Irundina
Hella S. Haasse
En dan ben je in de bibliotheek en zie je een boekje liggen van Hella S. Haasse dat je nog niet kent. Dat moet mee natuurlijk.
"Ze is tweeëntwintig, maar zo klein en tenger als een meisje van twaalf. Ze heeft donkerbruin haar en grote donkerbruine ogen. Haar voornaam bestaat eigenlijk niet, zegt ze zelf."
Zeg nou zelf, dit is toch het begin van een sprookje? En dit is ook de manier waarop Hella S. Haasse het hele verhaal aan ons vertelt.
Het tengere meisje heet door een misverstand bij de burgelijke stand, Irundina, Dat brengt ongeluk moppert haar moeder want alle Portugese meisjesnamen beginnen met Maria. Haar zusjes heetten Maria Manuela en Maria Fatima.
Het gezin is arm en de ouders sappelen om het hoofd boven water te laten. Als Irundina acht jaar is sterft haar vader en zoals dat gaat in arme gezinnen moet Irundina vanaf die tijd voor en na schooltijd werken op het land. Haar zusjes zijn ziekelijk en kunnen niet zoveel.
Irundina werkt hard en helpt haar moeder met alles. Ze wassen ook kleren voor mensen en tot 's avonds laat zijn ze aan de rivier in de weer om alles schoon te krijgen. Irundina leert ook strijken. Dan kan ze haar moeder nog beter helpen.
Als ze tien is gaat ze van school omdat er geld in het laatje moet komen. Ze vindt een baantje en daarnaast helpt ze moeder.
Irundina moppert en klaagt niet. Het is nu eenmaal niet anders.
Maar dan wordt haar zusje ziek en moet naar het sanatorium, natuurlijk is daar in het arme gezin geen geld voor en omdat Irundina haar zusje heel graag weer beter wil zien, vertrekt ze illegaal naar Frankrijk. Daar krijgt ze meer geld voor haar werk.
Heel fijn heeft ze het niet, het is meer een Assepoesterbestaan. Ze werkt hard om zoveel mogelijk te verdienen voor haar zusje. Haar gezichtje wordt wit, haar benen mager, toch lukt het dankzij Irundina dat Maria Manuela naar het sanatorium kan.
De arme Irundina heeft wel heimwee en het werk is zwaar. Maar ze zet door. Soms werkt ze voor aardige mensen, maar meestal hebben haar mevrouwen hoge schoonmaakeisen. Ze kan niets zeggen want de wet is heel streng voor vreemdelingen. Ze is heel bang dat ze terug naar Portugal wordt gestuurd en dan kan haar zusje niet genezen.
Irundina ploetert en droomt van een ander bestaan, ze houdt altijd moed.
En dan komt het aanbod om terug te keren naar Portugal, daar kan ze werken...
Het lijkt een sprookje, maar is dat het ook?
Hoe loopt het af met Irundina? Krijgt zij het leven waar zij van droomt?
Zoals altijd heeft Hella S. Haasse dit 'sprookje' in de haar heel eigen wijze weergegeven. Het is fijn om weer even te mogen onderduiken in een erudiete, empathische vertelling geschreven in mooie stijlvolle taal. Het is echt een klein juweeltje maar eigenlijk had ik niet anders verwacht van deze grande dame van de literatuur.
ISBN 9789021402154 | Hardcover | 83 pagina's | Querido | 6 september 2016
Met illustraties van Sylvia Weve
© Dettie, 14 november 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER