Danny Scheinmann 

Gemiste Tijd
Een liefdesgeschiedenis


Dit boek kwam onverwacht op mijn weg. Normaal een titel die me niet zo zou aanspreken, en al zeker niet gelezen zou worden. De afwisseling d.m.v. twee verhaallijnen: het heden over bioloog Leo Deakin en het oorlogsverleden van Moritz Daniecki, maakte mij toch wel nieuwsgierig.


“ Het leven was immers niet meer dan een vakantie tussen twee eeuwigheden”. (blz. 101)


De eerste verhaallijn beschrijft de diep droevige Leo, die in Zuid Amerika zijn geliefde Eleni bij een busongeluk om het leven ziet komen. Totaal ontreddert probeert hij het hoe en waarom van dit ongeluk te bevatten. Na vele moeilijke wandelgangen, probeert hij Eleni op een menswaardige manier naar Europa te krijgen, om aldaar afscheid van haar te kunnen nemen. Eenmaal weer thuis in Engeland probeert hij zijn sociale leven weer op te pakken; dit lukt hem niet tot nauwelijks. Hij cijfert zichzelf weg, zoekt vergetelheid in alcohol en mijdt bijna alle contacten.


“Ik heb nog nooit zo veel van het leven gehouden als nu, want de schoonheid van het leven tekent zich af in de aanblik van de dood”. (blz. 37)


De tweede verhaallijn beschrijft de verschrikkelijke lotgevallen van Moritz Daniecki, die zijn geliefde Lotte achterlaat om te dienen in het Oostenrijks/Hongaarse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Deze oorlogservaringen worden door Moritz verteld aan de oudste zoon. Deze verhalen zijn soms zo beklemmend en zo aangrijpend dat je het boek verder in een adem uit wil lezen.


Het boek wordt geïllustreerd met aantekeningen en foto ’s van Leo, die altijd een soort “dagboekje” bij zich heeft. Dit brengt veel rust in het verhaal, zeker na de hoofdstukken waarin Moritz vertelt over zijn ontberingen tijdens de Eerste Wereldoorlog.


“Soms is het gemakkelijker om iets niet te weten en hoop te koesteren dan om de waarheid te kennen en daarmee te moeten leven”. (blz. 335)


Concluderend: Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Geen literair hoogstandje, wel prachtige “verweven” liefdesverhalen van de enigszins infantiele, zwakke Leo “met zijn” Eleni, alsook de krachtige, moedige Moritz “met zijn” Lotte.
Mooie, ontroerende momenten tijdens de levensgevaarlijke vlucht van Moritz in het verre, koude Siberië.

Zeker met het oog op de komende feestdagen en lange winteravonden die gaan komen een prachtig boek: fragmenten om van te genieten, afgewisseld met fragmenten die tot nadenken stemmen.


© Irene, November 2007