Het verdriet van Eline
Jan Paul Bresser

In deze verhalenbundel staan oudere mensen centraal. Zij nemen de hoofdrol in de verhalen in, observeren of worden herdacht. Het zijn melancholische verhalen over vervlogen tijden. Verhalen over verlies en eenzaamheid. Over stiekem babbelen tegen overleden ouders. Er staan ook vertellingen in over de strubbelingen van het ouder worden. Lichamelijke ongemakken bijvoorbeeld en de schaamte die deze met zich meebrengen. Of het brein dat trucjes met het geheugen uithaalt. Het zijn mooie, bedachtzame verhalen. Heel smaakvol en sober geschreven. Er staan prachtige overpeinzingen in. Zoals deze:

“Ik dacht: Waarom slaan er heren even verderop in mijn Tweede Kamer zo wild om zich heen, alsof  Mohammed onze Jezus de Noordzee injaagt. Terwijl in de bibliotheek alle geloven ongestoord naast elkaar zitten en alle goden van de wereld bij elkaar staan en alle boeken voor iedereen te leen zijn en nergens een slot op zit en nergens bladzijden uitgescheurd worden. Niets is hier verboden. 
Daarom, en dat vond ik wel een opwekkende gedachte, is de openbare bibliotheek vandaag misschien meer dan het parlement een vrijplaats van het vrije woord.”

De personages in dit boek zijn allen woonachtig in Den Haag. Ze zijn er veelal ook opgegroeid. Sommigen koesteren de herinneringen aan hun jeugd, anderen hebben deze diep weggestopt. Er is een prachtig verhaal over een doodzieke vrouw die in haar hoofd een tweede leven heeft gecreëerd om zo de eenzame nachtelijke uren door te komen. Opvallend is het verhaal over een non die met een baby in haar armen de benen neemt. Ook is er een verhaal over een man die met zijn moeder naar het strand gaat en daar gehoor geeft aan zijn wens om een vrouw te zijn en een verhaal over een man die zich in allerlei onmogelijke bochten wringt omdat hij met zijn prostaatklachten niet naar de huisarts wil. Er wordt beslist niet lichtzinnig met de onderwerpen omgegaan. Toch is het geen zwaar boek om te lezen. De verhalen zijn menselijk en herkenbaar.

De auteur heeft een aantal gedichten in de verhalen verwerkt. Deze van M. Vasalis springt er voor mij uit. Het heet Zomerwei.

De zomerwei des ochtends vroeg.
En op een zuchtje dat hem droeg
vliegt een geel vlindertje voorbij.

Heer, had het hierbij maar gelaten.

Het verdriet van Eline is een gevoelige, stijlvol geschreven verhalenbundel die ontroert maar ook doet glimlachen. Het zijn verhalen die raken.

ISBN 9789041418043 | hardcover | 206 pagina's| Anthos | oktober 2011

© Annemarie, 19 november 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER