Arend

"Arend had nooit geboren mogen worden. Zelf had hij zijn uiterste best gedaan om het niet zover te laten komen."

Zo begint een aangrijpend verhaal over een jongen, die de zoon is van een alleenstaande moeder. Anna heeft een traumatisch verleden achter de rug, en woont in haar eentje in een stad. Haar vader leeft nog, haar moeder is overleden. Op de dag dat ze dertig wordt, besluit ze een kind te nemen, en ze stapt naar de gynaecoloog. Vanaf dat moment droomt ze van een dochter, zodanig dat ze zwaar teleurgesteld is als Arend tenslotte -zijns ondanks- ter wereld komt. Hij blijkt het absolute tegengestelde te zijn van wat ze gedroomd had, en die teleurstelling werkt ze op de jongen uit.
Hij is groot, zwaar en log, men ziet hem als ouder aan dan hij is. Anna verzorgt hem minimaal, werktuiglijk, zonder een greintje liefde. Ze schreeuwt tegen hem, sluit hem op, en slaat hem.

Arend moet het leven alleen zien door te komen. Al is de baarmoeder dacht hij dat hij vleugels zou krijgen, maar ook zijn droom bleek bedrog. Maar het is het enige waar zijn leven op gericht is: vliegen, de beweging en de beesten. Vogels en vlinders, die vormen zijn leven.
Niemand begrijpt hem, als hij naar school moet, is hij een buitenstaander, en hij wordt gepest. De enige die hem een beetje liefde geeft, waar Arend een schuilplaats vindt, is de bovenbuurman. Hans is een man alleen, ook een buitenbeentje, hij heeft een slechte conditie en is kreupel.
Stiekem -want Anna keurt het af- hebben de man en de jongen contact met elkaar. Hans helpt hem tegen de pestkoppen, maar binnen school kan hij niets doen. Als Arend ziet dat een jongen met een bloedende lip niet naar buiten hoeft tijdens het speelkwartier, trekt hij de enige juiste conclusie, die er zelfs toe leiden dat hij voorlopig niet meer naar school hoeft.. Anna's vader is ziek en vraagt of hij zijn kleinzoon mag zien. Het wordt een dramatisch bezoek.

Het boek kan niet anders eindigen dan het doet. De ontwikkeling van foetus naar baby naar kind wordt beschreven als maakt Arend dat bewust mee. Hij geeft er zelf betekenis aan, terwijl het toch instinctieve daden zijn. Zo kan Brijs Arend zijn eigen verhaal laten vertellen, misschien nog wel schrijnender dan wanneer het een alwetende verteller was geweest.
Ik vind dit boek mooier dan "de engelenmaker", maar dat laatste had wel meer diepte.

Uitgeverij Atlas 2000 Paperback Pagina's: 272 ISBN: 9045002809

© Marjo, september 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER