Echte slechte mensen

De acht verhalen gaan inderdaad over echte mensen, slecht zou ik ze niet willen noemen.

De rode, beter gezegd roze, draad in de verhalen is dat het voor het merendeel over homofiele mannen gaat. Het boek heeft ook roze bladzijden, de titels van de hoofdstukken worden weergegeven in een zwart blok met roze rand.
De getekende penis op de voorkant van het boek verwijst naar het verhaal waarin een van de personages zo'n tekening maakt in elk boek dat hij uitleent.

Persoonlijk vond ik de buren een erg apart verhaal. Hierin stelt Lernert Engelberts zichzelf voor aan zijn buren. Elke buur wordt met het huisnummer aangegeven. Bijv. Buurvrouw 47F, Buurman 47C. Aan elke buur vertelt hij wat hij opgemerkt heeft bij ze en waar hij niet blij mee is. De ene rookt wiet, de ander masturbeert te luidruchtig, of huilt te hard, of laat de hele nacht de televisie keihard aanstaan, met maar één bewoners heeft hij contact... met zichzelf.
"Mijn uitgever stuurde vandaag de drukproeven. Dit is een spannend moment in mijn leven. Kom binnen, ik heb nog wel wat rosé. Of drinkt jouw soort mensen dat al niet meer? Toe wees niet verlegen, kom erin, en dan lees ik je voor uit je leven."

Het titelverhaal gaat meer over eenzaamheid dan over een slecht mens. De hoofdpersoon woont samen met zijn vriend Chris en deze wil weg uit Amsterdam... Voor Chris zoekt hij een nieuwe baan en koopt een huis in die plaats, Wijk aan zee, maar Chris reageert anders dan verwacht. "Ik kom je zeker een keer bezoeken" is zijn reactie. Einde relatie.
Daarna volgen we de man op zijn werk en colleges die hij geeft, het loopt allemaal niet lekker, hij voelt helemaal zich niet goed. Ook zijn zoektocht naar contact met een man levert iets anders op dan verwacht... maar het zou allemaal goed komen...

In de koelvriescombinatie spelen twee dingen. De adoratie voor de schrijver Houellebecq en de omgang met een zeer goede vriendin. Een van de twee loopt slecht af...

Alle verhalen zijn zeer prettig om te lezen en variëren onderling qua stijl. Het knappe is dat de personen dingen doen die zo herkenbaar zijn. Er wordt gemopperd, gelachen, geroddeld, gevrijd enz. Allemaal dingen die ieder mens doet maar Engelberts weet het in aantrekkelijke verhalen te gieten. Soms vond ik ze té abrupt eindigen maar echt storend was het niet. Het is net of je en passant met mensen hebt kennis mogen maken. De een vind je sympathiek, de ander niet, net als in het gewone leven dus.

ISBN 978 90 6169 846 3,Paperback met 240 roze pagina's, Uitgeverij De Harmonie, april 2008

© Dettie, juli 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik hier!