Brieven van Skye
Jessica Brockmole

Op 5 maart 1912 stuurt David Graham, Davey, een Amerikaanse student uit Urbania Illinois, een brief naar dichteres Elspeth Dunn om zijn bewondering uit te spreken voor haar bundel 'Vanuit het arendsnest'. Het is een beetje jolige, uitdagende brief en Elspeth is aangenaam verrast, haar eerste fanmail! Ze schrijft een vriendelijk, humoristisch briefje terug en al gauw ontstaat er een bloeiende en boeiende correspondentie tussen de twee.

Elspeth woont met haar man Iain in Peinchorran, een piepklein plaatsje op het Schotse Isle of Skye. Ze is nog nooit van het eiland af geweest vanwege, zoals ze eerlijk bekent aan Davey, een enorme angst voor water. Ze durft de boot niet op.
De brieven naar elkaar worden steeds intiemer en openhartiger. Ze schrijven elkaar alles, niets blijft geheim. Elspeth beseft dat ze met Davey meer bespreekt dan ze ooit met haar man Iain gedaan heeft.
Uiteindelijk komt het hoge woord eruit. Davey bekent dat hij hopeloos verliefd is geworden op Elspeth. Zijn bekentenis komt echter op een heel ongelukkig moment. In Europa is de Eerste Wereldoorlog uitgebroken. Iain heeft zijn spullen gepakt en is zonder een woord te zeggen naar het front vertrokken...
Elspeth voelt zich verscheurt, ze is ongerust om Iain, geeft veel om hem, maar ook zij kan er niet meer onderuit. Ze voelt meer voor Davey dan een getrouwde vrouw mag voelen. Maar het is een papieren liefde. Het water tussen hen is te diep, de afstand onoverkomelijk én het is oorlog.
Toch blijven de brieven over en weer gaan...

De correspondentie tussen David en Elspeth wordt onderbroken door andere brieven, ditmaal geschreven in 1940. Brieven van en naar Margaret, de dochter van Elspeth. De Tweede Wereldoorlog is net uitgebroken en Margaret schrijft aan haar vriend Paul die piloot is bij de RAF. Ze hebben zich pas verloofd, waar Elspeth grote bezwaren tegen had. Niet omdat ze Paul niet aardig vindt maar in oorlogstijd moet je zulke grote beslissingen niet nemen, is haar mening, en zij kan het weten...
Inmiddels is Elspeth verdwenen en Margaret weet niet waar ze haar zoeken moet. Paul moedigt haar in zijn brieven aan om door te blijven zoeken en Margaret doet hem verslag van haar vorderingen.

Dankzij deze constructie wordt wat er in 1912 verder gebeurd is langzamerhand uit de doeken gedaan. Margaret komt, door haar speurtocht naar Elspeth, in contact met mensen die haar dingen vertellen waar haar moeder nooit over wilde praten. Wij als lezer weten wél waar Elspeth is maar ook voor de lezer blijft het raadselachtig, wat is ze in hemelsnaam aan het doen? Waarom zit ze uitgerekend dáár?

Het hele verhaal leest als een spannend boek, waarbij de ontknoping tergend langzaam uit de doeken gedaan wordt. Je kunt nauwelijks stoppen met lezen want je wordt meegesleurd, steeds verder het verhaal in. Je wil weten hoe het zit, hoe het verder gaat met Davey en Iain en Elspeth.
Het boek ademt dezelfde sfeer uit als 84 Charing Cross Road, waarin een Amerikaanse schrijfster correspondeert met een boekhandelaar uit Londen. Net als in dat boek pakt dit verhaal  je ook vanaf de eerste bladzijde beet en houdt het je vast tot het ontroerende einde. Er drupten zelfs enkele tranen en er moest een paar keer flink geslikt worden, iets wat me zelden meer gebeurt bij een boek.
Het is puur genieten. Wat een heerlijk, romantisch, meeslepend verhaal!

ISBN 9789000322534 Hardcover met leeslint 270 pagina's Uitgeverij Van Holkema & Warendorf  juli 2013
Vertaald door Danielle Stensen

Dettie, 28 augustus 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER