echter niet haar eerste kinderboek "Van 1973 tot 1974 werkte zij mee aan het kinderblad Mampato. Zij gaf twee kinderverhalen uit: La abuela Panchita en Lauchas y lauchones" is op Wikipedia te lezen.

Isabel Allende is verder een gerenommeerde schrijfster, boeken als Het huis met de geesten, Eva Luna, Paula, Fortuna's dochter en nog veel meer romans zijn internationale bestsellers geworden. Allende heeft ook een mooie stijl van schrijven met soms een vleugje mystiek in haar werk.
Een kinderboek van haar hand houdt dan ook een belofte in, maar kan ze die waarmaken?

Het verhaal wordt verteld door Perla, de hondje van het jongetje Nico. Perla heeft de bijzondere eigenschap dat hij kan brullen als een leeuw.
Ook heeft hij heeft een magische verstopplek, waar de vorige bewoner - een tovenaar - een beetje toverpoeder heeft achtergelaten. Hij zit daar vaak met Rico. Vooral als Rico weer eens gepest is door Tom, de grote pestkop op school. Op de magische plek huilt Rico vaak uit bij Perla.

Op een dag zijn Rico en Perla in het park en daar komt een grote hond op Perla af.

"Ik wachtte niet op hulp. Ik liet [...] mijn meest angstaanjagende brul horen, schuimbekkend, al mijn haren overeind. Hij verstarde, overrompeld. En toen stoof ik met mijn volle vijf kilo spieren op hem af."

En... de grote hond rent weg!
Wat Perla niet weet, is dat hij met zijn stoere gedrag, ondanks zijn kleine lijfje, een voorbeeld is geworden voor andere mensen en vooral voor Rico.
Rico is zelfs niet meer bang voor de directeur van school!

De pech van een grote schrijfster die een kinderboek schrijft, is dat ze grote verwachtingen schept. Haar boeken voor volwassenen zijn immers zo goed.
Maar kinderboeken schrijven is een kunst op zich. Dat is een vak apart.
Het verhaal is best leuk maar er wordt teveel uitgelegd, er zijn teveel zijlijntjes. Het is niet echt in 'kindertaal' geschreven, het is niet speels en sprankelend geschreven.

Het is een zorgvuldig uitgewerkt verhaal, maar je mist het kind erin. De taal is te statisch.
Het boek heeft niet iets wat het boven de doorsnee kinderboeken laat uitstijgen, wat niet wil zeggen dat het slecht is, integendeel, het is een leuk verhaaltje, maar dat is het dan ook.
Niet meer en niet minder.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Isabel Allende