Strovuur
Gerwin van der Werf

'Laten we naar Parijs gaan.' De gedachte kwam op als water maar het plan werd gelijk uitgevoerd. Elvin (20) en zijn nicht Fay (17) stoppen wat kleren in een tas en de alt-viool van Fay moet ook mee. Fay legt daarna een briefje voor haar moeder neer en ze gaan. De twee spreken af dat er geen telefoon mee gaat wat even moeilijk is, want geen contact kunnen hebben is bijna ondenkbaar, maar toch laten ze beiden het ding thuis. Ze gaan genieten, zonder afleiding van apps en dergelijke. Hun vervoermiddel is de trots van Elvin, een oude Mitsubishi Saporro.

Elvin weet totaal de weg niet maar ook dat is onderdeel van het avontuur. Hij is een jongen die het leven neemt zoals het komt. Hij is laconiek en recht voor zijn raap maar Elvin heeft ook een kort lontje, iets waar de lezer in de loop van het verhaal kennis mee maakt. Fay is anders, zij wil studeren, is behoorlijk intelligent én ziet het leven minder simpel als Elvin. Ze neigt naar melancholie en vraagt zich soms af wat het leven waard is. Fay 'was erg druk was met onzichtbaar zijn en overleven.' Fay waardeert de nonchalante manier van doen van Elvin erg en trekt zich er aan op. Zij is degene die het verhaal vertelt.

Fay en Elvin rijden gewoon naar wat voor hun gevoel richtig Parijs is, maar belanden al snel op allerlei landweggetjes die nergens op uit lijken te komen. Bij een klein benzinestation - Elvin gebruikt speciale benzine - worden ze erin geluisd en maken we voor de eerste keer kennis met de laconieke maar doeltreffende manier van doen van Elvin. En ook op hun verdere reis beleven ze bijzondere, soms excentrieke momenten die om een reactie vragen.

Ondertussen lezen we stapsgewijs wat de oorzaak is van de redelijke zwaarmoedigheid van Fay en haar ogenschijnlijk ongeïnteresseerde houding naar het leven.Gerwin van der Werf heeft dat knap en subtiel door het verhaal heen geweven. De onverschillige houding van Fay is een masker om haar innerlijke gevoelens niet te laten zien, die houding levert overigens wel enkele hilarische momenten op evenals ontroerende passages als ze dat masker even laat vallen.

En dan... steelt Fay een zestiende-eeuws koorboek uit een klooster en gek genoeg schenkt dat boek, die muziek, haar een groot gevoel van troost. Toch zet dit koorboek ook het luik naar de gevoelens van Fay open wat uiteindelijk tot een heftige en ontroerende climax leidt. Gelukkig is Elvin in de buurt...

Deze roadnovel straalt de jeugdigheid uit van de twee jonge mensen die nog niet zo snel ergens moeilijkheden in zien, maar is toch ook serieus genoeg om na het lezen een tijdje over na te denken. Gerwin van der Werf speelt in dit boek met tijd en ruimte. Het hele verhaal beslaat zes dagen en is soms bijna surrealistisch dankzij de vreemde plaatsen zoals bizarre dorpje Kruishoutem en de mensen die ze onderweg ontmoeten. Maar het verhaal is soms ook heel realistisch en aards.
Verder vraag je je aan het eind van het boek af of de reis überhaupt wel heeft plaatsgevonden...

Al deze ingrediënten maken het boek uiteindelijk tot een heerlijk en bovendien knap geconstrueerd verhaal dat je met veel plezier leest.

ISBN 9789025458843 | paperback met flappen | 246 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | februari 2020

© Dettie, 22 juli 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER