Fantoompijn

 

Wat ik aan dit boek leuk vond was de manier waarop de schrijver (Robert G. Mehlman) de wereld zag, hoe hij over de wereld en de mensen dacht. Soms ergerlijk maar ook dikwijls komisch.
Hij waant zich een groot schrijver maar zijn boeken doen het niet goed, worden bijna niet meer verkocht en zijn creditkaarten zijn over hun limiet. Maar dat is allemaal niet zijn schuld maar dat van de andere mensen en de wereld die hem bedrogen heeft. Hij draait zich in duizend bochten om de illusie te blijven houden en daaruit ontstaan soms grappige situaties.
Hij papt aan met een meisje dat een karton aan zijn deur achtergelaten heeft met daarop de vermelding : “Voor de heer R. Mehlman, belt u a.u.b. 212-5739653. Ik heb een pakketje uit Nederland meegenomen dat overhandigd dient te worden.” Hij neemt haar mee Atlantic City maar weet eigenlijk niet waarom. Uiteindelijk blijft ze verschillende jaren in zijn leven.
Hij moet een boek schrijven: “De Pools- joodse keuken in 69 recepten”. De uitgevers zitten hem achter de hielen. Uiteindelijk schrijft hij een advertentie en zo leert hij mevr. Fischer kennen. Zij wil een boek met de recepten van haar moeder erin als aandenken en eerbetoon. Het boek wordt een succes maar ondertussen zet hij dezelfde mevr. Fisher voor duizenden franken af om zo zijn schulden te kunnen betalen.

Ik denk dat het boek vooral ironisch bedoelt is maar juist door die ironie wordt het grappig.
De naïviteit van de mensen, de relatie met zijn vrouw, zijn relaties met andere vrouwen, het gegooi met geld terwijl hij diep in de schulden zit... enerzijds sarcastisch anderzijds komisch. Eerder droge humor.
Ik heb dat boek met meer plezier gelezen dan blauwe maandagen. Het is aangenamer, vlotter geschreven. De situaties zijn bijna absurd en misschien daarom is het een leuk boek.

 

Paperback | 256 Pagina's | Nijgh & Van Ditmar | 2000 ISBN: 9038826966

© Inge