Daddy
Emma Cline

Er is een gepensioneerde generaal die moet aanzien hoe zijn kinderen een eigen leven leiden en hem niet maar als raadgever of wat ook nodig hebben.
Er is een man die een meisje oppikt die de verkeerde weg op lijkt te gaan, al is het nog de vraag wat hij haar dan gaat bieden.
Er is een man die interesse heeft in de assistente van zijn werkgever. Maar ze lijkt hem niet te willen.
Er is een jong meisje dat min of meer opgevoed is door haar broer. Nu is ze zwanger van een vriendje, maar voor wie kiest ze?
Er is een man die gesommeerd wordt zijn zoon te gaan helpen die flink in de problemen zit en daardoor zijn nieuwe vriendin dreigt te verliezen.
Er is een man die een verhouding is begonnen met de nanny van zijn kinderen.

In deze verhalenbundel is geen verhaal te vinden met de titel die het boek heeft, zoals meestal in verhalenbundels wel het geval is.
Waarom dan Daddy? Betekent het Engelse woord meer dan alleen maar pappie?

Als je 'daddy' letterlijk vertaalt, betekent het inderdaad vader. Maar het kan ook worden gebruikt om iemand aan te duiden die die de baas is, die de leiding neemt, een beschermer is of iemand die goed bezig is. Dat is wat vrouwen vaak bedoelen als ze iemand daddy noemen in de slaapkamer.

Dat verklaart het al meer. Al zijn er dan nog verhalen die hier niet onder lijken te vallen, de hoofdpersonen zijn mannen die ook als ze geen vader zijn, wel de touwtjes in handen willen hebben. In de meeste van de tien verhalen is er een man die ofwel zelf schimmig bezig is, en/of teleurgesteld raakt door wat het leven hem biedt. Vaak spelen overspel, drugs en drank een rol.
Somberheid is troef, dit is bepaald geen bundel die je in één ruk uitleest.

De personages die Emma Cline opvoert zijn niet de mensen waar je graag mee om zou willen gaan. Maar je zou ze wel kunnen herkennen, misschien komt er ergens in je kennissenkring wel zo iemand voor. Of niet, want de verhalen spelen veelal in Los Angeles, de filmwereld, waar iedereen rijk wil worden of dan toch roem wil vergaren.

De stijl van Emma Cline is scherp, ze spaart haar karakters niet. De verhalen zijn vaak niet afgerond, ze laat de afloop aan de verbeelding van de lezers over, al hebben we niet zo heel veel keuze, het logische verloop is voor de hoofdpersonen niet zo positief.

Emma Cline (1989, Los Angeles) publiceerde haar goed ontvangen debuut De meisjes in 2016.

ISBN 9789048856329 | paperback | 240 pagina's | Uitgeverij Lebowski | september 2020
Vertaald uit het Engels door Tjadine Stheeman  en Ariane Schluter

© Marjo, 11 november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER