Smartlap
Joep van Muylder

Voor degene die lui achterover gezeten in de luie stoel eens lekker onbekommerd wil een leuk verhaal wil lezen, is dit een aanrader. Joep van Muylder heeft een fraaie satire geschreven, waarbij cultuurvervlakking op de hak genomen wordt. De wereld van festivalletjes, jaarmarkten, voetbalvelden, die plekken waar het volk samenstroomt om zich te laten opzwepen door uitingen van muziek. Van Muylder noemt het geen muziek, de liedjes met de dubbelzinnige teksten, simpel en vulgair, gezongen, of beter: geplaybackt door mensen die misschien wel, misschien niet kunnen zingen, maar vooral in staat zijn die mensenmassa's in beweging te brengen. Kortom: de smartlap.

Hoofdpersoon Chiel heeft een andere smaak, niet alleen wat muziek betreft. Hij verzamelt mooie spulletjes van rommelmarkten, muziek, films, maar ook blikopeners of pannetjes. Hij kookt graag Italiaanse maaltijden, waarvan de recepten in het boek staan. Hij leeft eenvoudig, is niet uit op het grote geld. Hij leeft niet om te
werken, zegt hij. Hij werkt om te leven.  Hij wil graag dat zijn grootmoeder gelijk had toen ze zei: ‘het doel van het leven is op een terras in de zon gaan zitten’.
Maar ja, er moet toch brood op de plank, en dus komt hij via zijn vriend Walter, manager van beroep, terecht in de wereld rondom Ray Lorca, de Vlaamse smartlapzanger. Hij zal als chauffeur van de man door het hele land
(dat zich beperkt tot West- Vlaanderen) rijden. En zo ontstaat een soort roadmovie, langs braderieën, en kermissen, van modeshow tot trouwfeest. Ray is een meester in playbacken, heeft een enorme verzameling pornofilms, en... een dochter, Dina. Zij maakt de ritten naar overal en nergens dragelijk, maar ze heeft al een vriendje. Chiel, die ook in de liefde een heer is, moet zich op de achtergrond houden. Het verhaal vindt zijn hoogtepunt als de roddelpers zich er in mengt. Wie heeft de paparazzi verteld over het verleden van Ray, over de vrouw die hij in de verdoemenis heeft gestort en de dochter?
En zal de campagne van Walter lukken: zal het idool van het gepeupel weer roem, en dus geld vergaren? De lezer wil dan ook nog weten of Chiel het meisje krijgt dat hij hebben wil.

Hilarisch, dit boek, erg puntig geschreven met heerlijke dialogen, Het boek is helemaal af, inhoud en vorm stemmen overeen. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat er voor de Vlaamse lezers meer herkenning zal zijn dan voor ons Nederlanders, maar dat mag de pret niet drukken! Heerlijk boek...

"Rond vijf uur begonnen de genodigden het kasteeltje te bezetten: soapspelers, presentatoren, mediamadammen, zangers en zangeressen, tv-persoonlijkheden, radiofiguren, laureaten van Miss België, MissBeauty, Miss Diamant en de nieuwe Miss Aardbei compleet met lint, journalisten, fotografen en hoofdredacteuren, een cameraploeg van de openbare omroep, een cameraploeg van de commerciële omroep, een cameraploeg van de regionale omroep, veel vergane glories uit al de voorgaande disciplines en een hele hoop onbekend volk van de sponsor. Het weerzien was hartverscheurend. Er werd dan ook druk geknuffeld en in de lucht gekust.
Stipt om zes uur reed de limousine onder escorte van een cowboy op een bromfiets en een zigeuner op een scooter het terrein op. Naast mij hoorde ik Dina giechelen en Walter knarsen. De pochmobiel gleed, omringd door gejuich en gejoel, tot voor de rode loper en kwam tot stilstand. Iemand opende plechtig het portier en daar verscheen Ray Lorca in een glimmend knalgeel kostuum. Hij zag eruit als een paspop van zichzelf. Hij gooide triomferend zijn armen in de lucht en lachte oogverblindend zijn witte badkamertegeltjes bloot. Achter
hem kroop een identieke tweeling van een jaar of 16, in shortjes van dezelfde stof als Rays kostuum en  minuscule, lichtblauwe gehaakte bh’tjes, de limousine uit."

ISBN 97889460010019  Harcover, 205 pagina's, uitgeverij Vrijdag, december 2008

© Marjo, december 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER