Een uitgestoken hand
Nicolet 3
Thea Zoeteman

Aan dit boek zijn twee delen vooraf gegaan, getiteld Trouw aan een belofte en Bittere Waarheid, die ik helaas niet gelezen heb.
Een uitgestoken hand is het laatste deel van deze trilogie.

In alle delen handelt het om man en vrouw, Maarten en Nicolet. Ze hebben samen twee zoons, Wouter en Robbert. Maar de relatie die zo prettig begon, blijkt in hun huwelijk erg te veranderen. De charmante, spontane, humoristische en zorgzame man is er niet meer. Maarten blijkt een heel andere Maarten dan die ze aanvankelijk heeft leren kennen. Maar nadat ze een artikel heeft gelezen begrijpt Nicolet wat er aan de hand is. Diep in haar hart weet ze nu wat haar toe doen staat, maar ze is trouw aan haar (huwelijks)belofte

In deel twee leert Nicolet De bittere waarheid kennen. Nicolet vermoedt namelijk  dat Maarten een relatie met iemand anders heeft, natuurlijk ontkent hij het maar uiteindelijk blijkt de waarheid nog erger dan ze dacht. De spanningen tussen Maarten en Nicolet lopen zo hoog op dat Nicolet een paniekstoornis ontwikkelt. Ze vindt hierin geen enkele steun van Maarten, maar gelukkig wel van haar vriendin Renske.

In dit laatste deel Een uitgestoken hand is Nicolet gescheiden. Ze woont in een appartement met een klein balkonnetje, ze mist haar eigen huis met prachtige tuin. Het contact met Maarten verloopt stroef, maar hij heeft er wel recht op zijn kinderen te zien, dus het moet maar. Wouter en Robbert worden langzamerhand ingepakt door Maarten. Hij is de leuke, charmante vader tegen hen, bij hem en zijn vriendin kan alles, dingen die ze van hun moeder niet mogen.

Haar vriendin Renske is er gelukkig ook nog, zij voelt feilloos aan wanneer Nicolet weer problemen heeft. Vaak praten ze er over, waardoor Nicolet weer verder kan. Renske is van onschatbare waarde voor Nicolet. Ook Chris, de leraar van Robbert en later Wouter heeft vaak de helpende hand geboden. Vooral in de begintijd van de scheiding was hij heel waardevol voor de kinderen. Nicolet is hem er zeer dankbaar voor.

Na weer een streek van de narcistische Maarten, waardoor Nicolet in haar eentje in een vakantiehuis in Drenthe zit, blijkt Chris in hetzelfde vakantiepark te verblijven. Het is Chris die haar ogen opent en laat zien dat Nicolet na drie jaar de scheiding nog helemaal niet verwerkt heeft, ook al denkt ze van wel. Chris is heel direct en confronterend, maar hij heeft wel gelijk. Ze zal actie moeten ondernemen en de feiten onder ogen moeten zien...

Het boek, hoewel de afloop wel erg voorspelbaar is, leest lekker weg. Het verhaal laat o.a. zien hoe je in jezelf kunt verdwijnen en nauwelijks oog voor een ander hebt als je zelf in moeilijke omstandigheden zit. Nicolet leert dankzij Chris bepaalde situaties met andere ogen te bekijken en niet de schuld van haar mislukte huwelijk bij mensen te leggen die er niets mee te maken hebben. Het blijkt bijvoorbeeld dat Renske, ondanks haar goede huwelijk, ook het nodige verdriet te werken heeft, Nicolet beseft dat later pas, als het mogelijk te laat is.

Omdat ik de eerste twee delen niet ken, waarin Maarten misschien anders besproken wordt, mis ik nu wel de ontreddering, verwarring en onzekerheid dat narcistisch gedrag veroorzaakt bij een ander. Het lijken nu relatief kleine pesterijen die vaak voorkomen na een scheiding. 
De afloop is jammer genoeg wel erg overhaast. Die rijmt niet met de rest van het zorgvuldig vertelde verhaal.

Kortom, fijn boek, met enkele te makkelijke wendingen. Maar misschien moet ik de Trouw aan een belofte en Bittere Waarheid ook maar eens lezen zodat er een compleet beeld gevormd kan worden.

ISBN 9789020538434 | Hardcover | 220 pagina's | Citerreeks | Zomer & Keuning | februari 2022

© Dettie, 8 april 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER