Hobby en vrije tijd

Handboek natuurfotografie +
Bart Siebelink & Edo van Uchelen

Waren het vroeger voornamelijk biologen en onderzoekers die vanuit een passie voor een onderwerp de natuurfoto's afleverden, met de huidige moderne apparatuur kunnen amateurfotografen nu ook prachtige foto's maken.
Ook beslaat de natuurfotografie momenteel veel meer onderwerpen. Het zijn niet alleen meer de dieren die met eindeloos veel geduld in hun natuurlijke habitat gefotografeerd worden maar ook landschappen en bijvoorbeeld paddenstoelen, grassoorten, bloemen, duinbegroeiing enz.  Het leukste is de veelzijdigheid, je kunt tegenwoordig alle kanten op. Toch blijft het een hobby waar je veel geduld bij moet hebben, het is geen vlotte, snelle hobby.

Camera en hulpmiddelen
In dit boek wordt uitvoerig uit de doeken gedaan wat er allemaal bij komt kijken om goede natuurfoto's te maken.
Allereerst natuurlijk de camera, zonder camera geen foto. Het advies is vooral niet het nieuwste van het nieuwste te kopen maar eerst wachten tot de camera uitgetest is door gebruikers waardoor bekend is wat de voor- en nadelen van de camera zijn. Ook wordt benadrukt de camera vooral goed te leren kennen zodat je ook inderdaad de foto's kunt maken die je voor ogen hebt.

Dan zijn er natuurlijk alle hulpmiddelen zoals de geheugenkaart, batterij en de lenzen. Voor deze laatste worden tips gegeven zodat je goed weet wat je koopt en met welk doel je ze koopt. Ook over de diverse statieven worden de voor- en nadelen gemeld.
Verrassend vond ik de mogelijkheid van het gebruik van flitsers bij de natuurfotografie. Met mooie voorbeelden wordt aangetoond waarom het soms een handig hulpmiddel is en welke resultaten er mee te bereiken zijn.

Kijken, beeldvorming
Maar het is niet alleen de goede apparatuur die voor goede foto's zorg draagt. In het boek wordt duidelijk benadrukt dat het vooral om een bepaalde manier van kijken gaat, bij natuurfotografie moet je bewust kijken zowel in de omgeving als in de zoeker, vergeet het beeld in de randen en hoeken niet is een van de adviezen.

Het licht buiten en op welke manier je daar gebruik van kunt maken is een ander onderwerp in het boek. Tegenlicht kan erg mooi zijn maar weet wel hoe je daar gebruik van moet maken. De kleurenleer, contrasten, scherpte of juist bewust geen scherpte gebruiken, het wordt allemaal besproken evenals de compositiemethoden en het gebruik van perspectief. Welke positie neem je in bij het fotograferen. Hoe kun je gebruik maken van de schaduwen? Of hoe kun je spiegelende oppervlaktes in je voordeel  gebruiken? - Er staat een prachtige foto in het boek van een tureluur. Je ziet alleen zijn poten en de rest van de vogel is als weerspiegeling in het water te zien. wat een schitterend resultaat geeft. -

Het gebruik van filters is ook een kunst op zich. Het hele beeld, de hele intensiteit van de foto kan daardoor enorm veranderen. Ook kun je leren gebruik te maken van het weer door het op de foto te benadrukken. Heel apart is bijvoorbeeld de foto van een sterrenhemel waarbij een heel lange belichtingstijd is gebruikt, je ziet dan de beweging die plaatsvindt.

Werkwijze
Belangrijk onderwerp bij natuurfotografie is natuurlijk hoe je de dieren benaderd. Natuurlijk ga je niet luid pratend of stampend op ze af, dan zal er weinig te fotograferen zijn, maar hoe benader je ze dan wel? Daar wordt zeer uitgebreid op in gegaan waarbij gelijk duidelijk wordt dat je niet zomaar even een mooi plaatje kunt schieten maar dat er veel meer bij komt kijken zoals camouflage, lang wachten, veel geduld. het is wel fascinerend om te zien hoe en onder welke omstandigheden bepaalde foto's gemaakt zijn.
Het gebruik van infrarood en het werken met een afstandbediening leveren ook bijzondere plaatjes op. Ook deze technieken worden duidelijk besproken in dit boek.

