Louis de Bernieres 

boekKapitein Corelli's mandoline

Mijn verwachtingen van dit boek waren niet echt hooggespannen. Ik verwachtte een dramatisch liefdesverhaal, een soort Twee koningskinderen, maar het bleek veel meer te zijn. In feite is het een geschiedenis over het Griekse eiland Kefallinia.


Het boek begint bij de Tweede Wereldoorlog. De Italianen zijn aanvankelijk de bondgenoten van de Duitsers. Mussolini popelt om Griekenland aan te vallen, wil terug naar het grote Romeinse Rijk. Met allerlei trucs wordt geprobeerd de Grieken de schuld te geven van door Italianen bedachte en uitgevoerde aanvallen.
Carlo is een van de Italianen die soldaat is in het Italiaanse leger. Hij is homoseksueel en voelt zich wanhopig. Hij is in het leger gegaan om daar een man te vinden die hij op afstand lief kan hebben en voor kan strijden zodat zijn leven een doel heeft. Hij vindt die man, die geen weet heeft van zijn gevoelens. Samen strijden zij in een waanzinnige oorlog. Ze worden alle kanten opgestuurd en in de steek gelaten door hun superieuren. Uiteindelijk wordt de grote liefde van Carlo gedood en begraven in een loopgraaf.
Carlo is wanhopig en kapot totdat hij Kapitein Corelli ontmoet. Voor hem wil hij verder strijden. Op gegeven moment is de inval in Griekenland een feit en Corelli en Carlo komen aan op het eiland Kefallinia.


Op Kefallinia leeft Pelagia met haar vader. Haar moeder is lang geleden overleden aan tuberculose. Pelagia is verloofd met Madras, een vissersjongen. Madras gaat het leger in om zijn vaderland te verdedigen en Pelagia hoort niets meer van hem. Hoe langer dit stilzwijgen duurt hoe meer Pelagia er achter komt dat ze een vergissing begaan heeft.
Corelli en Pelagia ontmoeten elkaar in Pelagia’s huis. Corelli heeft dit huis als onderdak toegewezen gekregen, morrend stemmen Pelegia en haar vader toe deze vijand in huis te nemen. Langzamerhand bloeit de liefde op tussen Pelagia en Corelli. De bewoners van het eiland kunnen redelijk opschieten met de Italianen en er ontstaat zelfs een vorm van vriendschap. Aan het eind van de oorlog wordt de toestand echter grimmiger, de Duitsers zijn aan het verliezen en grijpen elke kans aan om hun superioriteit te tonen, zo ook op Kefallinia. Door de besluitenloosheid van de Italiaanse bevelhebber vallen de Italianen in handen van de Duitsers en worden vermoord. Corelli’s leven wordt gered door Carlo, die bewust voor Corelli’s springt als zij voor een vuurpeloton staan.. Uiteindelijk wordt Corelli het eiland af geholpen en Pelagia hoort niets meer van hem. Ze neemt aan dat hij omgekomen is.


Tot hier is het een schitterend verhaal, je leest vol verontwaardiging over de waanzinnige streken die de legerleiding uithaalt. Het hoofdstuk over de Duce is ronduit subliem geschreven. Het verhaal van Carlo, zijn lijdensweg, zijn oprechte verdriet en worsteling om het leven aan te kunnen is adembenemend. De streken van Corelli, zijn vrolijkheid en oprechte liefde zijn een verademing tussen de zware verhalen.
Maar dan... zakt het verhaal in elkaar. Madras komt nog even langs, blijkt veranderd in een beest, maar is ook zo weer uit het verhaal geschreven. En passant volgt een aarbeving en met rasse schreden wordt het verdere verloop van Pelagia’s leven afgeraffeld en eindigt het boek zelfs goedkoop naar mijn smaak. Een einde dat bij een damesromannetje hoort en niet bij een verder zo prachtig boek. Jammer. Bernières had beter kunnen stoppen bij het vertrek van Corelli en ons in het ongewisse kunnen laten of hij inderdaad terug zou komen.

ISBN 9789029502726 Paperback 479 pagina's | Arbeiderspers | december 2001
Vertaald door Tinke Davids

© Dettie, mei 2004

Lees de vele reacties op het forum, klik HIER