https://susancrandall.net

Zolang ik jou heb
Susan Crandall

Zomer 1963
Nadat haar oma, waar de negenjarige Starla bij ondergebracht is, voor de zoveelste keer iets verbiedt, en de dreiging van een tuchtschool boven haar hoofd hangt, loopt Starla, tot haar eigen verbazing weg. Ze besluit op zoek te gaan naar haar moeder die toen Starla drie was vertrok naar Nashville om haar zangcarrière op te bouwen. Papa werkt op een olieplatform en bezoekt Starla en zijn moeder zo vaak als hij kan. Starla aanbidt haar vader en weet eigenlijk niet meer zo goed hoe haar moeder eruit ziet. Papa en oma vertelden nooit zoveel.

Ik vroeg papa vaak naar mama, naar wat ze leuk vond, wat haar lievelingskleur was, of ze net zo'n hekel aan spaghettisaus en kippenlevertjes had als ik. Eerst gaf hij me altijd antwoord. Maar op gegeven moment begon hij te zeggen: 'Starla, dat heb ik je al duizend keer gezegd. Ik weet zeker dat het nog wel ergens in je hoofd zit; zoek er maar naar.' Hij werd niet echt boos, maar het zorgde er altijd voor dat hij de kamer uit liep, dus ik vroeg het maar niet meer.
Mama begon zelfs een geheim te worden voor papa; voor Omi was ze dat natuurlijk altijd geweest.
Geheimen. Geheimen. Geheimen. Ze zorgden ervoor dat ik me schaamde omdat ik van mijn eigen mama hield; ze zorgden ervoor dat ik dat in het geheim deed.
Nou, zodra ik in Nashville was, mocht iedereen weten dat ik van haar hield.

Dat ze het adres van haar moeder niet weet maakt niet uit, mama is toch beroemd, de mensen in Nashville weten vast wel waar ze woont.
Dit vertrouwen van Starla in haar moeder is hartverscheurend, vooral als je het verhaal verder leest en beseft hoe zeer het kind haar moeder mist en hoe trots ze op haar is. Je begint je af te vragen waarom die moeder zo weinig van haar laat horen. Dankzij de kleine opmerkingen die oma over haar moeder tegen Starla gezegd heeft, hoop je dat het meisje gelijk heeft met haar optimistische gedachte. Maar eerst moet ze nog maar eens in Nashville zien te komen.

De weg van Mississippi naar Tennessee is lang en Starla heeft niets meegenomen. Ze heeft dorst en de verleiding is groot als een zwarte magere vrouw die gestopt is voor Starla haar een fles water aanreikt. Maar blanke mensen mogen niets drinken waar zwarte mensen uit gedronken hebben... De vrouw weet haar te overtuigen dat ze zelf nog geen slok uit de fles gedronken heeft.
De vrouw is heel aardig en heet Eula, ze is dienstmeid en samen met de blanke baby James onderweg naar Wallace. Starla mag meerijden. Onderweg hoort Starla hoe jong Eula was toen ze dienstmeisje werd.

Deze ontmoeting is het begin van een onvoorwaardelijk liefdevolle vriendschap tussen het meisje en Eula. Starla is weinig liefde gewend en Eula heeft liefde in overvloed. De twee maken dingen mee die mensen niet mee zouden moeten maken. De openlijke afkeer van zwarten, het apart moeten reizen, de aparte toiletten, alles schokt Starla, vooral nadat ze de rechtvaardige, vergevingsgezinde, eerlijke Eula steeds beter heeft leren kennen.
Dankzij Eula voelt Starla zich eindelijk iemand die er ook toe doet, ze is niet alleen dat vervelende kind dat niets kan en alleen maar brutaal en lastig is. Eula wordt haar vader en moeder tegelijk. En ook Eula is blij met de spontane, open flapuit die Starla is.

De reis naar Nashville verloopt met enorme en soms heftige hindernissen. Starla is dankzij haar pittige jeugd behoorlijk wijs, ze doorziet veel. Op haar eigen meisjesmanier doorgrondt ze de gebeurtenissen en vertelt ze het bijzondere verhaal over de reis van haar, Eula en baby James.
Dankzij het rotsvaste vertrouwen in Eula durft ze dingen aan en  komt ze op de plekken die diepe indruk op haar maken.

Susan Crandall heeft een mooie, invoelende stijl van schrijven, enkele zinnen zijn om nooit meer te vergeten.

'Mama's gezicht kreeg zo'n zachte uitdrukking, dat ik haar bijna herkende.'

Eula had gezegd dat ik alles kon doen wat ik wilde, omdat ik blank was. Ik begon me een beetje schuldig te voelen over mijn huid, ook al kon ik er niets aan doen dat ik zo geboren was.

Een indrukwekkend en schrijnend verhaal uit de tijd dat de rassendiscriminatie nog 'normaal' was in staten als Mississippi.

ISBN 9789023955696 | Paperback | 380 pagina's | Uitgeverij Mozaïek | februari 2019

© Dettie, 22 april 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer klik HIER