Wat doe je met de foto's?
Last but not least is de vraag: Wat doe je met de foto's? Zet je ze op een blog of op een eigen website? Of wil je ze voor een presentatie gebruiken? Wil je ze bewerken? In het boek staan mooie voorbeelden hoe van een foto een 'schilderij' wordt gemaakt.
Er zijn natuurlijk veel mogelijkheden voor gebruik en ook daarvoor zijn allerlei tips te vinden.
Doorheen het boek worden overigens allerlei opdrachten gegeven zodat je dat wat je gelezen hebt ook uit kunt proberen.

Kortom, het is een zeer compleet boek waarin compact en duidelijk alle ins- en outs van de natuurfotografie besproken worden.
Een mooi cadeau voor iemand die veel natuurfoto's maakt als wel voor diegene die deze vorm van fotografie nog moet leren.

ISBN 97890501146446 Hardcover 300 pagina's Uitgeverij KNNV november 2013
4e geheel gewijzigde editie

© Dettie, 21 februari 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Grappige gelukspoppetjes & Co.
Bungels en hippe hangers maken
Annemarie Arts

Haken is momenteel helemaal in. Vooral Amigurumi is heel populair (Amigurumi is de Japanse term voor in het rond gehaakte beestje). Die rage is wel te begrijpen want echt moeilijk om te maken zijn ze niet en ze zien er erg leuk uit. De zelfgemaakte grappige figuurtjes worden vaak verzameld of weggegeven als een cadeautje. Het enige wat je nodig hebt om de diertjes of poppetjes te maken zijn allemaal restjes katoen of wol en een haaknaald.

In dit boekje staan geen Amigurumi's maar gelukspoppetjes. Ze hebben veel weg van Amigurumi's maar ze zijn een stuk kleiner. Je kunt de gehaakte figuurtjes ze weggeven als gelukspoppetjes maar ook als hanger voor bijvoorbeeld aan een sleutelbos.

Zoals elk haakboek begint het met een uitleg over de gebruikte materialen en hoe je de steken met maken. Je leert een cirkel, lossen en vasten haken, ook hoe je vasten kunt meerderen en minderen. Je leert stokjes en dubbele stokjes haken en hoe je alles mooi aan elkaar kunt zetten.
Dit alles wordt dit via duidelijke afbeeldingen getoond.

In dit boekje staan 20 te haken gelukspoppetjes
Het allereerste gelukspoppetje is blote Bas (mét vijgenblaadje) het patroon voor Bas is het basispatroon en bestaat uit romp, hoofdje en armpjes en beentjes. De romp en het hoofdje worden gevuld met fiberfill,  de armpjes en beentjes bestaat uit een ketting van 16 lossen met daarop halve vasten gehaakt, zo krijg je lekker slungelige armen en benen. De handjes en voetjes bestaan uit rondjes van vasten.

Nu is blote Bas ook al leuk om te zien maar het is wel een beetje kaal poppetje zo zonder kleren aan of gekke haren. Dan zijn Koetje Betsy en lammetje Molly een stuk leuker om te zien. Het is verbazingwekkend wat een kleurtje kan doen. Bas was vleeskleurig maar Koetje Betsy is lekker wit met zwart gevlekt en heeft heuse uiers, een grappige roze snoet en een toefje haar op haar hoofd.
Zelf ben ik helemaal weg van Kokkie en Postbode Pim.
Kokkie ziet er geweldig uit met zijn witte koksjas en koksmuts. Hij houdt een pan met een gebakken ei in zijn hand, die ook gehaakt zijn! Leuk cadeautje als je bijvoorbeeld bij iemand gaat eten.
Postbode Pim is een échte postbode, met pet en een posttas om zijn nek in de bekende postzakkleuren.

Eigenlijk kun je als je de slag eenmaal te pakken hebt van alles maken. Het basispatroon is aldoor hetzelfde maar het is aan jou wat je er verder van maakt. Je kunt een kroontje haken en een randje aan het lijfje haken en je hebt een prinsesje, je kunt twee grote oren en een slurf aan het hoofdje haken en je hebt een olifant. Kortom, alles is mogelijk. Erg leuk boekje.

Klik hier voor grotere afbeelding van de cover, daar zijn de poppetjes duidelijk op te zien.

ISBN 9789058772206 Paperback 48 pagina's Uitgeverij Forte februari 2013

© Dettie, 18 januari 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Rudolph's bakery
Rudolph van Veen

“Is het niet verwonderlijk dat je met enkele heel vanzelfsprekende ingrediënten zoals boter, bloem, suiker en eieren zo oneindig veel lekkernijen kunt maken? Dat je mensen werkelijk kunt verrassen met een zelfgemaakte taart, rijkelijk versierd met vruchten? Bakken is een prachtige hobby. En of je nu eenvoudige zandkoekjes of een Frans patisseriekunstwerk maakt, je kunt je fantasie helemaal de vrije loop laten. Niets is te gek en alles kan!”

Wie dit prachtige boek in huis haalt dient dat tegelijkertijd met de bovengenoemde ingrediënten te doen want tijdens het lezen zal je overvallen worden door een onbedwingbare drang aan het bakken te slaan. De liefde van Rudolph van Veen voor het bakken spat van de bladzijden af en zijn enthousiasme is aanstekelijk.

Het vrij dikke boek heeft bijna een A4-formaat en een mooie, stevige kaft. Rudolph lacht je vanaf de kaft vrolijk toe want hij weet al welke heerlijkheden in het boek staan. In het eerste hoofdstuk deelt hij met de lezer hoe zijn liefde voor koken en bakken is ontstaan. Al op de basisschool dacht hij erover een koksopleiding te gaan volgen. Op zijn zeventiende vertrok hij, met een koksdiploma op zak, naar Zwitserland waar hij kennismaakte met de patisserie.

“Vanaf dat moment heeft de patisserie mij gegrepen en nooit meer losgelaten. De patisserie heeft mij verleid en ik heb het vol overgave laten gebeuren. In de jaren die volgden heb ik als kok én als patissier gewerkt in heel veel verschillende bedrijven. Soms vond ik het zelf best moeilijk om te zeggen wat ik nu was: een kokende patissier of een kok die graag bakt? Maar na enige tijd heb ik ontdekt dat het ene het andere niet hoeft uit te sluiten.”

Handig zijn de hoofdstukken Materialen en Nuttige tips waarin bijvoorbeeld het advies staat altijd cupcakevormpjes van papier te gebruiken en wordt uitgelegd hoe je met gist, bakpoeder en karamel moet werken. En dan is het eindelijk tijd voor het eerste hoofdstuk met recepten. Rudolph begint met koekjes. Elk recept neemt twee bladzijden in beslag. Op de ene pagina staat een paginagrote kleurenfoto van het baksel, op de andere pagina het – duidelijke - recept zelf. Het is moeilijk kiezen welke koekjes ik als eerste wil gaan bakken. Kies ik voor zandkoekjes, bokkenpootjes, Goudse moppen, chocolate chip cookies of boterkoek? Maak ik roze koeken of toch de suikervrije bananenkoekjes? Het is maar een greep uit de vele smakelijke koekjesrecepten. Leuk zijn ook de koekmedailles en gemberpoppetjes die speciaal voor kinderen zijn.

Na de koekjes zijn de cakes aan de beurt en opnieuw loopt het water me in de mond. Zal ik eens een ouderwetse arretjescake bakken of kies ik voor de moderne groene-theecake? Het is bijna onmogelijk om een keuze te maken uit de vele cakerecepten. De recepten worden afgewisseld met pagina’s die in het teken staan van nostalgie. Dit kunnen smaakvolle, knusse foto’s zijn maar ook mooie gedichtjes. Ook deze pagina’s zijn zowel liefdevol als smaakvol opgemaakt.

Na het hoofdstuk over cake volgt een hoofdstuk met leuke baksels die je samen met kinderen kunt maken. Heel grappig zijn de cakespookjes met Italiaans schuim. Dan volgt een zeer uitgebreid hoofdstuk over…je raadt het al….taarten! Opnieuw moet ik mezelf bedwingen om niet onmiddellijk aan het bakken te slaan. Mijn favoriet staat er ook tussen: strawberrry cheesecake. Maar een Christoffeltaart, een slagroomtaart of een stoofperentaartje zijn natuurlijk ook heerlijk. Zal ik toch kiezen voor de operataart of ga ik overstag voor een van de vele andere heerlijke taartrecepten? Ook in dit hoofdstuk wordt de lezer tussendoor getrakteerd op sfeervolle pagina’s met gedichten en mooie foto’s. 

Na de taarten komen hartige gerechten aan bod. Serveer bijvoorbeeld eens een shoarmataart bij de borrel of een bak een hartige herfststrudel. Heel leuk is het hoofdstuk Culinaire cadeautjes. Maak bijvoorbeeld zelf een chocoladereep en doe dat aan een dierbare cadeau. Alsof het allemaal nog niet verleidelijk genoeg is, is er ook een hoofdstuk met heerlijke toetjesrecepten. Ook hier staat mijn persoonlijke favoriet bij: tiramisu en velen zullen ook blij zijn met het recept voor hemelse modder met sinaasappelsaus. Een leuke verrassing zijn de diverse dessertpizza’s.

Heerlijke Snoeperijen sluiten het receptengedeelte af. De slagroomtruffels zijn prachtig evenals de pompadourtjes. Over nougat schrijft Rudolph: “Een plakkerig karweitje, maar als je dit een keer gemaakt hebt, zal een volgende keer niet uitblijven.”

Tot slot is er nog een hoofdstuk EHBBO (Eerst Hulp Bij Bak Ongelukken), een register en een aantal pagina’s met foto’s van gasten die Rudolph in zijn televisieprogramma heeft ontvangen. Dit fantastische, kleurrijke en sprankelende boek hoort namelijk bij het gelijknamige en uiterst leuke televisieprogramma dat uitgezonden wordt op 24Kitchen. Rudolph’s bakery is een haast onmisbaar boek voor de bakliefhebber maar je kunt het natuurlijk ook cadeau geven en geduldig afwachten op welke baksels je getrakteerd gaat worden!

“Moge het plezier te proeven zijn!”

ISBN 9789045206639 | hardcover | 400 pagina's | Karakter Uitgevers B.V. | oktober 2013

© Annemarie, 4 december 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Uit de keuken van mijn kindertijd
De  appeltaart van madame Lambert en 79 andere familierecepten
Eddie Niesten

De Vlaming Eddie Niesten heeft voor dit kookboek mensen opgeroepen familierecepten uit hun kindertijd door te geven met de bijbehorende herinneringen aan dat gerecht. Dat heeft hij geweten. De verhalen en recepten stroomden binnen. Opvallend was dat opa en oma een vrij uitgesproken rol speelden en veelal blijven voortleven in hun kookerfenis.  De herinneringen zijn soms vol weemoed maar ook vol humor, waarbij mensen bijvoorbeeld geschiedenis schreven door hun kookmislukking of de swung die ze aan een gerecht gaven.

Voor mij als Nederlandse is het bijzonder om te constateren dat in Vlaanderen, dat toch zo dichtbij Nederland ligt, heel andere gerechten op tafel werden gezet dan bij ons thuis. Natuurlijk niet de appeltaart van madame Lambert,  een appeltaart ken ik ook wel. Het verhaal bij het recept is overigens ook leuk. Het recept komt namelijk uit een schriftje van de in de jaren zeventig op jonge leeftijd overleden moeder van de inzender. Madame Lambert was de buurvrouw en moeder had haar appeltaartrecept in dat schriftje geschreven. De taart wordt nu nog steeds naar buurvrouws recept gemaakt!
Maar nieuwjaarswafeltjes ofwel kesjaurkies van oma ken ik niet. Ze zien er fraai uit en lijken vrij makkelijk te maken. Ook hier staat weer een leuk herinneringsverhaal bij. De wafels werden namelijk door oma op de houtkachel gebakken. Met een oud strijkijzer werd er nog eens extra druk op het wafelijzer gezet, zodat de wafels mooi dun werden! De mij ook onbekende stovekoeke werden na het spelen in de sneeuw met gejuich begroet en dat gebeurde ook bij de gemaakte appelbroedertjes.

Waar ik echt ook nog nooit van gehoord had, is macaronipap. - Onze zuiderburen doen overigens veel met macaroni. - Macaronipap wordt van macaroni met melk, vanillepuddingpoeder en bruine suiker gemaakt. Het was echt een traktatie als ik het zo lees.
Hutsepot blijkt ook wat anders dan onze hutspot. De Vlaamse hutsepot bestaat niet alleen uit peen en uien maar uit ribbetjes, savooiekool, 2-3 wortelen, 1-2 preien, selder, 2 uien, 2 raapjes, aardappelen en spekblokjes.  Er is ook een variant met varkenspoot en varkensstaart en hesp.

Bijzonder is hoe creatief mensen worden als het eten schaars is zoals in de oorlogsjaren. Zo werd er bijvoorbeeld pannenkoekentaart gemaakt die bestond uit pannenkoeken met jam, die op elkaar gestapeld werden en daarna overgoten werden met vanillepap. Dat lieten ze afkoelen en dan kreeg iedereen een puntje taart. Klinkt lekker!
Opnieuw wordt in de schaarse tijden de macaronipap gegeten én wentelteefjes die bij onze zuiderburen 'verloren brood' heten. Brokkenpap bestaande uit karnemelk, oud bood, rozijntjes of stukjes appel en suiker was ook geliefd bij gezinnen met een kleine of bijna lege beurs.
Opvallend is dat er veel herinneringen zijn aan zoete pap en andere zoete 'snoeperijen' zoals roombeschuit, wafels, karnemelksepap met bruine suiker en macaroni, havermoutkoekjes etc.
Natuurlijk zijn er ook herinneringen aan vlees en groentegerechten zoals rode kool van moemoe of haas in een marinade van botermelk, garnaalkroketten waarbij ook weer een mooie vakantieherinnering geschreven staat. Lokerse paardenworsten, balletjes in tomatensaus, haantje in wijn etc. om nog enkele andere voorbeelden te noemen. Toch zijn deze hartige recepten in de minderheid in tegenstelling tot de zoete, waarschijnlijk omdat zoet en snoep vroeg niet veel voorkwamen in de gewone gezinnen. Dat was een lekkere uitzondering.

Bij elk recept wordt met veel liefde de bijbehorende herinnering beschreven, de ene keer is het een kort verhaal, de andere keer beslaat het verhaal bijna een hele pagina. Het is bijzonder om te lezen wat samen koken of eten met mensen doet en watt voor warme herinneringen ze aan bepaald eten hebben. Soms gaat het niet eens om de smaak maar om de hele sfeer die bij het gerecht hoorde, zoals 'Jan in de zak' dat oma altijd op bijzondere dagen maakte en waarbij de kinderen semi bestraffend toe werden gesproken als ze onder de doek wilden gluren naar het rijzende deeg.
(Mijn oma kon overigens goddelijke speklapjes bakken)
Zouden de kinderen van nu later ook zulke fijne herinneringen hebben, vroeg ik me af. Oma die een diepvriespizza in de oven stopt, lijkt me weinig knus. Of moeder die een kant en klare salade op tafel zet...
Gelukkig ken ik ook broodbakkende moeders en taartenmakende vriendinnen. Toch ben ik bang dat ze een beetje uitsterven, die doe-het-zelvers...
Maar of ze nu wel of niet uitsterven, deze recepten zijn in ieder geval vastgelegd voor de komende generatie, deze lekkernijen kunnen dankzij dit fijne, hartverwarmende kookboek alvast niet meer vergeten worden.

Om de sfeer van het kookboek alvast te proeven kun je een kijkje nemen op de website van de schrijver, zie: http://www.keukenhistoriestafelpraat.be

ISBN 9789063066420 Harcover met leeslint en veel (kleuren)illustraties 145 pagina's Uitgeverij Davidsfonds

Dettie, 17 november 2013

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER