Kazuo Iwamura

14 muisjes vieren de herfst
Kazio Iwamura

De muisje bestaande uit opa,oma, papa, mama en tien muizenkinderen, spelen verstoppertje. Het is herfst dus ze kunnen zich heel goed verstoppen tussen de afgevallen bladeren en wij kunnen meezoeken en dat is nog best lastig. De kleuren van de bladeren maken namelijk dat de muisjes bijna onzichtbaar zijn. Uiteindelijk zijn alle muisjes gevonden, behalve Sjefke...

Iedereen helpt mee om Sjefke te zoeken, maar hij is nergens te bekennen. Ze roepen zijn naam, maar nee hoor, dat helpt ook niet. Ze komen bij paddenstoelen en vragen dan maar of zij Sjefke gezien hebben. Maar voor ze antwoord krijgen, rennen de paddenstoelen weg! Ze dragen een grote paddenstoel met zich mee. De muisjes zien vervolgens kikkers met een vliegenzwam en ook de eikels dragen een grote paddenstoel met zich mee... Dat hebben de muisjes nog nooit gezien. Wat blijkt? Het is grote feest van de herfst. Iedereen komt met paddenstoelen aanlopen.
Maar nog steeds hebben ze Sjefke niet gevonden. Waar is hij toch?

Het is een beetje eigenaardig verhaal dat ook een vreemde wending heeft. De afbeeldingen zij heel mooi maar enorm druk waardoor je de muisjes en andere dieren amper ziet en o.a. de schattige muisjes vormen juist de aantrekkingskracht van deze boeken.
Voor een kind van 3 jaar is het verhaal in feite ook te moeilijk. De paddenstoelen waarmee de kikker en eikels lopen worden bijvoorbeeld bij hun naam genoemd. Een kind van die leeftijd zal het denkelijk niets zeggen dat er een geschubde stekelzwam meegedragen wordt of een gepeperde melkzwam.
Storend is dat er, zoals altijd, naar de namen van muisjes gevraagd wordt, terwijl je die nog niet kunt weten. Pas aan het einde van het boek als ze zitten te eten, worden deze namen vermeld.

De boekjes over de 14 muisjes zijn zeer geliefd zo ook de tekenaar van de boeken, Kazuo Iwamura (1939). Hij is de meest bekende illustrator van Japan en heeft veel prijzen gewonnen. Toch is dit het laatste boek over de muisjes dat deze uitgever uitgeeft. Misschien terecht, het eerste boek (De rode appel) dat ik van Iwamura zag en las, was perfect maar hoe meer muisjesboeken ik lees, hoe minder ze me aanspreken. De harmonie tussen leeftijd en het getoonde ontbreekt steeds meer.

Dettie, 6 december 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

14 muisjes en de maan
Kazuo Iwamura

Kazui Iwamura studeerde aan The Tokyo National University of Fine Arts and Music, en begint zijn carrière als illustrator voor televisieprogramma's voor kinderen. Hij heeft tientalen kinderboeken getekend en geschreven die allemaal erg populair zijn. Kazuo Iwamura woont met zijn familie in Mashiko, bij Tokio.
De '14 muisjes' boeken van deze schrijver en illustrator zijn inmiddels wereldwijd bekend.

In dit boek heeft de familie muis weer een leuk plan. In Japan is het namelijk de gewoonte om met zijn allen de volle herfstmaan te bewonderen en dat is precies wat ze gaan doen. Maar dan moeten ze wel eerst kijken waar ze het beste zicht op de maan hebben en dat is natuurlijk niet in een muizenhol onderaan een boom!
Gelukkig is de hele muizenfamilie heel handig en samen bouwen ze stapje voor stapje een prachtig platform in hun boom. We beleven het hele bouwproces met ze mee dankzij de prachtige afbeeldingen van Iwamura.
Tijdens het bouwen zien de muisjes ook van alles en wij mogen zoeken naar de diertjes die ze onderweg tegenkomen.

Het platform is geweldig geworden en alle muisjes genieten van de lucht die heel mooi rood kleurt door de ondergaande zon, ze zijn zelf ook helemaal rozerood... En dan na even wachten verschijnt de maan! Iedereen is diep onder de indruk en ze bedanken de maan voor het mooie licht. Wat is dit weer een fantastische belevenis voor de familie muis.

Deze keer is het boek helemaal perfect. De voorgaande keren werden er namelijk vragen gesteld in de boeken die je nog niet kon weten omdat de antwoorden pas verder in het boek te vinden waren. Deze keer zijn de vragen veel beter afgestemd op de afbeeldingen, die zoals altijd schilderachtig mooi zijn.
Het is echt een genot om naar alles te kijken, vooral de zonsondergang en de opkomst van de maan zijn erg indrukwekkend weergegeven. Je zou ze allemaal willen laten zien.
Fantastisch boek!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

14 muisjes doen de was
Kazuo Iwamura

Kazuo Iwamura (1939) is een Japans illustrator. Hij heeft al meer dan 25 kinderboeken op zijn naam staan. In Frankrijk en Duitsland verkreeg hij bekendheid dankzij zijn verhalen over De familie Muis. Die muisjesboeken zijn inmiddels een begrip vooral vanwege de knusheid die ze uitstralen en de mooie gedetailleerde prenten.
Er is ook een Kazuo Iwamura museum dat in een prachtig natuurgebied ligt. Het museum is tevens de werkplek van de man. Kinderen kunnen daar naar de mooie prenten kijken en tegelijk zien waar Kazuo Iwamura zijn inspiratie vandaan haalt (zie ook het you-tube filmpje).

Als je de muisjesboeken leest ontdek je dat er altijd wel iets waardoor de muisjes naar buiten moeten en uit hun gezellige huis onderin de grote boom komen. Deze keer zien we moeder muis iedereen bij elkaar roepen. De was moet gedaan worden en wel in de heldere beek. Gelukkig schijnt de zon zodat ze met zijn allen lekker door het bos kunnen lopen. Elk muisje draagt wel een mandje was, want met zoveel muisjes worden natuurlijk ook veel kleren vies en is er veel beddengoed.
De wandeling door het bos is zo mooi weergegeven, vol prachtige natuur, dat je zou willen dat je met de muisjes mee mocht.

Eenmaal bij het water aangekomen staan al gauw alle muisjes te soppen en te spoelen. Oma en mama hebben een wasbord meegenomen dus zij schuren er ook pittig op los. Als ze klaar zijn gebruikt kikker het wasbord als vlot, maar o jee hij drijft weg, naar de waterval...
Alle muisjes komen in actie om kikker te redden, en zo zijn niet alleen de kleertjes schoon maar de muisjes zelf ook!

In de boeken van de muisjes worden ook altijd een paar vragen gesteld waardoor je met nog meer aandacht naar de afbeeldingen kijkt. Er wordt bijvoorbeeld gevraagd waar het truitjes van Silke hangt of wie iets laat vallen of wie onder een grappig parasolletje loopt. Als je voorbij het midden van het boek bent dan kun je daar antwoord op geven, maar daarvoor weet je dat dus niet. Op de twee middenpagina's worden namelijk de muisjes pas voorgesteld. Het zou handiger zijn als dat gelijk aan het begin van het boek gebeurde.

Persoonlijk denk ik dat de vertaling ook iets beter kan. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat een man als Kazuo Iwamura met zo'n rijke fantasie, van die redelijk statische zinnen gebruikt. Dat had wat speelser en spannender gekund.
Maar dat neemt niet weg dat het weer een prachtig boek is geworden, waar kinderen vooral door de vragen en de gezellige, mooie afbeeldingen van zullen genieten.

ISBN 9789044837971 | Hardcover | 34 pagina's | Clavis | maart 2020
Nederlandse tekstbewerking Clavis B.V. | Afmeting 29,8 x 21,5 cm | leeftijd 3+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

14 muisjes in de winter
Kazuo Iwamura

Brrr, je krijgt het gelijk koud als je de eerste afbeelding in het boek ziet. Het sneeuwt en de wind blaast heel hard. Maar uit het boomraampje schijnt een gezellig, warm lichtje. Gauw naar de volgende pagina, dan zijn we binnen in de warme kamer van de familie Muis. De kachel brandt, de muizenwas hangt te drogen, de lieveheersbeestjes houden dicht tegen elkaar aan hun winterslaap. en de hele familie Muis is bezig met iets te maken, maar wat?

Er wordt gezaagd en geknipt, kleine Tinus helpt zelfs mee. In de keuken bakt oma zoete broodjes. Daar heeft kleine Tinus ook wel trek in! Maar welke muizenkinderen helpen een handje mee? wordt ons gevraagd. Dat weten we niet, want we kennen de namen van de familie Muis niet...

In de loop van het verhaal komen we erachter wat de familie aan het maken is en ondertussen worden ons vragen gesteld die we nog steeds niet kunnen beantwoorden omdat we de namen van de muizen nog steeds niet kennen en dat is wel een beetje vreemd.
Gelukkig zien we midden in het boek de hele familie aan tafel zitten en dan staan gelukkig de namen erbij van alle tien de kleine muisjes. Nu kunnen we de vragen eindelijk beantwoorden!

Na het eten wordt het bijna nóg gezelliger in de kamer, toch wel lekker dat het zo sneeuwt buiten. Maar dan schijnt ineens de zon door het raampje en gaat iedereen gauw naar buiten met hun slee.

Het bos is helemaal wit, de sneeuw glinstert.
'Volg mij maar, ik weet een mooie helling,' zegt opa.

En even later suist iedereen op zijn eigen slee naar beneden! Het wordt een heerlijke dag, vol slee- sneeuw- en sneeuwpoppret.

De afbeeldingen zijn geweldig, de knusheid en warmte straalt van de pagina's af. Elke afbeelding is heel gedetailleerd, en de muisjes hebben allemaal hun eigen bezigheden, vooral het muisje dat steeds met haar popje bezig is, is schattig om te zien. Voor de afbeeldingen krijgt het boek een dikke tien.
Het is alleen jammer dat de opbouw van het verhaal een beetje vreemd is. Door elke keer te vragen naar namen van de muisjes, terwijl je die nog niet weet, denk je dat je iets gemist hebt. Ik vraag me af of het origineel ook zulke teksten heeft.
Maar eerlijk is eerlijk die schitterende afbeeldingen maken alles goed!

Een prentenboek in de klassieke 14 muisjes reeks van meesterillustrator Kazuo Iwamura.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

14 muisjes verhuizen
Kazuo Iwamura

Kazuo Iwamura is een Japanse illustrator die met name in Frankrijk bekend is om zijn serie over de Familie Muis (Famile Souris). Als je de beeldschone afbeeldingen ziet, kun je je dat ook goed voorstellen.

Op de eerste twee pagina's maken we kennis met de hele muizenfamilie. Dat zijn opa en oma Muis, mama en papa Muis en hun 10 kinderen, die keurig genummerd en van grappige namen voorzien zijn. Natuurlijk heet de oudste Nestor, nummer drie heet Tertia, nummer 5 is Quintus genoemd, nummer acht, je raadt het al heet Octaaf, nummer negen noemen ze Nona en nummer tien? Die heet...Tinus. De andere muizenkinderen heten gewoon Sjefke, Katja, Silke en Sam. Het is niet voor niets dat de kinderen zo met nadruk genoemd worden maar dat merken we later pas.

Opa en oma, papa en mama en de 10 kinderen vertrekken die dag bepakt en bezakt naar hun nieuwe woning. Het is af en toe nog een hele klim voor de kinderen en voor de zekerheid houden ze elkaar staart maar vast, dan vallen ze ook niet om, hoewel, één muisje valt wel. 'Kun jij zeggen wie dat is?' wordt ons gevraagd.

Het is nog best een spannende en gevaarlijke tocht. Onderweg komen ze de gevaarlijke marter tegen en moeten ze een brede rivier oversteken maar gelukkig komen ze heelhuids aan bij hun nieuwe huis, een prachtige boom mét een raam! Wie zien één muisje naar buiten kijken, wie is dat?

De muisjes maken er een prachtig huis van, ze helpen allemaal mee. Er worden bedden van bamboe getimmerd, een enorme voorraadkamer gemaakt - en wie snoept er stiekem? - om al het eten in op te slaan en ze hebben zelfs stromend water vlakbij huis dankzij de nieuwe waterleiding! En na al dat harde werker verdient iedereen lekker eten, en dan... naar bed!

Het is jammer van dit fraaie boek dat de tekst zo enorm statisch vertaald is. Het verhaal slaat daardoor helemaal dood, er zit geen enkele vaart in. Het lijkt qua taal zelfs bijna een verslag of een opsomming in plaats van een kinderboek. Bijv.

"Het huis, de brug en de waterleiding zijn gereed.
Dat hebben we allemaal samen gedaan.
Iedereen deed zijn best."

En dat voor kinderen vanaf 3 jaar! Dat had allemaal wel wat vlotter gekund. Misschien de tekst in het vervolg toch door een goede vertaler - die bekend is met kinderboeken - laten bewerken?

Maar, zoals gezegd, de afbeeldingen zijn prachtig, humoristisch en enorm sfeervol. Vooral de muisjes die met hun kleine rugzakjes op naar hun nieuwe woning trekken zijn vertederend. Ook de zorgzame opa en oma die hard meewerken zijn schattig om te zien met hun beetje kromme lijfjes en brilletjes op. Er valt op elke afbeelding enorm veel te zien, je kunt je er uren mee vermaken. Kortom, wat afbeelding betreft is het echt een geweldig boek, nu de tekst nog...

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De rode appel
Kazuo Iwamura

Zelf had ik nog nooit van deze schrijver en illustrator gehoord maar hij heeft al meer dan 25 kinderboeken boeken op zijn naam staan. In Frankrijk en Duitsland is hij vooral bekend om de boekjes over De familie Muis. Tot mijn verrassing blijkt dit boekje over de rode appel zelfs een heuse Japanse klassieker te zijn. Het is al geschreven in 1979 wat overigens niet te merken is, het is een compleet tijdloos verhaal.

Het is het verhaal over de kleine Natsumi die wandelt naar de top van de heuvel, dat is haar favoriete plek. Daar zal ze haar lekkere appel opeten. Maar dan... laat ze haar mooie rode appel vallen en die holderboldert de heuvel af. Natsumi rent er gauw achteraan, maar de appel gaat veel te hard. Ze roept naar meneer Konijn dat hij haar appel tegen moet houden, maar nee hoor, de appel is al voorbij voor hij er erg in heeft.

Samen rennen ze verder achter de appel aan. Ook mevrouw Eekhoorn is net te laat om de appel te pakken en hup daar hollen ze met zijn drieën achter die heerlijke appel aan. Ze gaan zelfs bijna kopjerollen zo hard gaan ze. Maar de appel gaat harder.Totdat... de appel tegen meneer Beer rolt, en even later botsen ook Eekhoorn, Konijn en Natsumi tegen meneer Beer aan. Maar... ze hebben de appel! Wat ziet hij er lekker uit. Eigenlijk heeft iedereen wel die appel verdient... en zo gebeurt het, en met het klokhuis hebben ze ook nog heel mooie plannen.

Lief, vertederend verhaaltje over leren delen en elkaar helpen. Er zijn wel meer van zulke verhalen verschenen, alleen is het rollende voorwerp dan bijvoorbeeld een sneeuwbal of een stuk speelgoed. Toch blijft het gegeven wel zijn aantrekkingskracht houden, want al dat gehol en gerol geeft het verhaal wel veel vaart. De afbeeldingen zijn in het zwart-wit getekend, behalve de appel, die is prachtig rood. Het meisje en de dieren hebben lieve, vertederende snoeten, waardoor het verhaal wat extra's krijgt. De duidelijk afgedrukte tekst bestaat uit enkele korte zinnetjes, maar ze voldoen helemaal.

Het hardcoverboekje zelf verdient ook een compliment, het ziet er mooi verzorgd uit. De bladzijden zijn ingenaaid en ook de afwerking is perfect.
Mooi boekje om cadeau te geven.

Zie ook het you-tube filmpje (Frans) over Kazuo Iwamura

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Baby- en peuterboeken 0-3 jaar

Kazuo Iwamura