Applaus zonder handen
Leo Bormans

Bjorn is de zoon van een circusdirecteur. Zijn moeder is lang geleden gevallen toen ze trapezekunsten vertoonde hoog in de nok van de circustent. Hij heeft haar nooit meer gezien en weet nauwelijks meer iets van haar af. Sam, een knecht, heeft zich over hem ontfermd en hem leren schrijven, lezen tekenen en muziek maken. Maar toen het slechter ging met het circus moest Sam weg, er was geen geld meer voor hem. Behalve de wijze lessen heeft Bjorn van hem nog de muis Dante. Die is nu zijn beste maatje, en reist met hem
voor het circus uit. Want Bjorn ziet ook zijn vader nauwelijks: hij moet met de kleine vrachtwagen vooruit rijden om de aankondigingsborden neer te zetten en reclame te maken.

Als het verhaal begint rijdt Bjorn een klein dorpje binnen. Eigenlijk weet hij niet waar hij is, en het ziet er allemaal nogal uitgestorven uit. Hij kan het niemand vragen, er zijn geen kinderen, behalve die hij ziet zitten in een bus. Dus volgt hij de bus maar. En ontdekt zo dat de kinderen allemaal aan het werk zijn in plaats van dat ze op school zitten. Bijna moet hij ook zelf werken in de fabriek, maar dat doet hij toch niet. Eigenlijk dringt het dan nog niet tot hem door dat die kinderen niet vrij zijn, dat ze helemaal niet mogen en kunnen komen kijken naar het circus waar hij reclame voor maakt. Dat snapt hij pas als hij Boris ontmoet, een jongen die uit de fabriek verstoten is omdat hij niet meer geschikt is voor het werk. Dan wordt ook duidelijk waarom zijn reclameborden vernield worden, en waarom zijn vader hem via de telefoon dringend maant om terug te komen. Hij bevindt zich in 'het witte land', en daar is het niet pluis. Maar Bjorn laat zich zomaar niet kennen, die kinderen moeten ook kunnen genieten van het circus! Als zijn vader dan niet wil komen dan zoekt hij zelf wel een circus. En zo komt hij terecht bij een verbannen volk, waar hij behalve een circus en mensen die hem wel willen helpen, ook een oude vriend vindt.

Zonder handen klappen, dat is natuurlijk onmogelijk. Dat is dan ook wat de schrijver met dit boek wil laten zien: dat er over de hele wereld veel mensen zijn - en dan specifiek kinderen- die de mond gesnoerd wordt, die onder bedreiging alleen maar leven en werken voor een ander, die geen enkele vrijheid hebben. Probeer dan maar eens te klappen. Een boek over mensenrechten. Met een leuk geschreven en spannend verhaal probeert de schrijver kinderen wakker te schudden. Achterin vind je meer informatie over kinderrechten.

Met dit boek steun je het project Mobiele Scholen: http://www.mobileschool.org

ISBN 9789044811537 Hardcover, 119 pagina's, Uitgeverij Clavis, oktober 2009
Vanaf 11 jaar

© Marjo, december 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER