De catalograaf
Een liefdesgeschiedenis
Diana Tjin

Edgar, als catalograaf werkzaam bij de Universiteitsbibliotheek, gaat met pensioen. Dat wordt hem aangezegd, hij heeft geen keuze, maar zijn werk is zijn leven. Het brengt orde en regelmaat. Wat moet hij nu met al die vrije tijd, met die leegte? Hij trekt zich terug in het vakantiehuisje dat zijn ouders hun leven lang hadden, in Groet.

Een toevallige ontmoeting geeft weer een doel aan zijn leven. Meneer Charles zoekt een catalograaf, om zijn verzameling automatons te ordenen. Dit is wat een catalograaf doet:  materialen als boeken, films, games, spelmaterialen, e-boeken catalogiseren. En automatons dus, mechanische speelgoedjes of robotjes, heel oud of modern, gemaakt met behulp van de modernste technologische middelen.
Terwijl hij het aanbod in overweging houdt, neemt hij eerst tijd om zijn eigen leven ook eens te ordenen…

Hij vertelt over zijn ouders en zijn grote familie, Surinaams, deels met Chinese wortels, deels Joods. Edgar wist niet precies hoe het allemaal zat, en zijn moeder gaf geen duidelijke antwoorden. Maar dat ze buitenbeentjes waren, dat werd hem ook door zijn omgeving ingepeperd.
Wat was er precies aan de hand met zijn moeder? Waarom liep het mis tussen zijn ouders? Wie is hij, wat is zijn afkomst? Alles op een rijtje zetten brengt hem misschien inzicht en begrip.

Buitenstaanders waren ze, des te meer omdat zijn moeder een eigen leven wilde: zij is kunstenaar, vindt ze, geen huissloof. Zijn vader vindt het maar niks: de mensen zouden denken dat hij niet voor zijn gezin kan zorgen! Als het haar zus wel lukt - zij wordt advocaat! - belandt Edgars moeder in een langdurige depressie, waar ze ten slotte op eigen kracht uit weet te komen. Maar dan laat ze zien dat ze sterk is: zij weet wat ze wil en dat zal gebeuren...

Het draait om het aloude probleem, de traditionele rolverdeling, door de vrouw als verstikkend ervaren, terwijl de man een ander leven als een bedreiging ziet. Tussen zijn ouders veroorzaakt het een kloof, en al is de liefde tussen hen niet over, het huwelijk is voorbij. Het gezin is gebroken en de jongen voelt zich een buitenstaander tussen hen in.

Geen wonder dat orde en regelmaat precies dat is, wat hij nodig heeft. Hij verwacht niet dat in een huwelijk te vinden, hij blijft zijn leven lang alleen. Bij meneer Charles – wat moet die man toch met die jonge honden? – ontmoet hij Maria. Is dit een laatste kans? Kan hij - nu hij zijn eigen leven geordend heeft en denkt te weten wie hij is – een beetje chaos toelaten?

‘Een liefdesgeschiedenis’ is de ondertitel, maar als lezer heb je niet het idee dat het een romance is. Eerder dan van zijn ouders, en zelfs dat is maar summier. Veel meer is het een zoektocht naar identiteit, met als neventhematiek de traditionele rolverdeling binnen een huwelijk. Kan de buitenstaander wel meedoen in wat het leven heet?

Het verhaal kabbelt rustig maar gestaag naar een einde, er is nauwelijks een spanningsboog, omdat de thematiek belangrijker is. Het verleden speelt vanzelf een grotere rol dan het heden, de hoofdpersoon moet daar immers orde in aanbrengen.
Diana Tjin heeft in dit boek veel gegevens uit haar eigen leven gebruikt.

Diana Tjin (Amsterdam, 1961) heeft Klassieke Talen gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam en is werkzaam als Erfgoed catalografe bij de Universiteitsbibliotheek. Haar beide ouders zijn afkomstig uit Suriname. Ze debuteerde met de roman 'Het geheim van mevrouw Grünwald'.

ISBN 9789062657940 | paperback | 224 pagina's | Uitgeverij In de Knipscheer | april 2020

© Marjo, 20 mei 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER