Waar kleur is, is leven
Roman over kunstenares Bep Rietveld
Tineke Hendriks

Bijna iedereen kent de architect en meubelontwerper Gerrit Rietveld wel. Is het niet om zijn zigzagstoel of de rood-blauwe stoel dan wel om het Rietveld-Schröderhuis in Utrecht.
Wat minder bekend is, is dat hij samen met Vrouwgien Hadders (1883-1957) zes kinderen had, waar de hoofdpersoon van dit boek, Elisabeth (Bep) Rietveld, (1913-1999) er een van is. - Op de cover van het boek is haar zelfportret te zien. -
Het huwelijk van Gerrit Rietveld is niet goed en na een opdracht voor een verbouwing van een kamer door Truus Schröder-Schräder werd het huwelijk nog slechter. Gerrit en Truus werden namelijk minnaars voor het leven.

Als Bep daar als jong kind achterkomt, ontstaat een levenslange afkeer voor Truus en een nauwelijks te overbruggen afstand tot haar vader, die overigens weinig oog heeft voor zijn dochter. Bep en Gerrit hebben een constante haat-liefde relatie.
Bep was overigens een kind dat al heel jong wist wat ze wilde en dat was schilderen. Daarom interesseerde, tot frustratie van haar vader, school haar helemaal niet. Ze is ook recalcitrant en wars van regels, ze wil niet bij de gesettelde mensen horen.
Moeder kwijnt weg tot ergernis van Charley.

Ondanks dat vader niet wil dat Bep zich gaat toeleggen op de schilderkunst "de schilderkunst is sinds Mondriaan dood" volgens hem, ziet Charley Toorop haar talent wèl en wil tot groot geluk van Bep haar lesgeven. Wat haar vader zegt is onzin volgens Charley.

Bep moet erg wennen aan de omgangsvormen van Charley, ze is erg direct en vrij. Het is ook in het huis van Charley dat Bep, Guus Seyler ontmoet en uiteindelijk zwanger van hem raakt. Het huwelijk tussen Guus en Bep blijkt helaas een ramp en een scheiding volgt waarna Bep in 1937 met haar zoontje Fons naar Indië vlucht, regelrecht in de armen van Dennis Coolwijk, een jeugdvriend die daar al woonde. Ook dit wordt helaas een slecht huwelijk, ondanks haar vrije geest ziet en maakt Bep dingen met hem mee die zelfs haar te ver gaan. Gelukkig heeft ze haar schilderwerk, Bep is inmiddels een geliefd portretschilder geworden.
Ook in Indië blijft haar houding anders dan die van de doorsnee Nederlanders die er wonen. Ze houdt niet van hun opgeklopte, hautaine gedrag. Ze wil tussen de bewoners van het land leven, niet in de nepwereld van de geimmigreerde Nederlanders.

Het voorgaande is al heel boeiend geschreven maar het verhaal dat daarop volgt maakt een nog grotere indruk, helemaal als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en Bep met haar twee dochters in een Jappenkamp belandt. Fons wordt van haar afgenomen. Ze is er kapot van.
Ook hier houdt haar schilder- en tekenwerk het gezin op de been. De ontberingen in het kamp worden invoelend en indringend beschreven.
Bep blijkt ook nu de krachtige vrouw, die precies weet wat ze wil en doet. De sfeer in het kamp wordt ook prachtig weergegeven.

Eenmaal terug in Nederland wacht de deceptie. Maar later komt voor Bep ook eindelijk een partner die de expliciete waarde en wezenlijke essentie van Bep ziet.

Over Bep Rietveld was niet echt veel bekend, daarom heeft Tineke Hendriks een roman over haar geschreven op basis van de de enkele zaken die wél bekend waren in plaats van een biografie. Deze vorm maakt dat Bep Rietveld erg voor je gaat leven en is het een verhaal geworden over een heel bijzondere vrouw die bewondering afroept. Een boek dat je doet beseffen dat een leven heel anders kan verlopen dan wat je er aanvankelijk van verwacht en gedacht had.
Lezen!

ISBN 9789083375779 | Paperback met flappen | 172 pagina's incl. verklarende woordenlijst | Orlando | 7 maart 2024

© Dettie, 30 mei 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER