Moeders en dochters
Erica James

In Moeders en dochters weet Erica James een idyllische setting neer te zetten van het havenstadje Tilsham Harbour aan de kust van Sussex waar hoofdpersoon Naomi woont.
Vanuit haar huis ‘Anchor House’ kijkt ze zo de zee op. Naomi geniet volop van het plekje waar ze woont. Helemaal nu ze twee jaar geleden weduwe geworden is van Colin. Haar ogenschijnlijk goede huwelijk waarin Naomi jarenlang gevangen zat, is voorbij en ze kan eindelijk haar eigen leven leiden. Als ze haar oude jeugdliefde ontmoet, wordt ze helemaal op en top gelukkig. Alhoewel…

Naomi heeft twee volwassen dochters die als dag en nacht van elkaar verschillen. Martha is vastberaden, bazig en wil alle touwtjes in handen hebben. Zij was daarom het favoriete kind van haar vader en heeft een wat rooskleurig beeld van Colin. Willow is besluiteloos en doet direct wat haar ingegeven wordt zonder na te denken over de gevolgen. Zij was een doorn in het oog voor haar vader. Herinneringen aan hun overleden vader verschillen daardoor dan ook als dag en nacht, maar hoe verschillend de twee dochters ook zijn, samen hebben zij er moeite mee dat hun moeder een nieuw leven wil beginnen met een andere man. Hoe kunnen ze haar op andere gedachten brengen?

Naast de zorgen om hun moeder kampen de zussen ook met hun eigen problemen die Erica James op een authentieke manier weet weer te geven. Aangrijpend is het gedeelte waarin huiselijk geweld centraal staat:

‘Laat me alsjeblieft los.’
Hij bracht zijn gezicht vlak bij dat van haar. ‘Waarom, zodat je nog iets kapot kunt maken? Zodat je me nog meer kunt irriteren?’
‘Ik deed het niet met opzet en ik heb sorry gezegd.’ Ze probeerde zich los te maken, maar hij trok nog harder aan haar haar en rukte haar dichter naar zich toe.
‘Sorry, sorry, sorry, meer hoor ik niet van je. Niets dan smoesjes en zielig gejammer. Heb je enig idee hoe bloedirritant dat is?’
Voor ze zich kon inhouden, liet ze zich het woord ’sorry’ weer ontglippen. Hij sloeg haar hard tegen het aanrecht en mepte haar met zijn vrije hand in haar gezicht. De tweede en nog hardere klap kwam op haar jukbeen terecht. Haar oren suisden en ze proefde bloed toen ze probeerde weg te duiken, maar ze werd zo hard tegen het aanrecht gedrukt dat ze niet kon ontsnappen. ‘Het is niet mijn bedoeling om je te ergeren,’ wist ze uit te brengen. ze trilde van angst.
‘Maar dat doe je wel. Altijd! Altijd!’ Hij greep haar bij de schouders en schudde haar zo heftig heen en weer dat haar hoofd naar achteren en voren schoot. De kamer wervelde om haar heen en ze begon te gillen toen er een angstaanjagende herinnering terugkwam. Ze gilde en gilde, net zoals ze al die jaren geleden gegild had moeten hebben.
Toen viel alles opeens stil en de krachtige handen die haar zo heftig heen en weer hadden geschud verdwenen van haar schouders.’

Lukt het de dochters om hun moeder te overtuigen van hun gelijk of krijgen ze, ondanks hun eigen zorgen, oog voor het geluk van hun moeder?

In Moeders en dochters komen naast thema’s als rouw, verlies en huiselijk geweld ook manipulatie, emotionele chantage, vruchtbaarheidsproblematiek en misbruik aan bod.
Nu zou je kunnen denken dat het dan wel een heel zwaar verhaal is om te lezen, maar Erica James weet dit boeiende familieverhaal zo te schrijven dat deze serieuze issues op een lichte wijze bespreekbaar worden gemaakt (zoals het door Sunday Express verwoord wordt op de achterzijde van het boek). Dit vind ik een rake beschrijving. Lezen dus!

ISBN 978 90 261 6454 5| NUR 302 | Paperback| 375 pagina’s | Uitgeverij De Fontein | april 2023
Moeders en dochters is vertaald door Yolande Ligterink.

© Els ten Voorde, 2 mei 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!