De blonde varaan
en andere bitterzoete verhalen
Carl Stellweg

Vier verhalen vullen dit 178 pagina's tellende boek. Ze variëren in inhoud en lengte maar hebben allemaal bepaalde surrealistische ofwel onwerkelijke trekjes. Zoals het openingsverhaal De gevolgen van de vrede van Versailles. Dat laat je achter met de vraag wat de hoofdpersoon nu wérkelijk gezien heeft.
Dit maakt het verhaal aantrekkelijk en juist door die vraag blijft het verhaal je ook bij.

Maar het is toch vooral de taal die Stellweg gebruikt wat het lezen van zijn verhalen zo aantrekkelijk maakt. Zoals in het eerste verhaal waarin we kennismaken met een lerarenechtpaar, de heer en mevrouw Stuurman,  - Natuurlijk hebben de leerlingen daar gelijk hun variant op bedacht en gaat het stel bij hen als Stuurman en Stuurvrouw door het leven. - De beschrijving van Stuurman is al bijna een verhaal op zich:

"Fascinerend was Stuurmans bril. Een zwaar, zwart, rechthoekig montuur met dikke glazen. Daarachter sidderden zijn ogen in gekooide hysterie. Soms waren die ogen klein en stonden ze moe en treurig, vogeltjes die zo graag wilden wegvliegen, weg van ons pubers."

Je ziet Stuurman onmiddellijk voor je.

Stuurvrouw, net als haar man geeft zij geschiedenis, is een prachtige vrouw die volgens de ik-verteller waardering voor zijn capaciteiten. Ondanks dat hij nooit zijn huiswerk maakt en zijn scriptie in een paar dagen in elkaar flanst, denkt hij dat hij wel een potje kan breken bij haar. En dat is nodig ook, want hij moet een voldoende halen voor haar vak. Maar niets van dat al. "Ga eens aan het werk!" is een van haar opmerkingen.
Maar een paar dagen later ziet hij haar in een situatie waarmee hij haar wel kan chanteren, denkt hij... Maar Stuurvrouw staat echt aan het stuur en de ontknoping is verrassend en doet je glimlachen.

De andere verhalen getiteld Namens het opperwezen, of The Hollow Boys, De kleine mannen en De blonde varraan hebben alle drie hun eigenheid.

In het verhaal Namens het opperwezen blijven we nog even op school. Carl Stellweg vertelt op zijn humoristische, licht weemoedige, manier over zijn muzikale aspiraties.In feite is hij een luisteraar maar ineens ziet hij het licht en vindt dat er een band móet komen. Een band die zijn puberale bespiegelende teksten zingt... die niet erg passen bij de streng gelovige school. 

De kleine mannen deed me denken aan De avonden van Reve. Een stel bezoekt haar ouders en in het verhaal komt diezelfde eentonigheid, diezelfde vanzelfsprekendheid over het verloop van de dag voor als in Reve's boek. Alleen heeft Carl Stellweg er zijn eigen, laconieke humor doorheen gemixt.
Er is ook een vorm van berusting in te vinden. Het is nu eenmaal zo, soms broedt er een onbestemd verlangen maar alles blijft zoals het is en dat is ook niet erg.

Het titelverhaal vormt een mooi sluitstuk. Ook hier is de ondertoon licht melancholiek maar ook heel hedendaags.
Het gaat heel simpel over een meisje en een jongen. Het meisje is bijzonder, het is een bijzonderheid die niet geaccepteerd wordt door de maatschappij. Hun ontmoeting is fascinerend voor beiden. Duizenden touwen trekken hen naar elkaar toe, maar het zal niet werken. En daarna, zal hij haar nooit meer vergeten.

"Ze pakte zijn hand. En liet weer los. En ging zwemmen.
Hij keek haar na, zoals ze daar zwom, eenzaam, in het omgekeerde uitspansel van de zee. Nou ja, hij hield dus van haar, dat stond wel vast. En de erkenning van dat genadeloze feit vulde hem met verslagenheid. Wie haar liefhad, zou dat altijd blijven doen, dat wist hij honderd procent zeker. Wie het aanbod van haar liefde aannam, veroordeelde zichzelf voorgoed tot nietigheid, tot hulpeloosheid, daarvan was hij, arme ziel, in alle ernst overtuigd.

[...] Voelde zij datzelfde onheil? Kon je angst delen of wierp angst je altijd terug op jezelf?"

Een boek laat je niet los, het is een boek om meerdere keren te lezen om steeds weer nieuwe dingen in de verhalen te ontdekken maar ook om de taal, die vloeit.
Dat zijn de mooiste boeken.

Carl Stellweg werkte jarenlang op de buitenlandredactie van het Algemeen Dagblad. Tegenwoordig is hij freelance vertaler. Mijn beeldschone aandoening is zijn officiële literaire debuut. Stellweg woont en werkt in Rotterdam.

ISBN 97890464505726 | paperback | 178 pagina's | Boek.scout | 20 mei 2022

© Dettie, 13 juli 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER