Het cadeau uit Berlijn

Als hij zesenzeventig is emigreert Andreas naar Canada. Tegen de zin van zijn kinderen, maar zijn lievelingszoon, Wolfgang, woont daar en heeft hem gevraagd te komen. Nu Elizabeth, zijn vrouw dood is, wil Andreas het liefst bij deze zoon zijn.
Terwijl hij in de wildernis van Canada ouder wordt (90 tenslotte) verliest hij langzaam het contact met de andere kinderen; hij verzet zich tegen de slijtage van zijn lichaam en hij verzet zich tegen de houtkap, die op den duur een milieuramp voor het land zal betekenen, maar nu nog ecomomische voorspoed betekent. Als zijn 90e verjaardag nadert nodigt hij iedereen uit voor een groot feest...
Intussen hebben we in flashbacks het verhaal van zijn veelbewogen leven min of meer meegekregen: als zijn ouders in Rusland musiceren, wordt hij geboren, meer de veroorzaker van last dan van vreugde. Als ze terug naar huis gaan, de Bohemen, Oostenrijk dus, wordt hij min of meer opgevoed door zijn tante Anna, tot hij met zijn nieuwe slee een levensgevaarlijke val maakt. Zijn moeder komt meteen terug uit Rusland, en steunt hem terwijl hij herstelt. Zo ontstaat er alsnog een moeder-zoonband, terwijl hij tegelijk zijn vader haat. Zo'n zelfgenoegzaam, volgevreten lamzak wil Andreas nooit worden!
Hij wordt jachtopziener op Hauenstein, trouwt daar met Hannelore, maar het is een huwelijk zonder liefde. Pas als de tweeling geboren wordt, Wolfgang en Benno, kan hij zijn genegenheid kwijt. Maar het is oorlog, en in 1944 vallen de Russen binnen. Omdat ze Duits staatsburger zijn worden ze uit de Bohemen verdreven, naar West-Duitsland.
In 1958 ontmoet Andreas Elizabeth, zijn grote liefde. Zij is operazangeres, en net als hij weg van Beethoven. Andreas verlaat zijn vrouw en kinderen. Na een aantal gelukkige jaren sterft Elizabeth, ze laat hem haar tweede liefde na: de vleugel van Bechstein, het cadeau uit Berlijn. Andreas neemt de vleugel mee naar Canada.

Er zit weinig chronologische volgorde in het boek, de flashbacks komen kris-kras door elkaar, terwijl we ook in het "heden" , de tijd in Canada, niet echt een tijdsbeeld krijgen. Dat is het enige dat ik op te merken heb over dit boek: het valt niet mee alles te volgen. Maar als dat lukt, dan heb je een mooie psychologische roman, waarin een goed beeld van het leven van Andreas gegeven wordt. Er zijn losse eindjes, maar dat stoort niet.
In een nawoord staat dat de schrijfster op zoek was naar de familie van haar grootmoeder. Wie dat is weten we niet, en ook weten we niet in oeverre het boek gefictionaliseerd is.
De titel "het cadeau uit Berlijn"..hm, de muziek vormt wel een rode draad, maar waarom nou die vleugel zo speciaal is? Niet vanwege de gever neem ik aan?

Uitgever Cossee, Uitgeverij ISBN 9059360397 Verschijningsdatum 8/2004 Bindwijze Gebonden Aantal pagina's 270 blz.

© Marjo, juni 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik hier!