Minipiet op zee
illustraties: Ina Hallemans
tekst: Guy Daniëls

In het eerste boek over Seppe, hebben we kunnen lezen hoe het kwam dat Seppe op de Pietenschool in Spanje terecht kwam.

In dit boekje mag Minipiet Seppe voor het eerst met de boot van Sinterklaas mee. Een beetje spannend is dat wel want Seppe wil alles zo graag goed doen. Hij doet daarom vreselijk zijn best maar hij is nog klein en er valt op zo'n schip zovéél te leren. Aan boord gaan er dan ook allerlei dingetjes mis, hij zet bijvoorbeeld de shampoo van Sinterklaas in de badkamer, en daardoor heeft één Piet na het douchen net zo'n wit haar als Sinterklaas. Ook gooit hij per ongeluk alle spaghetti de zee in en vergeet hij de deur van de stal dicht te doen. Het paard van de Sint staat daardoor lekker te snoepen van de chocola voor de kinderen. Minipiet Seppe is heel bang dat Sinterklaas nu boos op hem is. Maar Sinterklaas vertelt hem iets waar Piet heel veel aan heeft en veel van leert.

Daarna gaat Seppe vol goede moed verder, we zien hem druk bezig met alle klusjes die gedaan moeten worden en het lukt hem soms wel en soms niet. En zo leert hij allemaal nieuwe dingen op zijn eerste bootreis. En eindelijk, na twee weken, komen ze in de haven aan, er staan een heleboel kinderen te zingen. Seppe vindt het geweldig! Hij kan zijn geluk niet op, wat zijn er veel kinderen en wat zingen ze mooi.

Maar dan ziet hij een meisje staan, ze huilt! Seppe schrikt ervan. Gauw gaat hij van boord en zoekt het meisje en na lang zoeken, vindt hij haar eindelijk. 'Wie ben jij, waarom ben je zo verdrietig?' vraagt hij. Samira, want zo heet dat meisje, moet zo huilen omdat ze bang is voor Sinterklaas, ze is namelijk niet zo lief geweest... En dan blijkt hoeveel Minipiet in de weken op de boot geleerd heeft.

Een warm, liefdevol verhaaltje over een kleine, jonge Piet die heel erg zijn best doet een goed hulpje voor Sinterklaas te zijn.
De afbeeldingen bij het verhaal zijn opnieuw van Ina Hallemans. Er zitten erg grappige details in, zoals de badeendjes die een mijter of een pietenmuts op hebben en op de handdoek staat het paard van Sinterklaas afgebeeld. Op de ontbijttafel tafel staan chocoladepoppetjes in de vorm van Sint en Piet en ze eten geen brood maar... speculaaspoppen!

Kortom, opnieuw een leuk, gezellig Minipietboekje.

ISBN 9789044829136 | Hardcover | 27 pagina's | Uitgeverij Clavis | september 2016
Afmeting 29,7 x 21,6 | Leeftijd 4+

© Dettie, 12 november 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Met opa naar de Sint
illustraties: Marja Meijer
tekst: Stefan Boonen

Het is heel koud buiten en alle kleinkinderen staan dik ingepakt op hun opa te wachten. Sinterklaas komt vandaag aan met zijn boot en ze gaan er naar toe! Freya, Emma, Gitte, Pelle, Bram... ze hebben allemaal een Pietenmuts op en staan te popelen om weg te gaan. Maar opa is zo vreselijk traag. Als ze eindelijk in de haven staan te wachten op de boot blijkt dat de Sint al is gearriveerd! Hij is al in de stad!
Gauw rennen ze naar het grote plein. Arme opa, hij kan niet zo snel, hij rent hijgend en puffend achter de kinderen aan. Maar het is zo druk op het plein dat ze de Sint niet kunnen zien. Dat vindt opa wel heel zielig. Hij voelt zich best een beetje schuldig, dit alles komt omdat hij zo langzaam was.  "Zullen we dan iets lekker warms gaan drinken?" vraagt hij daarom aan de kinderen. Natuurlijk willen ze dat wel!

Zo komt het dat ze even later in een cafeetje allemaal achter een beker lekker warme chocolademelk zitten, mét een koekje. En dan gebeurt het!
Sinterklaas en zwarte Piet komen binnen, en vragen of ze erbij mogen komen zitten. Ze hebben het ijskoud. Opa geeft ze gauw ook een beker chocomelk. Maar Sint en Piet hebben eigenlijk geen tijd, er moeten nog zovéél cadeautjes rondgebracht worden, en dan krijgt Pelle een idee...

Opa kan bij mij niet meer stuk. In elk verhaal is hij de lieve, stuntelige opa die het allemaal zo goed bedoelt. Hij gaat altijd op pad met zijn kleinkinderen en zij hebben dankzij hem aldoor een erg leuke dag. Ook in dit boek is dat weer zo. Dankzij opa zitten de kinderen nu wel met Sint en Piet chocolademelk te drinken en gebeurt er daarna nog iets heel leuks. En zoals altijd stort opa bij thuiskomst in zijn luie stoel en valt meteen in slaap!

Marja Meijer heeft opnieuw heel sfeervolle, gezellige afbeeldingen in warme kleuren bij het verhaal geleverd. Hopelijk blijft opa nog een tijdje want ik zou de leuke verhalen over hem nog niet willen missen!

ISBN 9789044825848 | Hardcover | 27 pagina's | Uitgeverij Clavis | september 2015
Leeftijd 4+

© Dettie, 10 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hoe oud is Sinterklaas?
illustraties: Barbara de Wolf
tekst: Bette Westera

Bette Westera, winnares van de gouden griffel 2015, geeft in verhaalvorm antwoord op allerlei vragen die Mees heeft over Sinterklaas en zijn hulpjes.

In het titelverhaal zijn Mees, mama en Meike in de keuken pepernoten aan het bakken, want Sinterklaas komt die dag aan in Nederland. Straks gaan ze lekker naar het Sinterklaasjournaal kijken maar eerst maken ze samen het deeg en ondertussen stelt Mees allemaal vragen aan mama over Sinterklaas. Wat hij vooral wil weten is hoe oud Sinterklaas nu is. Mama denkt dat hij wel honderdvijftig jaar is maar dat vindt Mees wel gek. Waarom kan Sinterklaas dan wel zo oud worden en opa en oma niet? Gaat Sinterklaas dan nooit dood? Mama weet het ook niet goed hoe het zit, misschien vanwege de traditie zegt ze, maar dat vindt Mees helemaal moeilijk om te begrijpen. Mees besluit het maar aan Sinterklaas zelf te vragen als hij op school komt en dat vindt mama een heel goed idee.

En... hoe zit het nou? Volgens Joeri en Najib bestaat Sinterklaas niet. Zij zeggen dat papa en mama voor de cadeautjes in zijn schoen zorgen... Maar papa en mama weten nergens van. Mees laat het er niet bij zitten, hij móet het weten.

Amerigo, het paard van Sinterklaas, komt natuurlijk ook voor in de verhalen. Als oma en Mees naar het winkelcentrum gaan omdat Sinterklaas daar is, denkt Mees dat het niet Amerigo is maar Bingo, het paard van de manege waar oma werkt. Dat kan toch niet? Want Amerigo komt uit Spanje niet uit de manege.

Ook de grappige, lenige hulpjes van Sinterklaas, de Pieten, worden niet vergeten. Maar er gebeurt iets raars, als de Pieten op school komen zijn ze ineens allemaal wit! Hoe kan dat nou? Wat blijkt? Sinterklaas is al oud en in zijn verstrooidheid is hij helemaal vergeten iets te bestellen...

En zo staan er allemaal korte verhalen in dit boekje waarin op een heel vlotte manier heikele punten rond Sinterklaas besproken worden.
Het zijn erg vlotte, onderhoudende verhalen die op een leuke, licht humoristische manier inspelen op de gedachten die kinderen kunnen hebben. Het onschuldige zit er nog helemaal in. Onder elk verhaal staat een verwijzing naar de pagina waar de antwoorden op Mees' vragen staan. Daar kun je lezen hoe oud Sinterklaas is, waarom de Pieten niet meer allemaal zwart zijn, waarom we onze schoen zetten, waarom Sinterklaas snoepjes en cadeautjes geeft, waarom hij op een schimmel over de daken rijdt enz.

De afbeeldingen van Barbara de Wolf die bij de verhalen afgedrukt staan, zijn heel bijzonder. Haar collages bestaan uit getekende figuurtjes, waarvan de ledematen apart uitgeknipt zijn evenals de bijbehorende gebruiksvoorwerpen. Daarna zijn ze laagsgewijs weer opgeplakt zodat er diepte in de afbeeldingen ontstaat. De illustraties bij de antwoorden op de vragen zijn precies het omgekeerde, dat zijn namelijk uitgeknipte silhouetten.
Beiden vormen van de afbeeldingen zijn heel  apart om te zien.
Kortom, in zijn geheel is het een vermakelijk boekje geworden waarbij je ook nog het een en ander over Sinterklaas en zijn Pieten opsteekt!

Het boekje is gemaakt naar het idee van Sandra Lijesen, hoe het boekje verder tot stand kwam is HIER te lezen.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 97894622867082 |Paperback met flappen | 32 pagina's | Uitgave SBA Pers, Leiden, oktober 2015
Leeftijd 6+

© Dettie, 7 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Pieten maken het bont
illustraties: Nynke Talsma
tekst: Pimm van Hest

Het is heerlijk weer en Scrabadoelie, de Stoombootpiet, staat lekker in het zonnetje het dek te schrobben. Hij heeft het vreselijk naar zijn zin. Maar één telefoontje van de Sint verandert gelijk alles. De Sint gaat namelijk even een weekje op vakantie en Scrabadoelie wordt zijn tijdelijke vervanger.

Hij heeft Scrabadoelie nog gauw een briefje gegeven:

– niet alle ideeën van de Bakpieten zijn even fantastisch!
– de Rijmpieten willen nog weleens ondeugend zijn!
– de Waspieten zijn liever lui dan moe!
– de Inpakpieten zijn net kleine kinderen!

Bij grote problemen: kijk in mijn blauwe boek.

Natuurlijk neemt Scraba, zoals hij onder zijn vrienden genoemd wordt, zijn taak bloedserieus. Hij gaat als eerste langs de Bakpieten, die hebben weer eens een nieuw idee... vierkante pepernoten, daar kunnen kinderen leuk torens mee bouwen. Ondanks de waarschuwing van Sinterklaas om de Bakpieten niet te snel hun zin te geven, ziet Scraba dit helemaal zitten. En ook het idee van de Waspieten is wel aantrekkelijk. En de Rijm- en Inpakpieten zijn ook lekker bezig, denkt Scrabadoeli...
Maar binnen de kortste keren loopt alles in het honderd, de Pieten maken het inderdaad bont. Ze doen precies waar ze zin in hebben en ze hebben duidelijk geen zin in werken. Het gevolg is dat er enorme achterstand is. Scraba begint behoorlijk in paniek te raken. Hoe krijgen ze nu alles op tijd af?
Tot zijn schrik arriveert ook nog het kaartje van Sinterklaas, hij komt morgen al thuis! Help!

Gelukkig herinnert Scraba zich de tip van Sinterklaas; 'In geval van nood, pak het blauwe boek,' En dat doet hij...

Het blijft altijd verrassend dat mensen nog steeds allerlei nieuwe verhalen rond het leven van Sinterklaas weten te bedenken. En dit is nog een origineel verhaal ook. In de tekst zitten allemaal kleine taalgrapjes waar kinderen vast om moeten lachen. De afbeeldingen zijn vrolijk, kleurig met subtiele grapjes erin, zoals bijvoorbeeld Sinterklaas met zijn gestippelde bloemetjesbril of de koektrommel met mijtertjes.

Het boek haakt ook in op de actualiteit. Op de afbeeldingen zien we geen zwarte Pieten maar blauwe Pieten, oranje Pieten en bruine, groene, roze, gele en zelfs regenboogkleurige Pieten. Het gekke is dat het eigenlijk niet eens opvalt. Het zijn gewoon de grappige, leuke, lieve hulpjes van Sinterklaas. De Pieten in dit boek zijn, ongeacht kleur, ook allemaal ondeugend en speels. Alleen de Regenboogpieten (dus een mix van alle kleuren) zijn wel plichtsgetrouw en zorgen voor de juiste balans.
Al met al een fijn, vrolijk, grappig verhaal met een mooie subtiele boodschap.

Bij dit boek is ook een lesbrief gemaakt die hier te downloaden is.

ISBN 9789089671707 Hardcover 26 pagina's Uitgeverij Clavis september 2014

© Dettie, 30 november 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER