Paradise Village
Arthur Umbgrove
"Als je mij twee weken geleden had gezegd dat ik nu met mijn zoon in een open Ford Mustang kriskras door Amerika aan het reizen zou zijn, had ik je voor gek verklaard."
De ik-verteller rijdt daar echter wel. Hij is op de vlucht. Hij heeft niemand vermoord, niemand aangevallen, niemand lichamelijk of geestelijk letsel toegebracht, geen bank beroofd. Hoewel... Hij heeft een fout gemaakt, dat wel, een beoordelingsfout omdat hij niet wilde wachten op gedegen advies, een fout die grote gevolgen heeft gehad.
Hij was de voorzitter van de Raad van Bestuur van OMR, een provinciale bank en verzekeraar van vooral midden- en kleinbedrijf. Hij moest die bank van zijn stoffige imago afhelpen. OMR moest een concurrent worden van de grote, landelijke bedrijven, het moest een internationale uitstraling krijgen. Dat was een kolfje naar zijn hand, hij had lef, hij was ambitieus. Kortom, hij was geknipt voor die baan en had succes. - Enige zelfverheerlijking is hem niet vreemd. - De kans om Larpe, het bloeiende middelgrote bedrijf dat vastgoedprojecten financierde, te kunnen overnemen was een geschenk uit de hemel. De Nederlandse Bank zag geen bezwaar in de overname. De koop wordt gesloten, de overdracht vindt plaats, iedereen is blij. Hij werd gekozen tot bestuursvoorzitter van het jaar...
Maar tijden veranderen, anderhalf jaar later breekt de financiële crisis uit en klapt alles in elkaar. Larpe blijkt een luchtballon, een enorme miskoop, een kat in de zak. En met de val van Larpe stort ook het leven van de verteller in. Hij raakt zijn baan kwijt maar erger nog, hij wordt gezien als de boosdoener, de graaier, de inhalige... Hij krijgt de pers over zich heen en wordt zo erg bedreigd dat hij weg moet. En zo komt het dat hij zichzelf in Amerika aantreft, met zijn zoon Thomas in een open Ford Mustang.
Het verhaal wordt verteld vanuit Thomas en zijn vader, de ik-verteller. Soms richt de ik-verteller zich tot de lezer, hij daagt de lezer als het ware uit. Dit is vooral uit zelfverdediging, om zijn daden te rechtvaardigen, ze goed te praten. De andere keer lezen we de gedachten van Thomas, hoe hij met wijze mildheid naar zijn vader kijkt, hoe hij over zijn vader denkt en... beschermt.
De overgangen van Thomas naar de ik-verteller lopen af en toe niet soepel, maar toch maakt dat het verhaal ook weer heel apart.
Het is een mooi, ontroerend verhaal. Vooral de kinderwijsheid van de elfjarige Thomas raakt je maar ook de worsteling van de ik-verteller en de paniek die soms bij hem toeslaat gedurende zijn vlucht zijn prachtig beschreven.
Thomas is een intelligente, spontane jongen met autistische trekjes. Moeder Marise is altijd met Thomas bezig, probeert zijn leven zo aangenaam en begrijpelijk mogelijk te maken. Zij legt briefjes neer waar op staat wat hij 's ochtends voor het naar school gaan moet doen, zoals douchen, aankleden, ontbijten enz. anders raakt hij in de war of vergeet hij iets. Zijn vader gelooft daar niet in en wil dat zijn zoon sterk is en niet zo in de watten gelegd wordt. Vader is bovendien zelden thuis, het is Marise die onderhandelt met school, die achter alles aan gaat en haar zoon door en door kent.
Maar nu is de ik-verteller op de vlucht met zijn zoon, die hij in feite helemaal niet kent, en hij ontdekt eindelijk de kwaliteiten van zijn opgewekte, verrassende kind. De zelfgenoegzame man moet uiteindelijk constateren dat zijn zoon en zijn vrouw veel meer in hun mars hebben dan hij zelf...
ISBN 9789021457925 | Paperback | 317 pagina's | uitgeverij Querido/Singel uitgeverijen| Mei 2015
© Dettie, 2 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Midden op de weg, zo hard mogelijk
Umbgrove zelf is de verteller van dit boek dat gaat over zijn grootvader.
Arthurs grootouders zijn onlangs gestorven en hij heeft een boerderij en 'bakken met geld' gerfd. Hij kan alles kopen, maar zegt hij 'ik koop niks, want ik heb het niet verdiend'.
Arthurs boerderij staat op de grens van Nederland en Belgi, en is er een van de zeven die zijn grootvader bezat. Als Arthur er gaat kijken herleven de dagen die hij bij zijn grootouders doorgebracht heeft, hij vertelt zijn herinneringen. Maar omdat hij op de zolder van zijn grootvaders huis verhuisdozen vol met papieren heeft gevonden, waaronder heel veel brieven, wordt hij nieuwsgierig naar wie zijn grootvader eigenlijk was. Een eigenwijze man, dat wist hij al wel, maar als hij bepaalde gebeurtenissen uit diens leven gaat napluizen, ontdekt hij heel veel over het oorlogsverleden van zijn opa. Was hij een held? Of heeft hij alles verzonnen?
Het wordt een obsessie voor Arthur die hem bijna zijn huwelijk kost. En was dat allemaal wel de moeite waard?
Het leest vlot, dit boek, het zit goed in elkaar: een afwisseling van brieven, realiteit en historie, maar er blijft een afstand. Ik vind dat je noch de grootvader, noch Arthur Umbgrove zelf echt leert kennen. Wat wil Umbgrove nou eigenlijk vertellen? Het is mij niet duidelijk.
Paperback | 303 Pagina's | Uitgeverij Contact | april 2006 ISBN: 9025425542
© Marjo, 20 april 2006
Lees de reacties op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER
Midden op de weg, zo hard mogelijk
Is dit boek een ode aan grootvader? Jazeker! Maar wat voor ode!
Arthur Umbgroves grootvader is overleden en laat hem flink wat geld na én zijn Brabantse boerderij. Als hij de boerderij bezoekt en vol herinneringen aan zijn grootouders door het huis dwaalt belandt hij uiteindelijk op zolder die vol staat met 'oude troep'. Arthur begint op te ruimen (grootvader bewaarde àlles!) en treft o.a. een doos met brieven uit de oorlogstijd van zijn grootvader aan zijn grootmoeder.
Grootvader vertelde wel over zijn oorlogstijd en hij was in Arthurs ogen al een held maar toch is het bijzonder voor Arthur deze brieven te lezen.
Grootvader begon ooit als medewerker bij Philips maar door een fotografisch geheugen en veel talent voor talen en uitstekende ideeën klimt hij al gauw hogerop. Hij verkeert vaak in het buitenland en legt daar veel contacten. Dan breekt de oorlog uit en blijken deze contacten zeer waardevol ...
Uit de brieven blijkt dat grootvader een spion was voor de geallieerden en daarvoor/daardoor verkeerde hij in de hoogste nazi-kringen. (Dat dit door de Nederlanders met de nodige argwaan bekeken werd is vrij begrijpelijk.) Met een ongelooflijke lef en vindingrijkheid weet hij veel informatie te vergaren én krijgt hij het voor elkaar vrij te mogen rondreizen. Het hoe en waarom wordt in de brieven uitgelegd.
Op zich een verhaal zoals misschien veel verhalen zijn maar het bijzondere van dit boek is dat Umbgrove er een apart geheel van weet te maken. De brieven doen hem wat, hij wist wel dat grootvader veel gedaan had in de oorlog maar door deze brieven beseft hij pas hoe gevaarlijk zijn werk was. Umbgrove vertelt zijn gevoelens én onzekerheid over deze brieven en trekt deze door naar zijn huidige leven. Is hij ook zo onverschrokken en charmant en vol lef als zijn grote voorbeeld? Hij besluit om de plekken die zijn grootvader bezocht op te zoeken. Samen met zijn vrouw en kinderen ondernemen ze de reis naar Zwitserland die erg hilarisch wordt beschreven. Hoe meer Arthur zich ingraaft in het verhaal van zijn grootvader -het wordt bijna een obsessie- hoe harder hij de nuchterheid van zijn vrouw nodig heeft. Sommige situaties thuis zijn, doordat Arthur zo bezig is met zijn grootvader en de oorlogstijd, bijna extreem maar de kracht van het verhaal is hoe Umbgrove het weet te brengen. Het verhaal is spannend, ontroerend, realistisch en humoristisch. Een aanrader!
Paperback | 303 Pagina's | Uitgeverij Contact | april 2006 ISBN: 9025425542
© Dettie, 13 april 2006
Lees de reacties op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER
