Prinsessenacademie

Een echt sprookje over een prins die een vrouw zoekt.

In het dorpje Berg Eskel meldt een afgevaardigde van de koning van Danland dat priesters hebben voorspeld dat de toekomstige prinses te vinden is in hun dorp. Alle meisjes tussen twaalf en zeventien jaar moeten één jaar naar de academie om zich voor te bereiden op het eventuele prinsessenschap. De academie wordt speciaal voor hen opgericht in het oude stenen onderkomen van de steenminister bij de bergpas. Dat is drie uur lopen vanaf Berg Eskel.
Na dat jaar zal de prins komen en een meisje uitkiezen als zijn toekomstige vrouw. Miri wil helemaal niet weg, wie moet er dan voor haar vader en zus zorgen als zij thuiskomen uit de steengroeve?

Berg Eskel staat bekend om zijn speciale steensoort, linder, dat het uiterlijk van marmer heeft maar veel sterker is en altijd blijft glanzen. Miri was vanaf haar geboorte klein geweest en nu ze veertien was, was ze kleiner dan veel meisjes die een paar jaar jonger waren dan zij. Ze denkt dat ze daarom niet mag werken in de steengroeve. Ze vindt dat vreselijk want ze wil juist zo graag meetellen en bovendien kan ze dan de groevespraak leren. - Mensen in de groeves kunnen door middel van op een bepaalde manier slaan op het gesteente met elkaar 'praten'. -
Ook wil ze niet weg om Peder, de leukste jongen van het dorp. Maar helaas, alle meisjes zijn verplicht om te gaan.

Op de academie hebben de meisjes het moeilijk. De lerares is een verschrikking en langzamerhand wordt de concurrentiestrijd groot. De lerares is zo slim om steeds iets te laten zien wat ze later zullen krijgen als ze eenmaal prinses zijn. De ene keer is het een prachtige jurk, de andere keer een schilderij van het mooie huis waar de familie van het meisje in mag komen wonen.
De meisjes krijgen lessen in omgangsvormen maar leren ook lezen, geschiedenis van Danland en staatsinrichting etc. etc.
Miri heeft erge heimwee maar ze is slim en leergierig. Het lezen heeft ze al snel onder de knie, steeds pakt ze stiekem een boek van de plank en in een daarvan leest ze iets waar het arme dorp veel aan zal hebben.
Ook ontdekt Miri hoe de groevetaal werkt. Ze merkt dat ook buiten de steengroeve contact mogelijk is via het linder en dat is maar goed ook want er gebeurt iets dat alle meisjes het leven had kunnen kosten. En dan is het jaar om, wie wordt de prinses?

Het idee voor het verhaal is leuk maar ik vind alles net wat te lang duren, er worden steeds dingen herhaald. Vooral de wil van Miri om toch iets te betekenen voor het dorp komt vaak terug. Ook de groevespraak komt te vaak naar voren, ik vraag me af of jongeren van elf jaar zullen begrijpen hoe die spraak werkt. Het wordt nogal ingewikkeld uitgelegd. De afloop van het sprookje is niet helemaal bevredigend, wel een verrassing.
Op een of andere manier rammelt het verhaal een beetje. Er komen steeds nieuwe gebeurtenissen bij en het lijkt wel of de schrijfster moeite had zich aan het onderwerp te houden. Er zijn veel zijwegen in het verhaal die met moeite weer naar de hoofdweg leiden. Maar dat constateer ik als volwassene, waarschijnlijk vinden jongeren het wel een erg leuk boek.

ISBN 978-9050165341 Hardcover, 240 pagina's, uitgeverij Clavis, december 2008 , Vanaf 11 jaar
vertaald door Anne-Marie Buijs

© Dettie, december 2008

Lees de reacties op het forum, klik HIER