Olie op water
Helon Habila

De roman Olie op Water van Helon Habila speelt zich af in Nigeria. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de jonge journalist Rufus die samen met zijn grote voorbeeld, de doorgewinterde journalist Zaq, wordt ingehuurd om de door rebellen ontvoerde vrouw van een Britse chemicus op te sporen. Tijdens hun zoektocht belandden zij in verschillende situaties en de beschrijving daarvan door Habila is zeer beeldend.

De situaties die beschreven worden in het boek deden mij meteen denken aan de positie van Shell in Nigeria. Op de jaarlijks door de Evert Vermeer Stichting georganiseerde Afrikadag heb ik twee jaar geleden een discussie bijgewoond tussen de directeuren van Shell, Dick Benschop en Amnesty International,  Eduard Nazarski. Deze discussie ging over de aanwezigheid van Shell in dat land en de manier waarop Shell in de ogen van Amnesty met de bevolking van dat land omgaat. De verschillende visies van beide directeuren worden in het boek van Habila fantastisch verwoordt door een gesprek tussen de personages van de Britse chemicus, de heer Floode en de 25-jarige journalist Rufus. Floode meldt dat Nigeria evenveel potentieel zou kunnen hebben als Japan of dat het land de VS van Afrika zou kunnen zijn. De enorme corruptie in het land maakt dit echter onmogelijk. De reactie van Rufus is een simpele vraag: ‘Hebt u weleens van Junction gehoord?’ Nee dat heeft Floode niet. Rufus vertelt daarop dat hij in dit plaatsje geboren is en dat toen hij vijf jaar geleden thuis kwam uit Lagos nadat hij de school voor journalistiek had doorlopen de halve plaats was afgebrand. Dat was de eigen schuld van de dorpsbewoners volgens de kranten, omdat zij de oliepijpleidingen hadden vernield. Rufus vertelt Floode dat het geen vandalisme is van de dorpsbewoners maar verzet omdat hun akkers vergiftigd worden en de vissen waarvan zij moeten leven doodgaan. De oliemaatschappijen en de regering vertellen de mensen dat het in hun eigen belang is en dat het grote mogelijkheden biedt voor het land en de toekomst van de mensen. Toch leven de mensen in Nigeria onder slechtere omstandigheden dan in welk olieproducerend land ter wereld ook. De mensen zijn daarom niet corrupt, meent Rufus, maar hebben alleen honger en zijn moe.

Ondanks dat ik van deze situatie op de hoogte was, vond ik het boek van Habila dus toch verrassend. Hij beschrijft de situaties zo goed en het mooie ervan is ook dat het in de vorm van een roman is geschreven. Het leest daardoor heel prettig en ondertussen krijg je de boodschap die hij wil overbrengen duidelijk mee. Daarom zou ik willen dat iedereen Olie op Water gaat lezen. Naast een spannend verhaal dat prachtig geschreven is, bevat het ook een schrijnende boodschap waarvan iedereen op de hoogte zou moeten zijn.

Over de auteur
De meermaals bekroonde dichter en schrijver Helon Habila (1967) werd geboren in Kaltungo, Nigeria. Hij doceert Creative Writing aan de George Mason University in Fairfax, Virginia, waar hij woont met vrouw en kinderen. Zijn romans gaan over eenzaamheid, mislukte liefdesaffaires, corruptie, geweld en het belang van de vrijheid van meningsuiting.

ISBN 9789046813379 | Paperback  | 257 pagina's | Nieuw Amsterdam | maart 2013
Oorspronkelijk titel: Oil on Water  Vertaling: Aleid van Eekelen-Benders

© Ria, 3 april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER