Marga Kool 

Een kleine wereld


'Terug naar het dorp van mijn ouders' is de ondertitel.
Dat zegt het al: het is een boek vol herinneringen aan een jeugd in Drenthe.
Maar eerst en vooral is het een verklaring van liefde van een dochter voor haar vader, die in de loop van het verhaal het einde van zijn leven nadert. Marga Kool heeft een prachtig verhaal geschreven: over de valkuil die we allemaal wel kennen: dat we het zo vanzelfsprekend aannemen dat ouders er altijd zullen zijn, totdat het besef komt, dat er te weinig gepraat is teveel ongezegd is gebleven. En dat het nu te laat is.
De ik-figuur is archeologe, ze werkt en woont in het buitenland, en wordt teruggeroepen naar het ouderlijk huis omdat haar vader van de trap gevallen is. Ze slaapt in het bed van haar vader, en zoekt hem dagelijks op in het ziekenhuis.
Als de herinneringen aan haar jeugd bovenkomen bekruipt haar ook steeds meer een schuldgevoel omdat ze haar vader op beslissende momenten in de steek heeft gelaten. Het boek is een ode aan een vader. Poëtisch, gevoelig, en ontroerend. Maar natuurlijk is er ook het verhaal over het dorp. Ergens in Drenthe temidden van de hunebedden. Een sfeertekening van hoe het was, zoals ik het me ook herinner (al kom ik uit Brabant)...


"Toen ik een kind was, woonde hier een timmerman, een wagenmaker, een bakker. De geur van pasgebakken brood zweefde over de straat als ik naar school liep. Het winkelbelletje van de VIVO van tante Stien, die niet mijn tante was maar die gewoon zo heette, rinkelde wanneer een boek met de klink in de hand, de winkeldeur al open, uit zijn klompen stommelde."


"Vroeger kleurde de essen 's zomers in alle tinten groen: het blauwgroen van de rogge, het geelgroen van de haver, het grijsgroen van de gerst. Waar de rogge dun stond, op het magere zand, straalde aan de voet van het koren de geelwitte kamille, hogerop het blauw en het wit van korenbloemen en margrieten, de felle hartstocht van de klaprozen. Er trilden sluiers van stuifmeel boven de akker. Leeuweriken jubelden zich kleiner en kleiner tegen de strakke hemel, tot ze volledig opgingen in lucht en zang"


"boerenvrouwen trokken de gordijnen dicht om de warmte buiten te sluiten, burgervrouwen waren in de weer met tuinstoelen en kleurige parasols."


Paperback | 252 Pagina's | Ambo | april 2006 ISBN10: 9026319487

© Marjo, maart 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!