Het sneeuwmeisje
Rene Denfeld

‘Weet je wat angst is? Het sneeuwmeisje wel.
De binnenkant van angst was als de binnenkant van een vochtige dierenvacht. Een verse huid had witte sliertjes, glom van het vet en had nog een herinnering aan bewegende spieren. Die waren trouwens nog steeds in de buurt – in de pruttelde stoofpot. Die naakte, kwetsbare, opgerekte huid.
Zo voelt angst, wist sneeuwmeisje. Als je bent gevild en iedereen bent kwijtgeraakt en een vervanging zoekt voor je ingewanden. Als iemand zomaar zijn hand erop kan leggen, boven op het vocht, en jij alleen maar kunt hopen dat die hand het best met je voorheeft.
Zo voelt angst aan.’

Madison was voor haar verdwijning erg geïnteresseerd in sprookjes. Het was voor haar een vanzelfsprekende keuze om herboren te worden als sneeuwmeisje, toen ze als vijfjarige met haar ouders een kerstboom ging uitzoeken in het bos hoog op de berg en ze hen niet meer terugvond. Een vreemde man nam haar mee.

Als Naomi Cotttle haar gaat zoeken woont Madison al drie jaar bij die man die ze Mr. B noemt. Hij zegt geen woord, sluit haar vaak op in een kelder onder de blokhut, maar zorgt verder redelijk goed voor haar. Al die jaren hebben haar ouders de hoop niet opgegeven dat ze gevonden zal worden. Die hoop neemt toe nu Naomi er is. Zij heeft een gedegen opleiding gehad tot detective, eentje die zich ook in moeilijke omstandigheden kan redden. Ze wordt ‘kindvinder’ genoemd want dat is wat ze doet.  Dat komt door haar eigen achtergrond. Ooit was ook zij een kind dat kwijt was, maar van de tijd voor ze werd gevonden weet ze nauwelijks meer iets. Af en toe zijn er dromen, die details prijsgeven. Ze weet wel dat ze eigenlijk ook op zoek is naar zichzelf als ze naar verdwenen kinderen zoekt.

Terwijl ze in de bergen van de Rocky Mountains waar ooit goudzoekers woonden, maar nu alleen nog maar pelsjagers, stuk voor stuk de bewoners van dat onherbergzaam gebied op zoekt, komt haar pleegmoeder te overlijden. Dat betekent dat ze ook nog een persoonlijke keuze moet maken, want haar maatje en pleegbroer heeft een baan aangeboden gekregen buiten Oregon. Hij stelt haar voor de keuze: hem accepteren als partner, of hij vertrekt. Hem accepteren betekent tevens zichzelf accepteren. En dat is nu juist zo moeilijk voor haar. Dus concentreert ze zich eerst maar op de kinderen, speciaal op Madison.

Je kan dit boek een thriller noemen, een heel bijzondere literaire thriller. Maar veel meer is het een psychologische roman, over de gevolgen van een ontvoering. Wat doet het met een kind om ruw uit je vertrouwde wereld gerukt te worden en wat zijn de gevolgen als je opgroeit. Je zou kunnen zeggen dat deze kinderen aan PTSS lijden. Natuurlijk zal dit niet voor ieder kind hetzelfde zijn, en staan Madison en Naomi niet model. Niettemin geeft het een inzicht in de menselijke geest. Ook die van de dader. Waarom doet hij wat hij doet?

Symbool voor de menselijke geest staat het onherbergzame gebied, waar overleven een uitdaging is. Iemand die aan PTSS staat voor eenzelfde uitdaging: hun vreselijke ervaringen verwerken tot een handzaam geheel. De gehanteerde stijl is direct, met voldoende en zeker geen onnodige details. Als er beschrijvingen van de natuur gegeven worden, is dat in relatie met wat die natuur doet met mensen.

De schrijfster laat alle belangrijke personages hun verhaal vertellen, en wisselt daar regelmatig in, zodat de spanning goed bewaard blijft. Terwijl je leest geeft zij kleine ‘geheimpjes’ prijs, waardoor je de ontknoping aan kunt zien komen. En dat hindert niet, want dat uiteindelijke einde is niet waar het haar om gaat.

Rene Denfeld is een Amerikaanse auteur. Door haar werk als onderzoeksjournalist heeft ze een goede kijk op mishandeling en geweld in gezinnen. Ook heeft ze gewerkt met slachtoffers en daders in gevangenissen en heeft ze in haar gezin pleegkinderen opgenomen. Ze is zodoende op de hoogte van alle facetten die zij in deze psychologische roman naar voren laat komen.

ISBN 9789402700824| hardcover | 216 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | maart 2018
Vertaald uit het Engels door Mieke Trouw

© Marjo, 27 mei 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER