Ten zuiden van de grens
Weer een mooie Murakami, niet zo apart als De jacht op het verloren schaap maar ook hier zitten raadselachtige elementen in.
Hajime is enig kind en dat maakt hem een buitenstaander. Zo gauw hij vertelt dat hij dat is komen onmiddellijk de vooroordelen naar boven. En ze hebben gelijk vindt Hajime, hij is inderdaad een verwend jongetje, maar voelt zich wel eenzaam. Totdat hij op twaalf-jarige leeftijd een ander enig kind ontmoet, Shimamoto. Zij heeft een lam been maar een enorme uitstraling, niemand waagt het haar te pesten. Ze worden onafscheidelijke vrienden, luisteren samen naar muziek o.a. naar Nat King Cole's 'South of the Border' en Hajimi voelt voor haar eigenlijk meer dan vriendschap, maar hij weet (nog) niet wat dat gevoel inhoudt.
Nadat Hajime verhuist is verliezen ze elkaar uit het oog.
Het mooie van dit verhaal is dat Hajime later beseft hoe uniek die vriendschap was. Hij heeft vriendinnen, trouwt zelfs en krijgt kinderen: "Op mijn dertigste trouwde ik. Ik had mijn vrouw ontmoet toen ik in de zomervakantie alleen op reis was. Ze was vijf jaar jonger dan ik. Ik wandelde op een landweggetje toen er plotseling een hevige regenbui losbarstte. In de schuilplaats waar ik mijn toevlucht zocht, trof ik haar en een vriendin. We waren alledrie doorweekt en in deze verbroederende stemming kletsten we over van alles tot het ophield met regenen. Zo raakten we bevriend. Als het toen niet was gaan regenen, of als ik een paraplu bij me had gehad (wat heel goed had gekund, want toen ik het hotel verliet heb ik serieus overwogen een paraplu mee te nemen), had ik haar nooit ontmoet. "
Maar het gevoel dat hij had bij Shimamoto is er niet. Hij zit met zichzelf in de knoop, weet dat het niet eerlijk is tegenover zijn vrouw. Hij houdt van haar maar voor dát specifieke gevoel zou hij haar en zijn dochters zo verlaten. Inmiddels is Hajime, met hulp van zijn schoonvader, eigenaar van een succesvolle nachtclub en daar stapt op een avond Shimamoto binnen. Hajime is compleet van zijn stuk, is ontredderd, is blij maar weet totaal niet wat te doen.
Shimamoto is een mooie maar geheimzinnige vrouw geworden, ze komt en gaat wanneer zij wilt, drinkt wat en gaat weer weg. Ze wil of kan niets vertellen over haar leven... En dan verdwijnt ze...
Het is een prachtig, ingetogen verteld, liefdesverhaal, beiden weten dat ze feitelijk voor elkaar bestemd zijn maar door allerlei raadselachtige, mysterieuze omstandigheden is het onmogelijk.
“Weet je, Hajime, sommige dingen zijn helaas niet terug te draaien. Als het eenmaal is gebeurd, draai je dat nooit meer terug, hoe je het ook probeert. Zelfs het kleinste foutje dat erin sluipt, zit er voor altijd.”
Pocket | 235 Pagina's | Pandora Pockets | 2006 ISBN10: 9046703932
Vertaler: E. Fennema
© Dettie, januari 2007
Lees de reacties op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER