De andere helft van Augusta Hope
Joanna Glen

"Julia gleed sereen op de wereld, kort voor middernacht op 31 juli. Ik kwam een paar minuten later, maar toen was het al augustus, waardoor wij een tweeling waren die niet dezelfde geboortedatum had."

Het woord sereen is tekenend voor de beschrijving van Augusta's tweelingzus. Het woord sereen betekent helder en kalm en past bij Julia. Zij is de mooiste van de twee, zij past zich aan, weet altijd het goede te zeggen en is vriendelijk en gelijkmoedig. Augusta daarentegen is, tot wanhoop van haar ouders en onderwijzers, druk, nieuwsgierig en leergierig, recalcitrant, ze wil echt álles weten, ze is gek op taal en met name op woorden. Het woordenboek is haar vriend.  Ze kent ook de herkomst en betekenis van de woorden en gebruikt ze ook. Haar lievelingsland is Burundi, puur om de schoonheid van het woord.
In poëzie heeft Augusta haar draai gevonden. Ze aanbidt het gespeel met woorden en hun betekenis. Het gedicht De woonwagen en de marskramer is favoriet, daar staat precies in waar Augusta zo naar verlangt.

'Als ik alleen was, las ik het telkens weer. Mijn hart ging er sneller van kloppen, mijn ziel leefde ervan op en ik hoorde gezang in mijn binnenste opborrelen. 'Waar hij vandaan komt weet niemand.' Ik zag mezelf al in de woonwagen zitten. 'Noch waar hij naartoe gaat, maar hij gaat aldoor verder.'

Maar als zij zou vertrekken dan zou ze geen Justa meer zijn...  De tweeling vormt namelijk zo'n twee-eenheid dat ze zichzelf Justa genoemd hebben en dat zal altijd zo blijven, denken ze...

Toch vormt de vakantie in La Higuera, Spanje het keerpunt. Waar Augusta aanvankelijk zo blij was dat ze naar dat land gingen zodat ze haar Spaans kon oefenen, zo verdrietig en wanhopig is ze later daarover Er is daar iets gebeurd met Julia waardoor hun verbond verbroken is, maar wat? Augusta weet het niet.

Na die vakantie is alles compleet veranderd, vader verliest zijn werk, Julia trouwt met Diego, de knappe buurjongen waar beiden in hun kinderjaren verliefd op waren en Augusta vertrekt naar de universiteit. Julia is zwanger. Augusta is Julia kwijt.

Ondertussen lezen we om en om met dat van Augusta het hartverscheurende verhaal over Parfait, de jonge kunstzinnige vluchteling uit Burundi. De verschrikkingen die hij meemaakt zorgen ervoor dat hij uiteindelijk met zijn broertje Zion naar Spanje vlucht, helaas Zion komt nooit aan...
Parfait weet zich geen raad, zoekt naar rust in zijn lijf, zoekt en zoekt en zoekt naar een nieuw thuis, naar een bron van inkomsten, naar contact. Toch is er altijd dat ene sprankje hoop dat hem overeind houdt.

Natuurlijk ontmoeten Augusta en Parfait elkaar op een gegeven moment en Augusta's achternaam is Hope...
Ze herkennen elkaar onmiddellijk. Beiden zijn dolende zielen, beiden voelden ze zich nergens thuis. Ze herkennen elkaar zo goed dat het eng is.
Langzamerhand grijpt hun leven in elkaar en ontdekken ze hoe verbonden ze in feite al met elkaar waren.

Het is een veelomvattend verhaal, waarbij de tegenstellingen tussen vrijheid en dwang en vrijgevochten en volgzaam zijn duidelijk naar voren komen. Het verhaal van Parfait die de burgeroorlog ontvlucht is aangrijpend, net als zijn pogingen om overeind te blijven in een totaal nieuw land. Het is frappant dat de strijd van Augusta om te ontsnappen uit de verstikkende benauwenis van haar ouderlijk huis en haar woonomgeving veel gelijkenissen vertoont met dat van Parfait, op het feit na dat bij Parfait het letterlijk een zaak van leven en dood is. Voor Augusta is het een geestelijke strijd om te overleven.

Het is een erg knap, ontroerend en aangrijpend debuut wat Joanna Glen heeft neergezet. Lezen!

ISBN 9789493081475 | paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | augustus 2020
Vertaald uit het Engels door Anke ten Doeschate

© Dettie, 15 augustus 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER