Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij

Reactie Willeke

Ik begin maar met de achterflap;

“Dit is niet enkel mijn verhaal.
Dit is het verhaal van een volledige generatie.
Niet deze generatie, maar een volgende.
Niet nu, maar iets later in dit verse millennium.
Niet hier maar ide grootste stad die dit land ooit gekend heeft.”

En in die stad, in die tijd is blijkbaar alles een tikje uitvergroot, alles sneller, aller grover, alles absurder en grotesker. Winkelcentrums zijn zo groot dat er mensen zijn die er letterlijk nooit meer uit kunnen komen, appartementencomplexen zijn zo hoog dat de teller 241 etages aangeeft, maar iedereen weet dat het er meer zijn. Roedels loslopende honden dwalen er door heen. En niemand durft sowieso ongewapend en alleen de gang op. Ook de relaties zijn extremer en alles en iedereen jakkert en jaagt in een soort losgeslagen niet meer in de hand te houden metropool door het leven. 
Per hoofdstuk volgen we een personage die zijn weg probeert te zoeken, of domweg meejakkert, en soms duiken personages weer op in latere verhalen.

Tot zover de korte samenvatting.
Ik dat er mensen zijn die dit boek zal aanspreken en die de schrijfstijl kunnen waarderen,maar ik behoor daar niet toe. Ik heb enorm mijn best moeten doen voor dit boek. En zo af en toe, in een verhaal, als ik even op adem kwam zaten er aardige stukken in, maar daarna was ik toch al snel de draad weer kwijt. Het was te grotesk, te hijgerig voor mij.
Ik begreep de bedoeling ook niet zo goed. Dat dit de wereld is waar we op aan stevenen waarschijnlijk.
Zal het boek als een waarschuwing bedoeld zijn?

ISBN 978 90 295 6773 2 Paperback 207 pagina's | De Arbeiderspers | maart 2009

Willeke, januari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER