Ik ga leven
Lale Gül

Jaren geleden las ik Brieven aan Simon C. van Gerard Reve en was diep onder de indruk van het boek. Reve schreef over zijn gedachten en gevoelens op een heel rechtstreekse manier. Zelf opgegroeid in een tijd waar zelden over gevoelens gepraat werd was het boek voor mij een openbaring.
En nu is er het boek van Lale Gül en ik ben opnieuw enorm geraakt door de openhartigheid van de schrijfster.

Lale Gül voert de jonge vrouw Büshra op als vertelster van het verhaal. - Maar het boek is duidelijk een autobiografische roman. -
Büshra schrijft over hoe het is om op te groeien als in Nederland geboren meisje/vrouw in een Turks conservatief gezin. Het contrast tussen het vrije Nederland en de benepen situatie thuis is enorm.

Büshra laveert tussen buiten en binnen. Buiten is ze de vrije meid, ze smokkelt kleren mee, ze maakt zich stiekem op, ze heeft al drie jaar stiekem een vriend, een Nederlandse Haagse jongen. Binnen is ze de vrouw die moet voldoen aan de normen en waarden thuis en dat houdt in dat ze niets mag, gewoon omdat ze vrouw is. Ze mag niet uit, ze mag geen vriend, ze moet een hoofddoek dragen, haar vader haalt haar op van haar werk. Kortom haar leven wordt afgeknepen, ze heeft geen leven.
Het contrast met het vrije leven van haar broer, die wel alles mag, inclusief wisselende vriendinnen, is veel te groot.

Büshra krijgt een beetje leven als ze bij haar oma gaat wonen. In de kleine flat bij haar ouders is namelijk, met het groter worden van haar zusje, helemaal weinig ruimte meer over.
Oma is veel makkelijker, laat haar veel meer vrij. Maar de controle blijft, moeder appt continue, wil weten waar Büshra is etc.
Het is een schrijnend verhaal. Het is heftig om te lezen hoe groot het verschil tussen vrouwen en mannen in de leefomgeving van BÜshra is.

Naast het verhaal is het vooral de manier waarop Lale Gühl het leven van Büshra verwoordt dat zo'n indruk maakt. Ze gebruikt rechtstreekse taal. Vooral de reis met haar klasgenoten naar Rome en de gesprekken die de jongeren onder elkaar voeren is openhartig en de taal die jongeren onderling voeren is expliciet. Ook de plagende obscene opmerkingen onderling zijn levensecht. In het boek wordt überhaupt geen enkel onderwerp uit de weg gegaan, elk taboe wordt doorbroken en dat is ongekend knap in taal omgezet.

Dat Lale Gül Nederlands heeft gestudeerd is ook duidelijk te merken. Ze gebruikt vaak woorden die niet alom bekend zijn, waardoor het verhaal, vooral in het begin, soms qua taalgebruik over de top lijkt. Later komt er meer evenwicht. Wel is duidelijk dat we te maken hebben met een zeer intelligente, strijdbare vrouw die in een heel eigen, bijzondere stijl laat zien wat haar strijd is geweest totdat ze uiteindelijk durft te kiezen... ze gaat eindelijk léven.

ISBN 9789044646870 | Paperback | 304 pagina's | Prometheus | 11 februari 2021

© Dettie, 24 januari 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER