Mooie Jo
Kristien de Wolf
Een prachtige roman die het leven beschrijft van een (mooie) jongen die ontdekt dat hij meer voor mannen voelt dan voor vrouwen. Zijn eerste ervaringen – het zijn de jaren vijftig – zijn helaas slecht, maar gelukkig komt hij ook mensen tegen in zijn leven die het goed met hem voor hebben.
Als hij naar het seminarie gaat ontmoet hij daar de man die een rol zal blijven spelen in Jo’s leven tot aan de dood. Pater Augustinus is een bon-vivant, hij neemt Jo mee in de uitspattingen die zijn leven kenmerken: drank, lekker eten en snelle auto’s.
Op het laatste moment besluit Jo dat hij geen priester zal worden, hetgeen Augustinus betreurt, maar accepteert.
Als de jaren voorbij gaan, krijgt Jo meerdere partners. Tenslotte zal hij met Felix, die hij ontmoet in 1974, jarenlang een relatie hebben. Felix is de verteller waarmee het verhaal begint. Hij kijkt terug op het leven dat hij - vooral met Jo - geleid heeft.
In de andere delen van het verhaal - er zijn er zeven - zijn er ook andere vertellers: Jo zelf, en de pater. Verteld wordt over het leven van homoseksuele mannen: over de moeilijkheden die zij ondervonden, want buiten hun eigen wereldje werd homoseksualiteit (nog) niet geaccepteerd. Er was de familie, en natuurlijk de kerk, die in die jaren een grote rol speelde in het katholieke Vlaanderen. De jaren tachtig bracht een vreselijke dodelijke ziekte, die ook de kring rondom de hoofdpersonen trof.
Het boek beschrijft het leven van deze mannen heel realistisch. Hun gevoelens, hun twijfels, en het taboe waarmee ze moesten omgaan. Een mooi tijdsbeeld geeft het, temeer omdat het vanuit verschillende personages verteld wordt.
En buiten dat het verhaal op zich al heel mooi, is er ook nog de beeldende taal van Kristien de Wolf.
Felix vertelt over de veranderingen in de jaren tachtig:
‘De jeugd scheurde doormidden. Eén groep zette de hakken in het zand. Ze protesteerden met hanenkammen, puntschoenen en kleren die opgetrokken waren uit Schotse lappen en veiligheidsspelden. Ik vond dat nog wel verfrissend, als het goed gedaan was. De andere helft spurtte pijlsnel de andere richting uit. Ook zij gooiden de bloemenkransen in de beek. Zij hadden er alles voor over om niet tot het uitschot gerekend te worden. Ze droegen steeds helderder kleuren, hoekiger gesneden pakken met bredere schouderstukken. Sommigen deden alsof ze behoorden tot de Engelse landadel en droegen tweedjassen en truien in shetlandwol. Ze gaven hun geld uit aan dingen waarmee ze konden stoefen.’
Kristien De Wolf (Sint- Niklaas, 1969) debuteerde in 2017 in de Extazereeks met Rotgeluk, gevolgd door Ava Miller en ik en Regensoldaten.
ISBN 9789464778243 | Paperback | 408 pagina’s | Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts | maart 2024
© Marjo, 29 mei 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER