Onder jouw huid
Margareth Hillebrandt
Natuurlijk heeft iedereen dat wel, dat je je de ene dag gelukkig voelt en van alles wil doen, terwijl je een andere keer niet eens zin hebt om je bed uit te komen. Dat is normaal.
Niet normaal is het als het om lange periodes gaat dat je ofwel manisch bent: opgewekter, actiever en zelfverzekerder dan normaal. Opgejaagd misschien ook, je handelt zonder er goed over na te denken en je wordt sneller boos dan normaal. Ofwel depressief: somber en passief, met een gevoel dat je waardeloos bent en futloos.
In dit boek staat de dertigjarige Lena centraal. Zij heeft een bipolaire stoornis, en weet maar al te goed hoeveel kwaad dat kan aanrichten. Haar moeder had het namelijk ook, waardoor Lena nooit echt kind heeft kunnen zijn. Ze moest ervoor zorgen dat haar moeder en zijzelf konden (over)leven.
Enkele dramatische sterfgevallen zorgen ervoor dat het labiele evenwicht verstoord raakt.
Net als haar moeder verwaarloost Lena zichzelf, en voelt zich minderwaardig. Ze heeft eerder hulp gezocht op aandrang van haar tante Lydia, en ook medicatie gekregen, maar die slikt ze niet regelmatig.
Als Veerle, haar buurvrouw, aan haar vraagt om voor de kat te zorgen terwijl zij voor drie maanden naar Buenos Aires gaat, zit Lena net in een depressieve periode.
Veerle registreert de chaos bij Lena, ze ruimt het zelfs op, maar toch geeft ze Lena de sleutel. Later zal ze twijfelen over deze beslissing, zeker als Lena bij contact vanuit Buenos Aires wat vreemd doet.
Helaas is haar voorgevoel juist: Lena was sowieso al jaloers op de mooie Veerle, die een fantastisch leven lijkt te hebben. Nu is er de kans om er achter te komen wat Veerles geheim is. Ze weet best dat het verkeerd is, maar ach, maakt ze zichzelf wijs: als Veerle terug komt is alles weer zoals het moet zijn. Dus rommelt ze in kasten en lades, past Veerles kleren - en draagt ze ook. Als ze ontdekt dat deze nieuwe Lena ineens aandacht krijgt waar ze vroeger genegeerd werd, gaat ze steeds verder. Haar depressiviteit slaat om naar manisch gedrag.
‘Langzaam maar zeker zal ik Veerle worden, in ieder geval voor het restant van de drie maanden die zij nog wegblijft. ’
Natuurlijk gaat het fout. Op een dag verschijnen er steigers aan de achterkant van het huis zonder dat Lena daar iets van wist. Als onverwacht voor het raam van de slaapkamer een gezicht verschijnt en ze in de ogen van een man kijkt, schrikt ze zich wezenloos, voelt zich betrapt, en gaat nog vreemder reageren.
Het verhaal wordt vooral vanuit het perspectief van Lena geschreven, al krijg je ook stukken vanuit Veerle, die zich begint te verbijten in Argentinië.
Het is een eigentijdse roman, je ziet de tijdsaanduiding boven de hoofdstukken en, zoals verwacht, covid gaat een rol spelen. Dat is het spannende gedeelte van het verhaal. Over het algemeen is het toch vooral psychologisch, over een vrouw die psychisch ziek is.
Dat wordt zeer invoelend verteld en mooi verwoord waardoor het verhaal over een akelig probleem toch prettig leest. Mooie omslag ook.
Margareth Hillebrandt (Lisse) heeft allerlei banen gehad, veel ervaring opgedaan op vele terreinen. Tot ze het schrijven ontdekte.
ISBN 9789493192164 | Hardcover| 244 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | november 2021
Marjo, 8 januari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER